မဂၤလာပါ မနက္ျဖန္

         ‘ ေနမင္းၾကီး၀င္သြားတဲ႔အခါ တုိ႔အတြက္ ဘာေတြခ်န္ခဲ႔ျပီး တုိ႔ထံက ဘာေတြ ယူသြားပါလိမ္႔’

    ‘ေအာ္ …. ေနမင္းဟာ တုိ႔ရြယ္ပ်ဳိရြယ္ျခင္းေတြကို ယူေဆာင္သြားျပီး အုိမင္းျခင္း ဇရာေတြကုိ ခ်န္ထားခဲ႔ပါလား’ 

     ဘုရားအေလာင္းေနမိမင္းၾကီး၏ သံေ၀ဂေလးကုိ သတိရလုိက္သည္မွာ ‘မနက္ဖန္ေမြးေန႔ေရာက္ျပီေနာ္ စာေလး ဘာေလး ေရးဦးေလ’ ဟု အမတစ္ေယာက္၏ တုိက္တြန္းသံ အဆုံးမွာပင္။ 

     ဟုတ္ပါရဲ႕၊ ကိုယ္ ကေလာင္နဲ႔ ေ၀းေနခဲ႔တာ နိဳ၀င္ဘာက စျပီး ေရတြက္လွ်င္ အလုိ .. ႏွစ္တ၀က္စာ မွ်ပင္ ရွိေနပါေပါ႔လား။ 

စာမူဖိတ္ေခၚျခင္း

     စာမူဖိတ္ေခၚျခင္း စစ္ကုိင္းတိုင္း၊ ကေလးျမိဳ႔နယ္၊ ထိုမာရြာၾကီးကို “အင္ကုန္းေတာသာ၊ ထိုမာရြာ” ဟူေသာ ဆိုရိုးစကားႏွင့္အညီ ၁၂၇၆-ခုႏွစ္၌ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ရာ ၁၃၇၆-ခုႏွစ္ တြင္ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္တစ္ရာအတြင္း ထိုမာရြာၾကီးသည္ အိမ္ေျခ တစ္ေထာင္ႏွစ္ရာေက်ာ္အထိ မ်ားျပားစည္ပင္လာခဲ့ျပီး စီးပြားေရး၊ပညာေရးစသည္တို႔ တြင္လည္း အထူးတိုးတက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ေပသည္။ 

ပါလိေလယ်က လမ္းစဥ္

                                               ပါလိေလယ်ကေတာအုပ္
                          “နာနာ ဟိ ေခါ ေနာ, ဘေႏၱ , ကာယာ , ဧကဥၥ ပန မေည စိတၱံ” 

         “ျမတ္စြာဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တို႔ သုံးဦးမွာ ကိုယ္ကသာ သံုးကိုယ္ကြဲျပား ေနေသာ္လည္း စိတ္သည္ကား မကြဲမျပား ႏုိ႔ႏွင့္ေရ ေရာထားသကဲ့သို႔ တစ္သားတည္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနၾကပါသည္ဘုရား"
                                                                                    (မဟာ၀ါ- ႏွာ-၄၉၈) 

     ကိုရင္ငယ္ဘ၀က မဟာ၀ါပါဠိေတာ္ႏွင့္ ဓမၼပဒ႒ကထာတို႔ကို သင္ယူခဲ့ရသည္။ ထိုစဥ္က ျမတ္ဗုဒၶ သည္ ေျပာဆိုဆုံးမ၍ မရသည့္ သံဃာကို စြန္႔ခြါကာ ပါလိေလယ်က ေတာ၌ တစ္ပါးတည္း သီတင္းသုံးေနထိုင္ပုံ၊ အေပါင္းအသင္း အုပ္စုတို႔ႏွင့္ ေနရျခင္းကို ျငီးေငြ႔၍ တစ္ေကာင္တည္း ထြတ္လာေသာ ဆင္မင္းၾကီးက တစ္၀ါတြင္းလုံး ဘုရားရွင္ကို ျပဳစုလုပ္ေကၽြးပုံ၊ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္သည္ မိမိလွဴဒါန္းေသာ ပ်ားရည္ကို ဘုရားရွင္ ဘုန္းေပးသုံးေဆာင္ေသာေၾကာင့္ ၀မ္းသားအားရ ခုန္ေပါက္ကခုန္သျဖင့္ သစ္ကိုင္းက်ိဳး ေသလြန္ကာ နတ္ျပည္၌ ေမ်ာက္နတ္သားျဖစ္ပုံ စေသာပုံရိပ္တို႔သည္ စြဲစြဲထင္ထင္ ရွိေနခဲ့ေပ၏။ အခ်ိဳ႔ေသာ ဘုရားတန္းေဆာင္း၊ ျပခန္းတို႔တြင္ ယင္းျဖစ္စဥ္ ပန္းခ်ီပုံတို႔ကို ေရးဆြဲဖန္တီးထားသျဖင့္ ပို၍ပင္ မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနခဲ့၏။

ယမုနာစကား

                              “ခ်စ္သား ဒီဃာ၀ု၊ သင္သည္ အတိုကိုလည္း မၾကည့္လင့္..။”

       တိုေတာင္း၍ ထိမိလွသည့္ အဆုံးအမ စကားတစ္ခြန္း၊ ဤစကားေလးကို ယမုနာျမစ္အနီးတြင္ မိန္႔ဆို႔ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယမုနာစကားဟု တင္စားခ်င္သည္။ ဤေဃာသိတာရုံ ေက်ာင္းေနရာ သို႔ ေရာက္ခဲ့တိုင္း ထိုစကားသံကို ျပန္လည္ကာ ၾကားေယာင္ျမဲျဖစ္သည္။  

အမူးမေျပေသးတဲ့ မြန္းတည့္ခ်ိန္

                              တဏွာပူးတဲ့၊ အရူးေတြမွာ၊ အမူးမေျပ၊ ပင္ပန္းရွာၾကေလး…။

                          တဏွာၾကိဳက္တဲ့၊ အမိုက္ေတြမွာ၊ အဟိုက္မေျပ၊ ပင္ပန္းရွာၾကေလး…။ 

                            တဏွာဖမ္းတဲ့၊ အကန္းေတြမွာ၊ အပန္းမေျပ၊ ပင္ပန္းရွာၾကေလး...။

       အဆိုေတာ္ ရီရီသန္႔၏ သီခ်င္းသံသည္ သူ၏အခန္းက်ဥ္းေလး တစ္ခုလုံးကို ပ်ံ႔ႏွ႔ံေနခဲ့သည္။ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး၏ နိဗၺႏၵေတးထပ္ကို သီခ်င္းဟန္ျဖင့္ သီဆိုထားျခင္းျဖစ္၍ စာသားမ်ားက ထိထိမိမိရွိသည္။ ေျပာင္ေျမာက္သည္။ ထို႔အျပင္ အဆိုေတာ္က သီဆိုရာတြင္ အစြဲဲ အငင္ အျဖတ္ အေတာက္ ေလယူေလသိမ္းတို႔တြင္ ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏုိင္မႈရွိေသာေၾကာင့္ နားေထာင္သူတို႔ကို စြဲမက္ေစသည္။ အၾကိမ္ၾကိမ္ နားေထာင္မိျခင္းႏွင့္အတူ ေတးထပ္စာသားတုိ႔သည္ သူ၏ရင္ထဲသို႔ ေရာက္ရိွလာခဲ့၏။ သီခ်င္းနားေထာင္းေနရင္း တရားနာယူေနရသည့္ပမာ သံေ၀ဂဥာဏ္တို႔ ျဖစ္ရေပသည္။ နိဗၺိႏၵေတးထပ္ သည္ သူလို အႏၶပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္၏ ရင္ဘတ္ၾကီးအား ကြတ္တိ ထိမွန္ေသာ ေတးထပ္ ပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။ 

ႏွလုံးလွ ယာစကာၾကီး

                                         “ဘေႏၱၾကီး နိေရာဂီ ရေဟ ဆူခီ ရေဟ” 

                                         (ဘေႏၱၾကီး က်မၼာပါေစ ခ်မ္းသာပါေစ) 

      ေမတၱာဓာတ္ လႊမ္းျခံဳထားေသာ အသံတစ္ခုက အခန္းေရွ႔မွ မတိုးမက်ယ္ ထြတ္ေပၚလာသည္။ ထိုအသံၾကားလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္သိလိုက္ျပီ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း ပုံမွန္လာေနက် သူေတာင္းစား ပုဏၰားအဘိုးၾကီး၏ ႏႈတ္ဆက္သံ။ အဘိုးၾကီးမွာ ဇာတ္ျမင့္ပုဏၰားမ်ိဳးျဖစ္၍ အေရာင္မရွိေတာ့ေသာ ပိတ္ျဖဴ၀တ္စုံကို ေသသပ္စြာ ၀တ္ဆင္ထား၏။ ဦးေခါင္းတစ္ေခါင္းလုံး ေျပာင္စင္ေအာင္ ရိတ္ထားေသာ္ လည္း ပုဏၰားတို႔ ရိုးရာထုံးစံအတိုင္း ေမြးရာပါ ဆံပင္ကို မေပ်ာက္ေစရန္ ဆံပင္အနဲငယ္မွ်ကို မရိတ္ဘဲ ထုံးဖြဲ႔၍ ဦးေခါင္း၏ ေနာက္ဘက္ျခမ္း၌ ခ်န္ထားေလ၏။ သူ၏ ညာဘက္ လက္တစ္ဖက္မွာ တစ္ေထာင္ဆစ္အထက္ပိုင္း ျပတ္ေနျပီး အရြယ္အားျဖင့္ (၇၀)နီးပါး ရွိမည္ထင္၏။ ကၽြႏု္ပ္၏ အေဆာင္သို႔ အျမဲတေစ မဟုတ္ေသာ္လည္း ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ တစ္ပတ္တစ္ခါခန္႔ လာေရာက္ ေတာင္းရမ္းေလ၏။  

တုံးလုံးခၽြတ္ သရုပ္ခြဲ

                                               ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီးမ်ား
      အိႏၵိယ၌ ေနတာ မၾကာေသးလွ်င္ တုံးလုံးခၽြတ္ေနသူတိုင္းကို ဂ်ိန္း ဘုန္းၾကီးဟု ထင္တတ္ေပသည္။ တုံးလုံးခၽြတ္ က်င့္ၾကံသူတိုင္း ဂ်ိန္း ဘုန္းၾကီးမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ တုံးလုံးခၽြတ္ က်င့္သူတို႔မွာ ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီး၊ ဆာဒူးဘုန္းၾကီး ဟု ႏွစ္မ်ိဳးေတြ႔ရပါသည္။

ဒီေန႔ ေတြးမိေတြးရာ (၇)

                     ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္တြင္၊ အလွျပင္၊ ေန႔စဥ္ နံနက္ခါ။ 

                     ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္တြင္၊ အလွျပင္၊ ေန႔စဥ္ ေန႔ခင္းခါ။ 

                     ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္တြင္၊ အလွျပင္၊ ေန႔စဥ္ ညခ်မ္းခါ။

                     ငါးပါးသီလ၊ လုံျခံဳက၊ မုခ်လွမည္သာ။ 

                     ကိုယ္က်င့္သီလ၊ ေကာင္းမြန္က၊ မုခ်လွမည္သာ။ 

                                                  (မဟာသုေဗာဓာရုံဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး) 

     သက္ရွိလူသားတိုင္း လွခ်င္ၾကတာမဟုတ္လား။ လွခ်င္ၾကေတာ့လဲ လွပေအာင္ ျပင္ၾကရျပီေပါ့။ လွဖို႔အတြက္ ေငြကုန္၊ အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးျပဳျပင္ၾကရတယ္။ ျပဳျပင္တဲ့ အလွဟာ တခဏေတာ့ အဆင္ေျပ လွပပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ေတာ့ အလွေတြ ပ်က္ျပီး အိုၾကရတာပါပဲ။ မျမဲတဲ့ ရုပ္အလွကို ျပင္ထားေတာ့ အလွမျမဲေတာ့ဘူးေပါ့။ အျမဲတန္း အိုသည္ထိတိုင္ေအာင္ လွပဖို႔ဆိုတာ စိတ္အလွကို ျပင္မွ ျဖစ္မွာပါ။ လူသားတိုင္း ကိုယ္က်င့္သီလေတြ ေကာင္းမြန္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ ငါးပါးသီလေတြ လုံျခံဳေနၾကမယ္ဆိုရင္ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ အလွမပ်က္ဘဲ လွပေနပါမွာ။ ကိုယ္အလွတင္ သာမက စိတ္အလွ ကိုလည္း ျပဳျပင္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္မဟုတ္လား။ 

ဘာမွ ယူမသြားပါ

       ဆယ္တန္းေအာင္လုိ႔ ပထမဘြဲ႔ ကုိ ၅ ႏွစ္ၾကာေအာင္ သင္ယူၿပီးကတည္းက ေနာက္ထပ္ စုစုေပါင္း ၉ ႏွစ္ၾကာေအာင္ ပညာ သင္ယူခဲ့ရေသာ.... ႀကဳိးစား တည္ေဆာက္ခဲ့ရေသာ ဘဝကုိ ျမတ္ႏုိးမိျခင္းသည္ အမွားတစ္ခု... ဘဝသံသရာ ရွည္ေစေသာ... လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု...၊ 

      ဘဝတဏွာ ..၊ ဘဝရဲ႕အတၱမာနနဲ႔ ဘဝဒိ႒ိႀကဳိးကုိ ပုိမုိ ခုိင္မာေစတဲ့ ႀကဳိးတစ္ေခ်ာင္းဆုိတာ ကၽြန္မ အရင္က မသိခဲ့ပါ..။ ဝင့္ဝါလုိျခင္း မရွိသည့္တုိင္ အသိအမွတ္ ျပဳတာေလးေတာ့ လုိခ်င္မိခဲ့ပါ တယ္..။ ဒါေတြ မလုိခ်င္ပါဘူး..အေရးမႀကီးပါဘူးလုိ႔ ကၽြန္မက ေျပာခဲ့ရင္ ဒါဟာ ညာတာပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။ ဘဝတဏွာ ရွိေနေသးတာ အထင္အရွားေပကုိး..။

ဒီေန႔ ေတြးမိေတြးရာ (၆)

       “ႏုိင္ငံျခားဆိုလို႔ အထင္ၾကီးျပီး ထြတ္လာမိပါတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ရြာထက္ေတာင္ ပိုဆိုးေနေသး” 

        ဒီစကားကို အိႏၵိယေရာက္ခါစ ရွင္ငယ္တစ္ခ်ိဳ႔ဆီက မၾကာခဏ ၾကားခဲ့ဘူးတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ ကိုယ္တို႔လဲ အရင္က ဒီအတုိင္းပါပဲ။ မေရာက္ဘူးခင္က အိႏၵိယဆိုတာ အပ်ံစား ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို ျမိဳ႔ၾကီးျပၾကီး လွလွပပၾကီးလို႔ အထင္ၾကီးခဲ့တာ...။ ေရာက္လည္း ေရာက္ေတာ့ အသက္ေတာင္ ဘယ္လို ၀၀ ရႈရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ညစ္ပတ္လိုက္တာ ကန္းကုန္ပါေရာ.။ ႏိႈင္းျပစရာ ဥပမာေတာင္ မရွိေလာက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အရင္တုန္းကဆို စိတ္ဓာတ္ကို အတုံးလိုက္အတစ္လိုက္ က်ခဲ့တာ။ ေနသားက်သြား ေတာ့လဲ အားလုံးအိုေကပါပဲ။

ေမတၱာလႊမ္းတဲ့ မိဂဒါ၀ုန္ နံနက္ခင္း

      ေမတၱာသည္ ေအးမွ်ျခင္း သေဘာရွိ၍ သတၱ၀ါတိုင္းအတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေနေသာ တရားပင္ ျဖစ္၏။ ေမတၱာရွိေသာ ပတ္၀န္းက်င္သည္ ေအးမွ်၏။ ေမတၱာျဖင့္ လႊမ္းျခံဳအပ္ေသာ ကမၻာသည္ အျမဲပင္ လုံျခံဳေနမည္သာ ျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ သတၱ၀ါတိုင္းတို႔သည္ ကမၻာၾကီး ျငိမ္းခ်မ္း သာယာေစရန္ ေမတၱာတရားကို မျဖစ္မေန ပြားမ်ားက်င့္ၾကံသင့္ၾကေပ၏။ 

      ဘုရားရွင္တိုင္း ဓမၼစၾကာ တရားဦးေဟာရာ မိဂဒါ၀ုန္သည္ သစၥာေလးပါး၊ မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ မဇၩိမပဋိပဒါတရားသံတို႔ျဖင့္ ေန႔စဥ္ပင္ ျပန္႔လႊင့္ေနခဲ့ေပ၏။ ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားဖူးတို႔သည္ အျမဲပင္ လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကကာ ဓမၼစၾကာကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ၾကသျဖင့္ မိဂဒါ၀ုန္ႏွင့္ မဇၩိမပဋိပဒါသည္ ကြဲျခားလို႔မရေအာင္ ဒြန္တဲြ၍ ေနခဲ့ေလျပီ။ ထိုေန႔က မိဂဒါ၀ုန္တြင္ ဓမၼစၾကာအျပင္ ေမတၱာေငြ႔တို႔ပါ ထူးျခားစြာ ျပန္႔လြင့္ခဲ့သည္။ ထိုေၾကာင့္ ေျမျမတ္မဟာတြင္ ေစာက္ေရွာက္ၾကသည့္ နတ္ျမတ္နတ္ေကာင္းအေပါင္းတုိ႔သည္ ပို၍ ႏွစ္သက္ၾကလိမ့္မည္ ထင္၏။

ဆာ၀န္ ဟိႏၵဴပြဲေတာ္

             အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ ရုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထုံးတမ္းႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ပြဲေတာ္မ်ားစြာ ရွိေပ၏။ ထိုပြဲေတာ္မ်ားအနက္ ဆာ၀န္(sawan)ပြဲေတာ္သည္ နာမည္ၾကီး ပြဲေတာ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ထိုပြဲေတာ္ကို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားက စိတ္အား ထက္သန္စြာ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲၾကသည္။ ထိုပြဲေတာ္သည္ ေဟာလီးပြဲေတာ္ကဲ့သို႔ အခ်င္းခ်င္း ေရေလာင္းၾကသည့္ ပြဲမဟုတ္ဘဲ သွ်ီ၀ နတ္ဘုရားကို ဂဂၤါျမစ္ေရျဖင့္ ေလာင္း၍ ပူေဇာ္ရသည့္ ပြဲျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ား သက္၀င္ ယုံၾကည္မႈ ျပင္းထန္စြာ ပါ၀င္ပူေဇာ္ၾကသည္။

ႏွာႏွပ္မယူရေစနဲ႔

      “မငတ္ေျခာက္လ၊ ငတ္ေျခာက္လ” ဟူေသာ စကားသည္ အိႏၵိယေန အရွင္တို႔အား ရယ္ေမာဖြယ္အျဖစ္ အသုံးျပဳေနၾကေသာ စကားတစ္ခု ျဖစ္ေနေပ၏။ တစ္ႏွစ္ (၁၂)လ ရွိသည္တြင္ ေျခာက္လမွာ အစားအေသာက္ရွားပါးျပီး ေျခာက္လမွာ အစားအေသာက္ ေပါမ်ားသည္ဟု ဆိုလိုေပသည္။ ျမန္မာျပည္မွ ဘုရားဖူးတို႔သည္ အိႏၵိယသို႔ မ်ားေသာအားျဖင့္ စက္တင္ဘာ ဒုတိယပတ္ေလာက္မွ စ၍ မတ္လကုန္ထိ လာေရာက္ေလ့ရွိၾကသည္၊ ဘုရားဖူးတို႔ႏွင့္အတူ အိႏၵိယေနအရွင္တို႔အတြက္ ငါးပိေၾကာ္၊ ငါးေျခာက္ေၾကာ္၊ လက္ဖက္၊ ေခါက္ဆြဲ၊ ၾကာဆံ၊ ေကာ္ဖီမက္ထုပ္ စေသာ ျမန္မာ့လက္ရာ စားေသာက္စရာ လွဴဘြယ္တို႔ကို ယူလာခဲ့ၾက၏။ ထိုေၾကာင့္ အိႏၵိယေနအရွင္တို႔အား ဘုရားဖူးရာသီအခ်ိန္ဆိုလ်င္ အစားအေသာက္ေပါမ်ားေပ၏။ ရာသီကုန္လ်င္ အစားအေသာက္ရွားပါး၏။

ဒီေန႔ ေတြးမိေတြးရာ (၅)

                                            မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ၾကီး
     “ကိုရင္ေရ.. ငါကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိလဲ ပိဋကတ္စာေပေတြကို သင္ယူေလ့လာေနတံုး ဆိုေတာ့ အထူးအဆန္းေတြ လုပ္လာတာျမင္ရင္ အထင္မၾကီးတတ္ဘူး။ စာထဲပါတဲ့ ရဟႏၱာေတြလဲ တစ္ပါးမွ အထူးအဆန္းထြင္ခဲ့ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္လဲ အထူးအဆန္းေတြ လုပ္လာတဲ့သူဆိုရင္ အထင္ကိုမၾကီးတတ္တာ။ တကယ့္ အစစ္အမွန္ဆိုရင္လဲ ဖူးလိုက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။”

ဗာရာဏသီေရာက္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား စာတမ္းဖတ္ပြဲ

                    

၁၃၇၄-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လဆန္း (၂)ရက္၊ (၁၅-၁၂-၁၂) စေန႔ေန႔က ဗာရာဏသီေရာက္ ျမန္မာပညာသင္ရဟန္းေတာ္မ်ား စုေပါင္းကာ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ စာတမ္းဖတ္ပြဲ ပုံရိပ္မ်ားပါ။ ၾကည့္ရႈျပီး မုဒိတာပြားလို႔ရေအာင္ တင္လိုက္ပါတယ္။

အေဖရွိေနတဲ့ ဟိုက္ဒရာဘတ္ (၂)

       ဇြန္လ(၇) ရက္ ည ၁၁-နာရီခြဲ အခ်ိန္တြင္ Secunderabad ဘူတာသို႔ ဆိုက္ေရာက္ သည္။ အငွားသုံးဘီးကား တစ္စီးငွားျပီး ဗာရာဏသီမွေန၍ ၾကိဳတင္ဘြက္ကင္ လုပ္ထားေသာ Hotel Harsha သို႔ လာခဲ့၏။ ဟိုတယ္အခန္းခမွာ တစ္ရက္အတြက္ ရႈပီး (၂၃၀၀) ကုန္က်ေလ၏။ ရထားခရီး ပင္ပန္းလာခဲ့သည္မို႔ ေရမိုးခ်ိဳးကာ အနားယူလိုက္၏။ မနက္ပိုင္း နံနက္စာ စားျပီးမွ ကၽြႏု္ပ္တည္းခိုေနသည့္ ဟိုတယ္မွာ မူစလင္ပိုင္ဟိုတယ္မွန္း သတိထားမိ၏။ ထိုေၾကာင့္ ဟိုတယ္ေျပာင္းတည္းရန္ စီစဥ္၏။ 

    ဟိုက္ဒရာဘတ္(Hyderabad)ျမိဳ႔သည္ အန္ဒရာ ပရာေဒ့ရွ္ (Andhra Pradesh) ျပည္ နယ္၏ ျမိဳ႔ေတာ္ျဖစ္၏။ လူဦးေရ (၅၅၃၄၀၀၀) ေယာက္ရွိျပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ နံပါတ္ (၆)ခုေျမာက္ အၾကီးဆုံး ျမိဳ႔ေတာ္ျဖစ္သည္။ ျမိဳ႔ကို Hyderabad ႏွင့္ Secunderabad ဟု ႏွစ္ျမိဳ႔ခြဲထား၏။ ခြဲထားျခင္းဆိုရာ၌ သီးသန္႔ႏွစ္ျမိဳ႔ ခြဲထားျခင္းမဟုတ္ဘဲ တစ္ဆက္တည္း တည္ရွိေနကာ အမည္ ႏွစ္ခု ခြဲထားျခင္းျဖစ္သည္။ ျမိဳ႔ေပၚလူတုိ႔ေတာ့ ျမိဳ႔ေဟာင္း၊ ျမိဳ႔သစ္ဟု သုံးစြဲၾကေလ၏။

အေဖရွိေနတဲ့ ဟိုက္ဒရာဘတ္ (၁)

          လူတို႔သည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ခရီးသြားျခင္းကို ႏွစ္ျခိဳက္ၾက၏။ ခရီးသြားျခင္းျဖင့္ ကိုယ္ခြန္အားႏွင့္ စိတ္ဓာတ္တို႔ကို လန္းဆန္းတက္ၾကြေစကာ ေဒသႏၱရဗဟုသုတ တို႔ကိုလည္း မ်ားစြာ ရရွိေပ၏။ မိတ္ေဆြအသစ္တို႔ႏွင့္လည္း ခင္မင္ဆုံစည္းခြင့္ရသျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းလွေပ၏။ ထိုေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ မိမိတို႔ လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ လုပ္ငန္းတို႔မွ အနားယူခြင့္ရက္တို႔ကို ယူၾကကာ ခရီးသြားေလ့ ရွိၾကသည္။ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားမွ စီးပြားေရးျပည့္စုံေသာ မိသားစု တို႔သည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္ၾကိမ္မွ် ျပည္ပ ခရီးထြတ္ၾကကာ အပန္းေျဖေလ့ရွိသည္ဟု ဖတ္ခဲ့ဘူးသည္။ အပန္းေျဖ အနားယူၾကျပီးေနာက္ မိမိတို႔၏ လုပ္ငန္းခြင္တို႔သို႔ တစ္ဖန္ ၀င္ၾကေသာအခါ ျပည့္၀ေသာ ခြန္အား၊ လန္းဆန္းေသာ စိတ္ဓာတ္တို့ျဖင့္ မိမိလုပ္ငန္းတို႔ကို ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ကိုင္ႏုိင္ၾကေပသည္။

ၾကည္ႏူးခဲ့ရတဲ့ ၀ႏၵာမိ ဘေႏၱ

           အိႏၵိယရွိ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔သည္ ရဟန္းသံဃာတို႔ကိုေတြ႔လွ်င္ ၀ႏၵာမိ ဘေႏၱ-ဟု ရြက္ဆိုျပီး လက္အုပ္ခ်ီကာ ႏႈတ္ဆက္ေလ့ရွိသည္ဟု ၾကားခဲ့ဘူးေလ၏။ ထုိႏႈတ္ဆက္ စကားသည္ လွပျပီး အဓိပၸါယ္ ျပည့္၀ေသာ ပါဠိေလး ျဖစ္၏။ ၀ႏၵာမိ ဘေႏၱ- အရွင္ဘုရား ရိွခိုးပါ၏။ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ထိုႏႈတ္ဆက္စကားပါဠိေလးအား စတင္သုံးစြဲခဲ့သူကို သုေတသန မျပဳခဲ့ဘူးေသာ္လည္း ယခုေခတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ျမစ္မွ်ားခံရာ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာမွ စခဲ့ဟန္တူေပ၏။ ပါဠိဘာသာျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ေသာစကားျဖစ္၍ လူၾကီးမ်ားအတြက္ သုံးစြဲရန္လြယ္ကူႏုိင္ေသာ္လည္း ကေလးမ်ားအတြက္မူ ခက္ခဲနုိင္ေပ၏။ ပါဠိဘာသာျဖစ္၍ ဥာဏ္ႏုေသးေသာ ကေလးမ်ားအတြက္ အခက္အခဲ ရွိႏုိင္ေပ၏။ ယင္းစကားျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ကာ အရိုအေသေပးသည့္ ဓေလ့တို႔ကို မျမင္ခဲ့ဘူးေသးေပ။ အိႏၵိယဗုဒၶဘာသာ ၀င္တုိ႔ႏွင့္ ေတြ႔မွ လက္ေတြ႔ ေလ့လာရအုံးမည္ဟု စိတ္ကူးထားခဲ့၏။  

အမဲစက္ ႏွစ္စက္ႏွင့္ ဆဲဗင္းဇူလိုင္

         အသိဥာဏ္ျပည့္၀ေသာ လူသားတို႔သည္ မိမိတို႔၏ႏိုင္ငံ၊ မိမိတို႔၏ အသင္းအဖြဲ႔၊ မိမိတို႔၏ဘ၀တို႔တြင္ အမဲစက္မ်ား စြန္းထင္းခဲ့မည္ကို အထူးပင္ စိုးရိမ္ၾက၏။ ထိုသို႔ေသာ အမဲစက္မ်ား ဘ၀သမိုင္းတြင္ မက်န္ခဲ့ေစရန္အတြက္ သတိထားၾကသည္။ မိမိတို႔၏ ဘ၀တို႔ကို အျဖဴစက္တို႔ျဖင့္ ေရးျခစ္ၾကရန္ ၾကိဳးစားၾကသည္။ ဘ၀၏ သမိုင္းတြင္ အျဖဴစက္ မ်ားကိုသာ ခ်န္ထားခဲ့လိုၾကသည္။ အျဖဴစက္တုိ႔ျဖင့္ ေရးထိုးထားခဲ့ေသာ ဘ၀သမိုင္း တို႔သည္ အနာဂါတ္လူတို႔ကို လြမ္းေမာေစျပီး အမဲစက္တို႔ျဖင့္ ပက္ျဖန္းထားခဲ့ၾကေသာ ဘ၀သမိုင္း တို႔သည္ကား အနာဂါတ္လူတို႔ကို နာက်င္ေစေလ၏။ ထိုေၾကာင့္ အသိဥာဏ္ ရွိေသာ လူဟု ခံယူထားသူတိုင္း မိမိတို႔၏ ဘ၀ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္တို႔ကို အျဖဴထည္တို႔ျဖင့္သာ ဖန္တီးထားခဲ့ႏိုင္ရန္ ၾကိဳးစားၾကရေပမည္။

ေရာက္ခဲ့ဘူးသည့္ ေအာက္စဖို႔ဒ္တကၠသိုလ္

       ထင္ရွားသည့္ ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ေလးတစ္ျမိဳ႔၊ ထိုျမိဳ႔ေလးသည္ ေတာင္တန္းအသြယ္ သြယ္တို႔ျဖင့္ ျခားနားထား၍သာ ျမိဳ႔ငယ္ေလးဟု ထင္ရေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ ျမိဳ႔ျပၾကီး တစ္ျမိဳ႔ျဖစ္သည္။ ရာသီဥတု ေကာင္းမြန္မွ်တျပီး တစ္ျမိဳ႔လုံးကို ခ်ယ္ရီပန္းတို႔က အလွဆင္ထား၏။ ေတာင္တန္းၾကီး မ်ားတစ္ေလွ်ာက္တြင္ အစီအရီ ပြင့္ေနၾကသည့္ သဇင္ပန္းတို႔ႏွင့္ အာစီယံသေျပပင္ေလးမ်ား၊ ၀င္း၀ိုင္းစြာ ျပဳျပင္ထားသည့္ ပန္းပင္အုပ္မ်ား၊ မိုးထိလုနီးပါး ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေနၾကသည့္ အလွသစ္ပင္မ်ားျဖင့္ လွပလြန္းသည္။ မည္သည့္အရပ္ကိုပင္ ၾကည့္ၾကည့္ စိမ္းစိုေသာ ရႈခင္းမ်ားျဖင့္ အုံ႔ဆိုင္း ညိဳ႔မိႈင္းေနကာ သာယာလြန္းလွ၏။ 

ဒီေန႔ ေတြးမိေတြးရာ (၄)

         ေလတယ္ ေလတယ္။ ေတာ္ေတာ့ကို ေလတယ္။ အင္တာနက္ေခတ္မွာ ရွင္သန္ေနရတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါး၊ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ ေဇာက္ခ်ျပီး လုပ္မေနႏုိင္တာကိုက ကိုယ့္အမွား၊ ဆရာေတာ္ၾကီးတစ္ပါး မိန္႔ခဲ့ဘူးတာကို သတိရတယ္။ တစ္ရက္ ဆရာေတာ္ၾကီးက ျပည္ပက လႊင့္တဲ့ ေရဒီယိုကို နားေထာင္ေနတဲ့ တပည့္ ရဟန္းငယ္တစ္ပါးကို ေတြ႔သတဲ့။ အဲဒီအခါ ဆရာေတာ္ၾကီးက “ေအာင္မယ္.. ကိုယ့္အတြင္းက အပူကိုေတာ့ ျငိမ္းေအာင္မလုပ္ဘဲ ျပင္ပအပူေတြကို ထပ္ယူေနတယ္” လို႔ မိန္႔သတဲ့။ ကိုယ္လည္း ခု ဒီလို ျဖစ္ေနတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ 

     သက္တမ္းႏုႏု ဒီမိုကေရစီကူးေျပာင္းစ အမိႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အျပည့္နဲ႔ ေန႔စဥ္ဆိုသလို သတင္းေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ႏုနယ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ အမွားအယြင္း မျဖစ္ဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးတာ မဟုတ္လား။ သိခ်င္တာ ၾကားခ်င္တာ ျမင္ခ်င္တာက တက္ညီ လက္ညီနဲ႔ အားလုံးပူးေပါင္းလို႔ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကတယ္၊ ဘာေတြ တိုးတက္ေနတယ္။ ဒါမ်ိဳးကို ျမင္ရျပီး ေက်နပ္ခ်င္တာ။ အားရခ်င္တာ၊ ၀မ္းသာခ်င္တာ၊ ဂုဏ္ယူခ်င္တာေလ။ 

ေဘာလီး၀ုဒ္ေရာက္ ျမန္မာမင္းသားမ်ား

     ကမၻာ့ရုပ္ရွင္ေလာကတြင္ ေဟာလီး၀ုဒ္ ရုပ္ရွင္သည္ နာမည္အၾကီးဆုံးျဖစ္ျပီး အိႏၵိယရုပ္ရွင္ ေဘာလီး၀ုဒ္(bollywood)သည္ကား ဒုတိယေျမာက္ နာမည္အၾကီးဆုံး ျဖစ္ေပ ၏။ ေဟာလီး၀ုဒ္ ရုပ္ရွင္ဟု ဆိုလိုက္လွ်င္ ရုပ္ရွင္ခ်စ္ပရိသတ္မ်ား စိတ္၀င္စားၾကသကဲ့သို႔ ေဘာလီး၀ုဒ္ဟု ဆိုလိုက္လွ်င္လည္း အထူးပင္ စိတ္၀င္စားၾကေပ၏။ ေဘာလီး၀ုဒ္သည္ လူမ်ားအထင္ၾကီး ခံရေလာက္ေအာင္ ျမဴးၾကြေသာကဟန္ သရုပ္ေဆာင္ဟန္တို႔ျဖင့္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္၊ တစ္ကိုယ္လုံးကို လႈပ္ခပ္ျပီး သြက္လက္စြာ မကတတ္လွ်င္ ေဘာလီး၀ုဒ္သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္ စိတ္ကူးဖို႔ပင္ မလြယ္ေပ။ ေဘာလီး၀ုဒ္သရုပ္ေဆာင္တို႔၏ ကၽြမ္းက်င္းေသာသရုပ္ေဆာင္မႈ တို႔ကို အဆင္ျမင့္ကင္မရာတုိ႔က ပို၍ ေတာက္ေျပာင္ေအာင္ မြမ္းမံေပးေလ၏။ အိႏၵိယတြင္ ေနထိုင္စဥ္အတြင္း ရုပ္ရွင္ရုိက္ျခင္းကို ႏွစ္ခါမွ် ေတြ႔ခဲ့ဘူးသည္။ ကင္မရာမွာ အလြန္အဆင့္ျမင့္လွျပီး အရြယ္အစားမွာလည္း ၾကီးလြန္းသည္။ ရိုက္ကူးရာတြင္ ပ့ံပိုးမႈ႔ အင္အားအျပည့္အစုံျဖင့္ ေသေသသပ္သပ္ ရွိသည္။ ေကာင္းမြန္သည့္ ရုိက္ခ်က္တို႔ကို ကြန္ပ်ဴတာနည္းပညာတို႔ျဖင့္ ေပါင္းစပ္လုိက္သျဖင့္ ဇာတ္ကားတို႔သည္ ပိုမိုကာ ေကာင္းမြန္ေလေတာ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဤရုပ္ရွင္ေလာက နာမည္ၾကီးရျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ 

ရတနာဂီရိျမိဳ႔လယ္က ရဟန္းတစ္ပါး

            တစ္ေန႔ ရတနာဂီရိျမိဳ႔၏ နံနက္ မိုးေသာက္ အလင္းေရာက္ခါစ အခ်ိန္၊ ထိုျမိဳ႔သို႔ ထူးဆန္းေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ေရာက္လာခဲ့သည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္၏ ဥပဓိမွာ အသားအေရာင္ ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ အရပ္ မပုမျမင့္ ျဖစ္ျပီး မ်က္မွန္တစ္လက္ကို တပ္ဆင္ထား၏၊ အမ်ားတကာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းသည့္ ထိုပုဂၢိဳလ္၏ ထူးျခားခ်က္မွာ အညိဳေရာင္ ၀တ္ရုံၾကီး တစ္စုံကို လႊမ္းျခံဳထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

          ျမိဳ႔လယ္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ တစ္ေရႊ႔ေရႊ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလာေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို လမ္းေဘး၀ဲယာ တစ္ေလွ်ာက္ ျမိဳ႔ေနလူမ်ားက လူထူး လူဆန္းၾကီးသဖြယ္ ၀ိုင္း၀န္းကာ ၾကည့္ရႈ႔ၾကသည္။ တခ်ိဳ႔ေသာ သူမ်ားက လားမားၾကီး ဟု မွတ္ခ်က္ေပးၾကသည္၊ တခ်ိဳ႔က ခ်ိဳင္းနား ဟုတစ္ဖုံ၊ တခ်ိဳ႔က ဂ်ပန္ဟု တစ္သြယ္ ေရရႊက္ၾကသည္။ အားလုံး၏ ေကာက္ခ်က္ခ်သံမ်ား ၾကားတြင္ ထိုပုဂၢိဳလ္ၾကီး ကား ျပံဳးစိစိျဖင့္ ျပန္ၾကည့္ကာ ႏႈတ္ဆက္သည္။

ခုတေလာ စာမေရးျဖစ္ျခင္းအေၾကာင္း..

         အိႏၵိယႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ပညာသင္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ေတရသမႏွစ္ ႏွစ္ပတ္လည္ မဂၢဇင္းအတြက္ ယခုႏွစ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ၾကေရာက္ခဲ့သည္။ ကိုယ့္မကၽြမ္းက်င္ေသးေသာ လုပ္ငန္းမို႔ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္မ်ား အပ်က္ခံကာ အခ်ိန္ အေတာ္ေပးလိုက္ရ၏။ ကိစၥမ်ား အားလုံးအျပီး မြန္းၾကပ္ေနေသာ စိတ္မ်ား လန္းဆန္းေစရန္ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အိႏၵိယေတာင္ပိုင္းကို ခရီးဆက္ခဲ့သည္။

ဒီေန႔ ေတြးမိေတြးရာ (၃)

               ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ေတြးရမွာကို ေသရမွာထက္ ေၾကာက္သတဲ့..။ ဘယ္သူ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတာ့ မသိဘူး။ မွတ္ခဲ့ဘူးတာ..။ ေတြးဆိုတဲ့ေနရာမွာ မေကာင္းတဲ့ အေတြးကို ေျပာတာမဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ေကာင္းတဲ့ အေတြးကိုပဲ ေျပာတာေနမွာပါ..။ မေကာင္းတဲ့ အေတြးကေတာ့ မေတြးမိေအာင္ကို မနဲ ထိန္းေနၾကရတာ မဟုတ္လား..။ 

      ကိုယ္လဲ မေတြးဘဲ မေနႏုိင္ေတာ့ ေတြးမိတယ္..။ ေကာင္းတဲ့ အေတြးလား .. မေကာင္းတဲ့ အေတြးလားေတာ့ မသိဘူး။ ေတြးမိတာေတြ ခ်ေရးလိုက္ရမွ ရင္ထဲ ေပါ့သလို႔မို႔ ေရးလိုက္အုံးမယ္။  

ျပည္ဗာရာအပူကို အံတုလို႔ က်င္းပခဲ့တဲ့ ဗုဒၶေန႔

           ယေန႔ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၅-ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႔ (၂၄-၀၅-၁၃) ေန႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အတြက္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ျဖစ္သည္။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ သုေမဓာရွင္ ရေသ့ ေလာင္းလ်ာဘ၀က ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ယူခဲ့သည့္ေန႔၊ သိဒၶတၱမင္းသား အေလာင္းေတာ္ ဖြားျမင္ေသာေန႔၊ ဘုရားျဖစ္ခဲ့သည့္ေန႔၊ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေသာေန႔တို႔မွာ ထုိ႔ေန႔ တစ္ရက္တည္း တိုင္ဆိုင္ေနသျဖင့္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တစ္ရက္ျဖစ္ေတာ့သည္။

အေဖက သမီးရင္းကို လြန္က်ဴးပါက ကာေမသုျဖစ္-မျဖစ္

         လြန္ခဲ့သည့္ ၃-ရက္က ေဖ့ဘြတ္ခ္တြင္ ဒကာတစ္ေယာက္က “အေဖရင္းက သမီးကို အဓမၼက်င့္တာေတြ ခဏခဏေတြ႕ေနရလို႕ က်ဴးလြန္တဲ့ အေဖက ဘယ္လို အျပစ္မ်ား က်ေရာက္ႏိုင္ပါသလဲဘုရား၊ ကာေမသုကံထက္ ပိုႏိုင္ပါသလားဘုရား၊ သံသရာငရဲမွာ ဘယ္လိုခံစားရႏိုင္ပါသလဲဘုရား” ဟု ေမးေလွ်ာက္လာပါသည္။ 

    ထိုေမးခြန္းကိုု မိမိလက္လွမ္းမွီေသာ ပိဋကတ္စာအုပ္အခ်ိဳ႔ႏွင့္ အမရပူရ၊ မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ႏွင့္ သျဂၤိဳဟ္ဘာသာဋီကာတို႔ကို ဖတ္ရႈကာ ေျဖလိုက္ပါသည္။ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ ျပဳက်င့္ျခင္းကို ကာေမသုမိစၦာစာရ ဟုေခၚပါသည္။ ေယာကၤ်ားမ်ားသည္ မိမိ၏ ဇနီးမွတစ္ပါး အျခားပိုင္ဆိုင္သူ အုပ္ထိန္းသူရွိသည့္ မိန္းမတို႔ႏွင့္ ေဖာက္ျပန္လွ်င္၊ ထို႔အတူ မိန္းမသည္လည္း မိမိ၏ ေယာကၤ်ားမွတစ္ပါး အျခားပိုင္ဆိုင္သူ အုပ္ထိန္းသူရွိသည့္ ေယာကၤ်ားတို႔ႏွင့္ ေဖာက္ျပန္လွ်င္ ကာေမသုမိစၦာစာရ ျဖစ္သည္ဟု ေယဘုယ် မွတ္သားထားရပါမည္။ 

ျပည္ဗာရာ

                              ျပည္ဗာရာ မေရာက္ဘူးသူမ်ား အလြမ္းေျပ ၾကည့္ဖို႔....။

                                

ဒီေန႔ ေတြးမိေတြးရာ (၁)

          အရိုးဆုံး ပုထုဇဥ္ မ်က္လုံးႏွင့္ၾကည့္ရင္ ဒီျပႆနာဟာ မူဆလင္ အစြန္းေရာက္သမားေတြ စလုိ႔ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာပဲေလ၊ ရွင္းေနတာပဲ။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံလဲ လာေနေသး၊ အိမ္ရွင္ကိုလဲ ေစာ္ကားေသး၊ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္သင့္တာ။ ကိုယ့္အျပစ္ကို မၾကည့္ဘဲ မဆီမဆိုင္ ၉၆၉ ေၾကာင့္တဲ့။ ၉၆၉ ကို အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔တဲ့။ 

          ကိုယ္လဲ မူဆလင္ အစြန္းေရာက္ေတြရဲ့ ေျခလွမ္းေတြ၊ သမိုင္းေတြ သိေနေတာ့ ကုိယ့္အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို ကာကြယ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ အျမဲ ထက္သန္ေနေတာ့တာ။ သဲတစ္ပြင့္ေလာက္ ျဖစ္ပါေစဆိုျပီး မူဆလင္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သိသင့္တဲ့ ဓာတ္ပုံေတြ၊ ပို႔စ္ေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြ ေဖ့ဘြတ္မွာ ေတြ႔ရင္ share လိုက္ ၊ like လုပ္လိုက္၊ ကိုယ္တိုင္လဲ ေဆာင္းပါေလး မေတာက္တေခါက္ ေကာက္ေရးလိုက္နဲ႔ စိတ္မေအးျဖစ္ေနရတာေပါ့။

ဒီေန႔ ေတြးမိေတြးရာ

          မႏၱေလးမွာေတာ့ မိုးေတြရြာျပီး မိုးသီးေတြ က်သတဲ့..။ ကိုယ္တို႔ ဗာရာဏသီေတာ့ ပူလိုက္တာ၊ အပူခ်ိန္ ၄၃ စင္တီဂရိတ္ေတာင္ ရွိတယ္။ ပူလြန္းလို႔ ညေန ၆- နာရီေက်ာ္ေလာက္မွပဲ အျပင္ထြတ္ႏုိင္တာ.။ ပူလြန္းေတာ့လဲ ကိုလာ(ေလေအး)စက္ ဖြင့္ျပီး အခန္းထဲ ေအာင္းေပေတာ့ေပါ့.။ 

          ဒီေန႔ သိပ္ပူပါတယ္ဆိုမွ အိပ္ေရးက မ၀ခ်င္ေတာ့ သိပ္မၾကည္လင္ခ်င္ဘူး။ မနက္က အလုိက္မသိတဲ့ ဥၾသငွက္ တစ္ေကာင္ေၾကာင့္ အိပ္ေရးပ်က္တယ္။ မနက္ေစာေစာ ၃-နာရီခြဲေလာက္ၾကီး ေခါင္းရင္းဘက္ အပင္ေပၚကေန ဥၾသ ဥၾသဆိုျပီး အဆက္မျပတ္ တြန္ေနေတာ့တာ.။ သူ႔အသံေၾကာင့္ ဆက္အိပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ အိပ္ရာ၀င္ေနာက္က်ခဲ့တာမို႔ အိပ္ေရးပ်က္ေတာ့တာေပါ့။ ေႏြရာသီနဲ႔ ဥၾသငွက္ လြမ္းစရာ ေကာင္းေပမဲ့ အခ်ိန္မဲ့ တြန္ေတာ့လဲ မုန္းစရာ ေကာင္းေနျပန္တယ္။

လြမ္းလုိ႔မဆုံး ေရႊၾကိမ္လုံး

ဆရာ့ထံပါး

 ျမဲခစား၍

 ဒို႔မ်ားစာေပ 

သင္ေလတုန္းက

တဖုန္းဖုန္းရိုက္

ၾကိမ္လုံးမိုက္ကို

အူလိႈက္ သဲလိႈက္ မုန္းမိတယ္..။

နရသိန္ေတာရက ခံစားမႈ

ရဟန္းအတြက္ ဝတ္အပ္ရာ 

နီေစြးေစြး သကၤန္းဆိုတာ

 ျမန္မာျပည္က လူတိုင္းအသိ။

အခုေတာ့ …

အနီေရာင္ တစက္ကယ္,မပါ

ခပ္ညစ္ညစ္ အျဖဴေရာင္ကာလာနဲ႔

အထက္ေအာက္ ငါဆင္ျမန္း

ဖိုးသူေတာ္ တပတ္ႏြမ္း ျဖစ္ေနပါေရာ့လား။ 

ဘ၀အတြက္ ဘာသာ၊ ဘာသာအတြက္ ဘ၀

          ကိုယ္ သည္ေဆာင္းပါးကိုေရးေနခ်ိန္မွာ "ဆရာေတာ္ ဒီအေရးမွာ တပည့္ေတာ္တို႔ တခုခုလုပ္ရမယ္" ဟု မခ်ိတင္ကဲ ဆိုလာသူက ဘတ္ဖဲလိုးၿမိဳ႕ေရာက္ေနသည့္ ညီေမာင္ "အရွင္မ႑လ" ပင္။ ငယ္သူတို႔ရင္ဝယ္ မီဒီယာေတြကတဆင့္ မီးတို႔ကူးေပလိမ့္၊ အပူတို႔ဟပ္ေပလိမ့္။ 

         ကိုယ္သည္ပင္ နယူးေယာက္ရိွ "သာသနာ ့ဥေသ်ာင္" က ဥကၠဌေထရ္ကို သေဘာထားထုတ္ျပန္ဖို႔ ၾကားစမွာပင္ ေလွ်ာက္ၾကားခဲ႔ၿပီေလ။ အမိေၿမ၊ ရခိုင္ေဒသက ၿငိမ္းေလၿပီးစမီးသည္လည္း ငယ္သူတို႔ရင္ဝယ္ ၿပန္လည္ႏိုးေကာင္းေနေပလိမ့္။ ထိုအေၾကာင္း သည္ ႏွလံုးသြင္းၿမဲေမတၱာ ကမၼ႒ာန္းကို ေျခာက္ေသြ႔ေကာင္း ေျခာက္ေသြ႔သြားေစေပလိမ့္။ 

         ညီေတာ္၊ ေနာင္ေတာ္တို႔ သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းဝိဟာတို႔ မီးရိွဳ႕ခံရသတဲ့၊ ကိုးကြယ္ရာ အဖျမတ္စြာ၏ ကိုယ္စားေတာ္ ရုပ္ထုရုပ္ပြားတို႔သည္လည္း မီးသင့္ခံေတာ္မူၾကရသတဲ့။ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာ၊ သံုးရာခန္႔ရိွ ေက်ာင္းဗိမာန္အေမြအႏွစ္ အေဆာက္ အဦတို႔သည္လည္း ဆံုးရံွဳးရၿပီတဲ့။

  သာသနာရိပ္၊ ဘာသာရိပ္၌ ၿငိမ္ဆိတ္စြာေမြ႔ေလွ်ာ္တတ္သည့္ မိသားစုတို႔ခမ်ာလည္း အိုးမဲ့ အိမ္ကင္း ျဖစ္ၾကရၿပီ။ ဆာရီဝတ္ႏွင့္ မ်က္ရည္သုတ္ကာ သနစ္စံုကိုေျပာျပေနေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတို႔၏ သတင္း ဓာတ္ပံုေတြကလည္း ျမင္သူတိုင္းစာနာစရာ။ 

ကေလး

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းထဲမွာ ၀ွက္ျပီး 

လူၾကီးျဖစ္ရမွာ ရွက္ေနတဲ့ျမိဳ႕ … 

 ပု၀ါတစ္တို႔ ေခၽြးတစ္စို႔နဲ႔ 

အစဥ္အလာၾကီးခဲ့တဲ့ သမိုင္းနဲ႔

 ေတာင္ေတြ ပတ္လည္ ၀ိုင္းေနတဲ့ျမိဳ႕ကေလးေပါ့ …

ပုစၦာေတာ၌

          ခုတေလာ စာမေရးျဖစ္။ အမိေျမက ႏွလံုးေနာက္က်ဳဖြယ္အာရံုေတြႏွင့္ ေမာလ်ေနခဲ့သည္။ မ်က္စိ၊ နား၊ မေနာ သံုးပါးေသာ ဒြါရတံခါးေတြကေန အလ်င္မျပတ္ဝင္လာေနသည့္ အာရံုခါးေတြ ... အာရံုခါးေတြ ... ။

       မအူပင္ကြင္းဆီက ေသနတ္သံေတြ၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္ရိပ္က ငိုယိုရန္ေတြ႕သံေတြ၊ မိတၳီလာက မီးခိုးေငြ႕ေတြ၊ ဗလီက်မ္းစာသင္ေက်ာင္းက ကေလးငိုသံေတြ၊ ခုေနာက္ဆံုး အင္ဒိုနီးရွား ထိန္းသိမ္းေရးစခန္းက ဗမာေရလုပ္သားေလးေတြရဲ႕ေသြးေတြ ... ေတြ ... ။ 

ေလာကၾကီး သာယာပါေစ..

                                 ကိုယ့္အတြက္နဲ႔ ေလာကၾကီး သာယာပါေစ..။ 

                                                    (မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္)

    လူသားတို႔၏ အပူမီးတို႔ေၾကာင့္ ေလာကၾကီးသည္ ျပင္းျပစြာ ပူေလာင္ေနေပ၏။ ထိုေလာကၾကီးကို ျငိမ္းခ်မ္းေစလိုလ်င္ လူသားတုိ႔၏ အပူမီးတုိ႔ကို ေရွးဦးစြာ ျငိမ္းၾကရေပမည္။ သို႔မဟုတ္ပါက ေလာကၾကီးသည္ ဘယ္ေတာ့မွ် ျငိမ္းခ်မ္းသာယာႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ေလာကၾကီးကို သာယာေစလိုလ်င္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ၾကရမည္။ မိမိတို႔ဘာသာ အသီးသီး၏ အဆုံးအမတို႔ကို ရိုေသစြာ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကလ်က္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းေနထိုင္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ မိမိတို႔ကိုယ္ တိုင္လည္း ျငိမ္းခ်မ္းျပီး ေလာကၾကီးသည္လည္း အျမဲေအးခ်မ္းေနမည္သာ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္အတြက္ေၾကာင့္ ေလာကၾကီး အျမဲသာယာေနမည္သာ ျဖစ္သည္။

စကားၾကီး သုံးခြန္း

                                            ♠ ျမစ္ႀကီးလည္းမခမ္းပါေစနဲ႔..။ 

                                            ♠ သစ္ပင္ ႀကီးလည္း မလဲပါေစနဲ႔..။ 

                                            ♠ ထုံးအုိးႀကီးလည္းမကြဲပါေစနဲ႔..။ 

      ♦ ျမစ္ႀကီးမခမ္းပါေစနဲ႔ဆုိတာ….ေအးျမတဲ့ စမ္းေရလုိၾကည္ၾကည္ လင္ လင္ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေန တဲ့..ေမတၱာျမစ္ႀကီးကုိ ဆုိလုိတာေလ..။ လူလူခ်င္းေမတၱာထားၾက ၊ေမတၱာ တရားေတြ ပြားမ်ားၾကေမတၱာေတြ မခမ္းၾကေစနဲ႔ ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲ..။

အနစ္နာခံသူ နဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔သူ

    (၂.၁၀.၂၀၁၂)ေန႔က အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ ေလာစ္အိန္ဂ်လိၿမိဳ႕က ကြန္ဗင္းရွင္း စင္တာ(LACC)မွာ ျမန္မာမိသားစုမ်ားနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆံုေဟာေျပာ ေမးေျဖပြဲလုပ္ေတာ့ မိမိလည္းအျခားသံဃာေတာ္ (၁၅)ပါးတို႔နဲ႔အတူ ေရာက္ခဲ့ျဖစ္ပါတယ္။ 

      အဲဒီပြဲမွာ ေမးခြန္းရွင္တစ္ဦးက “ဒီမိုကေရစီအေရးမွာ အေစာပိုင္းကတည္းက အနစ္နာခံခဲ့ၾကသူေတြဟာ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စား လွယ္စတဲ့ ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ ပါဝင္ခြင့္မရၾကဘဲ ၾကားျဖတ္ကာလေရာက္မွ ပါဝင္လာ ၾကသူေတြက ေနရာရေနသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒါ အေမစုရဲ႕ သေဘာထားကို ရွင္းျပေပးပါ”ဆိုၿပီး စာေရး ေမးျမန္းပါတယ္။ 

အိႏၵိယ ေရာင္စုံသၾကၤန္

            ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အတာသၾကၤန္နီးျပီဆိုပါက ေနရာတိုင္းတြင္ မရိုးႏုိင္ေသာ ေခတ္ေဟာင္း သၾကၤန္သီခ်င္းမ်ား၊ အသစ္ထြတ္သၾကၤန္သီခ်င္းတို႔ကို ဆူညံစြာ ဖြင့္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ပ်ိဳေမတို႔သည္ ပိေတာက္ပန္းတို႔ကို ပန္ဆင္ျပီး တူးပို႔တူးပို႔ျဖင့္ ျမဴးဖို႔ အားခဲၾကသလို ကိုလူပ်ိဳတို႔ကလည္း ရွာပုံေတာ္မင္းသားၾကီး လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးၾကသည္။ လူၾကီးပိုင္း ႏွင့္ ဘာသာေရးတက္ၾကြသူ လူငယ္ တစ္ခ်ိဳ႔တို႔ကေတာ့ မန္းေတာ္ရိပ္ႏွင့္ ေက်ာင္းေတာ္ရိပ္ကို ခိုလႈံဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကေလသည္။ အမိေျမတြင္ ႏွစ္သစ္ကူးခါနီးအခ်ိန္ကို သတိမထားမိလွ်င္မူ ဖြင့္ေနၾကေသာ သၾကၤန္သီခ်င္းတို႔ေၾကာင့္ သၾကၤန္နီးျပီဆိုသည္ကို သတိရမိၾကေလ၏။

ဖုံးထားဆဲ ဖုန္း

          အရွိန္အ၀ါ မဲ့တာထက္ အလိမၼာမဲ့တာက သာျပီး ခက္ပါတယ္။ 

    It is more difficult to achieve wisdom than to acquire fame and influence.

                                                                    (ေတာင္ျမိဳ႔၊ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္) 

        “ငါတို႔ ႏုိင္ငံမွာ ဖုန္းဆုိတာ လူခ်မ္းသာေတြပဲ ကိုင္ႏုိင္တာေလ။ ဆင္းကာ့ဒ္ တစ္ကဒ္ကို ေဒၚလာ (၃၀၀၀) ေက်ာ္ေပးရတယ္။ ငါ့ မိသားစုေတြက လယ္သမားေတြ။ ဒီေလာက္ေစ်းၾကီးတာကို ဘယ္လိုလုပ္ကိုင္ႏုိင္မွာလဲ။” 

        ကၽြႏု္ပ္ အိႏၵိယကို ပညာသင္ရန္ စတင္ေရာက္ခဲ့သည့္ ႏွစ္က ၂၀၀၇-ခုႏွစ္ ျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္တြင္းရွိ ႏုိင္ငံတကာ ေက်ာင္းသားေဆာင္တြင္ ေနထိုင္ရင္း ႏုိင္ငံေပါင္းစုံမွ ေက်ာင္းသားမ်ားစြာတို႔ႏွင့္ သိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့သည္။ ေန႔စဥ္လိုပင္ သူတို႔မိသားစု အသီးသီးက အဆင္ေျပသလားစသည္ျဖင့္ ဖုန္းဆက္ၾကသည္။ ကၽြႏု္ပ္ထံသို႔ကား မည့္သည့္ဖုန္းမွ် မလာ။ ထိုအခ်င္းအရာကို သတိထားမိၾကေသာ မိတ္ေဆြမ်ားက ဖုန္းမလာျခင္း၏အေၾကာင္းကို ေမးၾကေလ၏။ ထိုအခါ ကၽြႏု္က အထက္ပါစကားကို ေျဖခဲ့မိသည္။  

ခရာ့ပ္ဟိုးဂယား

               ေလာကမွာ နာမည္ၾကီး ပစၥည္းေပါတယ္ဆိုတာ အလကားပါ၊ ေသေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ သီလ, သမာဓိ, ပညာကိုပဲ အားကိုရမွာပါ။ 

                  Fame and wealth are after all nothing. When you die you have to depend on Sila (precept), Samadhi (stability) and Pañña (wisdom).

                                                 (ေတာင္ျမိဳ႔၊ မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္) 

            ‘ထိေက အာခ်ာ တူးယီးယား’ ဟူေသာ စကားသည္ အိႏၵိယေန အရွင္တုိ႔အတြက္ ဗန္းစကား တစ္ခုလို ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သေဘာမွာ- ဟိႏၵီစကား အမ်ားၾကီး မတတ္ခ်င္ေနပါေစ၊ ထိေက-အိုေက၊ အာခ်ာ- အိုေက, ေကာင္းျပီ ဟူေသာ ကုလားစကားႏွစ္ခြန္းျဖင့္ အမ္ေအ ႏွစ္ ႏွစ္အတြက္ ကုလားႏုိင္ငံတြင္ ေနႏုိင္သည္ဟု ဆိုလို ၏။ ဟိႏၵီစကားကို စိတ္မ၀င္စားေသာ မိမိအတြက္ မဇၩိမတြင္ ေနခဲ့သည္မွာ ငါးႏွစ္ရွိခဲ့ သည္တိုင္ ကုလားစကားကို မ်ားစြာ မေျပာတတ္ခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိအတြက္ ‘ထိေက အာခ်ား တူးယီးယား’ ကို ‘ ထိေက အာခ်ာ ဖိုက္ယီးယား’ ဟု ျပင္ရ မလိုပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ငါးႏွစ္ကို စြန္းလာေသာ ယခုအခါမွ ခရာ့ပ္ဟိုးဂယား ဟူေသာ ဟိႏၵီစကား အသစ္ တစ္ခြန္းကို ေကာင္းမြန္စြာ နားလည္ခဲ့ရသည္။

ထြန္ေရးမညက္တဲ့ ရင္

သကၠရာဇ္ေတြလဲ

 ေလာကဓံေတြနဲ႔အတူ 

အရြယ္ေရာက္ျပီးသား။ 

ရင္ဘတ္ေတြလဲ 

အခ်စ္ေတြနဲ႔ အတူ 

ထြန္ေရးညက္ျပီးသား..။ 

      ကဗ်ာမွန္သမွ်ကို ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သစ္ျမတ္ႏုိးသည္။ ကဗ်ာမွန္လွ်င္ ကာရန္ျဖင့္ ဖြဲ႔ရေသာ သံေပါက္၊ ေဒြးခ်ိဳး၊ ၾတိခ်ိဳး၊ ေလးခ်ိဳးမွစ၍ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာမ်ားမက်န္ ခုံမင္စြာ ဖတ္ရႈခံစားသည္။ ’၀ါဆို၀ါေခါင္ ေရေတြၾကီးလို႔ သေျပသီးမွည့္ ေကာက္စို႔ကြယ္’ ‘ဆြမ္းအုပ္နီနီ အေမရြက္လို႔ နက္ျဖန္မနက္ ေက်ာင္းထြတ္မယ္’ စေသာ ကေလးကဗ်ာမ်ားသည္ ရသမ်ိဳးစုံကို ရရွိသျဖင့္ ႏွစ္ျခိဳက္လွသည္။ ယခုေခတ္ ဖြဲ႔သီေနၾကေသာ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာမ်ားသည္ ဖတ္ရႈသူတို႔၏ စိတ္ကူးဥာဏ္ကို ကြန္႔ျမဴးေစကာ ရႈ႔ေထာင့္မ်ိဳးစုံမွ ရသခံစားမႈတို႔ကို ေပးစြမ္းႏုိင္ေပ၏။ 

     ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္က ၀ါသနာတူ ကဗ်ာအိုးေလးမ်ား စုစည္းကာ ဥၾသေႏြ လူငယ္ကဗ်ာ၀ိုင္းကို ဦးေဆာင္ကာ ဖြဲ႔ခဲ့ဘူးသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ မရွိေသးေသာ အခ်ိန္ျဖစ္၍ လက္ေရးမူတို႔ျဖင့္ မိတၱဴကူးၾကကာ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး ႏွစ္အုပ္ေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာ ထုပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ကဗ်ာတို႔ကို ရႈးသြပ္စြာ စြဲမက္ခဲ့ေသာ္လည္း အႏုပညာေျမာက္ေအာင္ ကဗ်ာတို႔ကို ေရးဖြဲ႔သီကုန္းရန္ ကၽြန္ေတာ္တြင္ ပါရမီမပါခဲ့။ ထိုေၾကာင့္ ကဗ်ာခ်စ္သူ အျဖစ္သာ ေက်နပ္ရေတာ့သည္။

ေလာကလြန္က်င့္စဥ္

     ပြင့္ေတာ္ မူၾကသည့္ ဘုရားရွင္တိုင္း ဗာရာဏသီ မိဂဒါ၀ုန္၀ယ္ ဓမၼစၾကာတရားဦးကို ေဟာေတာ္မူခဲ့ၾကသည္။ ထိုတရားဦးတြင္ ကာမသုခလႅိကာႏုေယာဂ- ကာမခ်မ္းသာကို ခံစားေပ်ာ္ပါးျခင္း၊ အတၱကိလမထာႏုေယာဂ-မိမိကိုယ္ မိမိ ပင္ပန္းဆင္းရဲေအာင္ အားထုတ္ျခင္း ဟူေသာ အစြန္းေရာက္ အက်င့္မွား လမ္းစဥ္ႏွစ္ သြယ္တို႔ကို စြန္႔ပယ္ကာ မဇၩိမ ပဋိပဒါ- အလယ္အလတ္က်င့္စဥ္ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားကို က်င့္ၾကံရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့ေပသည္။ 

      ခႏၶာကိုယ္ကို ျပင္းထန္စြာ ဒုကၡေပးလ်က္ က်င့္ၾကံေသာ အတၱကိလမထ က်င့္စဥ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶ ေခတ္ကတဲက အိႏၵိယတြင္ ေရပန္းစားခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းသည္ပင္ ပဲျပဳတ္ေရ လက္တဆြမ္းမွ်ကိုသာ သုံးေဆာင္၍ အစားအစာတို႔ကို ျဖတ္ေတာက္ကာ ေျခာက္ႏွစ္တိတိ က်င့္ၾကံခဲ့ေလ၏။ အက်င့္မွားတို႔ကို ျပဳျပင္ျပီးေနာက္မွသာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ 

အတၱ၏ သားေကာင္

      “၀ါဒတဏွာအားႀကီးေသာသူမ်ားက ငါႏွင့္ ငါ့ဖြဲ႕အစည္း ငါတို႔သာ အမွန္ဟု ငါေကာ၀ါဒျဖင့္ ၿငိ္မ္းခ်မ္းေရးကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးတတ္၏။ သံလြင္ခက္ကို အေယာင္ၿပီး ေနာက္ကြယ္က ဂ်ိဳးငွက္ကို သတ္ပစ္ထားသကဲ့သို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတစ္၀က္ အေယာင္ျပၿပီး ကိုယ္ႏွင့္ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ဘာသာ အတြက္ခ်ည္း အက်ိဳးစီးပြါးအျမတ္ထုတ္တတ္သည္။ အဆံုးမွာေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ ေလာကလူသားမ်ားကို စေတး၍ ကိုယ္ႏွင့္ ကိုယ့္၀ါဒေနာက္လိုက္သူမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြါးသာ ရယူသြားတတ္ၾက၏” ။ 

    အထက္ပါစာသားေလးကို အမွတ္တရအျဖစ္ မွတ္သားထားမိခဲ့ေပမယ့္လည္း ဘယ္သူေရးသြားခဲ့သည္ကိုမူ အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ စာသားပိုင္ရွင္ သက္ရွိထင္ရွား ရွိ / မရွိ အေရးမွာ တတ္အပ္ေသခ်ာ မသိႏိုင္ေသာ္လည္း သူရဲ့အဆို စကားေလးကေတာ့ ယေန႔တိုင္ အသက္၀င္လွ်က္ရွိေပသည္။

အစြဲ ႏွင့္ အလြဲ

 ယုတ္မာဆိုေတာင္း၊ က်င့္မေကာင္းကို၊

 မွားေၾကာင္းတစ္စိ၊ သိလွ်င္သိျခင္း၊ 

စြန္႔ပယ္လ်ဥ္းေလာ့၊ အတင္းယူစြဲ၊ 

ဖားေျမြခဲသို႔၊ အျမဲမွတ္သို၊ 

မစြန္႔လိုက၊ ဤကိုယ္သုခ၊ ေနာင္မရဘူး။ 

( မဃေဒ၀လကၤာ) 

       ပုထုဇဥ္လူသားမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔၌ မေကာင္းေသာ အက်င့္ေလးမ်ား စြဲထုံ ပါလာတတ္ေပသည္။ ထိုအက်င့္မ်ားကို သတိထားမိပါက သိလ်င္သိျခင္း ပယ္စြန္႔ႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစား ၾကရေပမည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ အေသးအဖြဲ ေလးေတြပါ၊ ပုထုဇဥ္ေတြပဲဟာ စေသာ အေၾကာင္းျပတုိ႔ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ငဲ့ညာကာ မစြန္႔ပယ္ဘဲ ေနၾကပါက ထိုအက်င့္တို႔သည္ ထုံစဲြလာျပီး အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ထိုအက်င့္တို႔ကို ပယ္စြန႔္ရန္ ခက္ခဲလွေပသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေျမြသည္ ဖားကို ျမဲျမန္စြာ ခဲထားသကဲ့သို႔ ထိုအက်င့္တို႔ကို အတင္းစြဲထားေပေတာ့သည္။ ထိုအခါ ဆင္းရဲဒုကၡ အမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔ကိုသာ ၾကဳံေတြ႔ရျပီး ခ်မ္းသာသုခတို႔ကို မရၾကေတာ့ေပ။ ထိုအျခင္းအရာတို႔ကို သတိေပးလိုသျဖင့္ မာန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက အထက္ပါကဲ့သို႔ သတိေပးလကၤာ ေရး ထားခဲ့ေပသည္။

         အစြဲႏွင့္ အလြဲ သည္ ယွဥ္တဲြ၍ ေနၾကေပသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အစြဲ၏ ေနာက္တြင္ အလြဲေလးမ်ား ယွဥ္တဲြပါလာတတ္ၾကသည္သာ။ ေကာင္းသည့္အရာကို စြဲျမဲရန္ ခက္ခဲေသာ္လည္း မေကာင္းသည့္အရာကို စြဲျမဲရန္ကား လြယ္ကူလွေပသည္။ ထိုေၾကာင့္ သတိတရားျဖင့္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားကာ မေကာင္းသည့္ အက်င့္တို႔ကို မစြဲလန္းမိေစရန္ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကရေပမည္။

ကုသုိလ္လည္းရ ၀မ္းလည္း၀ဖုိ႔ “၉၆၉”မွာ ေစ်း၀ယ္စုိ႔

 

            တခ်ိဳ႕ ပညာရွင္မ်ားက ယေန႔ေခတ္ကုိ “စစ္ေအးေခတ္”ဟု ေခၚၾက၏။ စစ္ေအးေခတ္ဆုိတာ “ ေအးေအးေလးနဲ႔ တုိက္ေနတဲ့ေခတ္”ဟု အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆုိခ်င္ေတာ့သည္။

         မွန္၏။ ေသနတ္ကိုင္ၿပီးတုိက္မွ “စစ္” မဟုတ္ေပ။ စီးပြားေရးအရလည္း အသာစီးရေအာင္ ကလိန္ကက်စ္ လုပ္ၾက၏။ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာမွ ေျမေနရာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါေလာ။ 

        ဆူးေလဘုရားနားမွာ ေနၾကသည့္သူမ်ားကို ၾကည့္လုိက္ပါ။ ဘယ္ဘာသာ၀င္ ေတြပါလဲ။ ဒါက စီးပြားေရး စစ္ခင္းျခင္း ပင္။ လူမ်ိဳးေရးအရလည္း အသာစီးရေအာင္ လူဦးေရေပါက္ဖြားႏႈန္း ၾကီးထြားလာေအာင္ ၾကိဳးစားေနၾက၏။ “ ေရမ်ားေရႏုိင္ မီးမ်ား မီးႏုိင္” ဆိုသကဲ့သုိ႔ ကုိယ့္လူမ်ိဳးမ်ားမွ အျခားလူမ်ိဳးမ်ားကို ၀ါးမ်ိဳႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ဒါကေတာ့ လူဦးေရျဖင့္ စစ္ခင္းျခင္းပင္။  

သတိနဲ႔ ကိုယ္စိတ္ကို ကိုယ္သိ

       လူေတြဟာ သနားစရာ အင္မတန္ ေကာင္းတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ ျပႆနာေတြနဲ႔ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္။ ကိုယ့္စိတ္က ဖန္တီးထားတဲ့ ျပႆနာကို စိတ္က ဖန္တီးထားတာလို႔ အမွန္အတိုင္း မသိေတာ့ ေပ်ာက္ေအာင္ ဘယ္လိုမွ လုပ္လို႔ မရႏိုင္ဘူး။ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူ႔ျပႆနာေတြဟာ ျပႆနာအစစ္ေတြခ်ည္းပဲလို႔ ထင္မွာပဲ။ 

          လူ႔ဘ၀မွာ ေတြ႔ႀကံဳေနရတဲ့ ျပႆနာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စိတ္က ဖန္တီးထားတာပါ။ စိတ္က မရွိတာကို အရွိျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။ တကယ္ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ေျပာရရင္ ယံုႏိုင္စရာ မရွိဘူး။ 

      စိတ္ကူးယဥ္ျပႆနာေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ ျပႆနာေတြပါလို႔ သိၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို လက္လႊတ္လိုက္လို႔ရွိရင္ ျပႆနာအစစ္ေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ရာ အခ်ိန္ပိုေပးႏိုင္တယ္။ ျပႆနာအစစ္ဆိုတာ တကယ္ေျပာရရင္ ၁၀%ေတာင္ ရွိခ်င္မွ ရွိမယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ျပႆနာေတြက ၉၀%ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီစိတ္ကူးယဥ္ျပႆနာေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ျပႆနာပဲလို႔ သိၿပီးေတာ့ လက္လႊတ္လိုက္လို႔ရွိရင္ ၉၀%ေလာက္ သက္သာသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ၿပီးေတာ့ သိဖို႔အားေပးတာ တိုက္တြန္းတာပါေနာ္။

ဒိုမိန္းရင္ခြင္ စီးဆင္းျဖစ္သည့္ သိမ္ေမြ႔ဦး

          စာေပသည္ ရသစာေပ၊ သုတစာေပဟု ႏွစ္မ်ိဳးရွိေပ၏။ ထိုတြင္ သုတစာေပကို ဖတ္ရႈျခင္းျဖင့္ ဘ၀အတြက္ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္ စသည့္ ဗဟုႆုတမ်ားစြာ ရရွိေပသည္။ ရသစာေပ၏ အရသာကို စာေပကို စြဲမက္စြာ ဖတ္ၾကသူတိုင္း ခံစားဘူးၾကမည္ ထင္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႔ စာေရးဆရာတို႔၏ ရသစာေပ အေရးအသားမွာ ဖတ္ျပီးတိုင္း တစ္ေခါက္ျပီး တစ္ေခါက္ ထပ္ဖတ္ ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေျပာင္ေျမာက္လွသည္။ အျမဲသိမ္းထားခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေပ၏။ မိမိအေနျဖင့္မူ သုတစာေပႏွင့္ စာလ်င္ ရသစာေပကို ပိုမိုႏွစ္သစ္သည္။

ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ့ ေျဖေတြး

            စူးမွန္းသိလ်က္၊ မႏႈတ္ရက္ဘူး၊ ဒီထက္ပိုျပီး၊ စူးပါေစ..။ 

                                               ( ျမ၀တီမင္းၾကီး ဦးစ ) 

         ခုတေလာ ငယ္ငယ္က မွတ္ခဲ့ဘူးေသာ ဒီစာသားေလးကို မၾကာခဏ တိုးတိုးေလး ရြတ္ေနမိသည္။ တိုက္ဆုိင္မႈ တစ္ခုေၾကာင့္လည္း သတိရေနျခင္း ျဖစ္ဟန္တူသည္။ ေလာကီ လူသားအားလုံးအတြက္ အခ်စ္ဆိုေသာအရာသည္ ခံစာရမွန္း ေၾကကြဲရမွန္း ပူေလာင္ရမွန္း စူးၾကသည့္ဆူးမွန္း သိၾကပါသည္၊ သို႔ေသာ္ ပုထုဇဥ္ ထုံဓေလ့မို႔ ထိုအခ်စ္ဆူးကို မႏႈတ္ရက္ၾကပါ။ အခ်စ္ဆူးကို ရင္ထဲမွ မထုတ္ျပစ္ႏုိင္ၾကပါ။ ဒီထက္ပိုျပီး စူးရင္လည္း စူးပါေစေတာ့ဟု သေဘာထားျပီး စူးမွန္းသိလ်က္ စြတ္တိုးကာ စူးခံေနၾကရသည္။ ပိုးဖလံမ်ိဳးကဲ့သို႔ မီးကို တိုးကာ အသက္ေပးၾကေလသည္။

ရင္ထဲက အတိတ္..။

           “ကိုရင္ နာမည္ကို နိပုဏ လို႔ မွတ္ထား။ မွတ္မိလား ကိုရင္။ နိပုဏ ဆိုတာ သိမ္ေမြ႔တယ္ လို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ တစ္ျခား ပညာရွိ၊ နိဗၺာန္ ဆိုတဲ့ အနက္ေတြလဲ ရွိေသးတယ္ကြဲ႔။ ဒါေပမယ့္ ကိုရင္ရဲ့ ေနပုံ ထိုင္ပုံက သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ရွိေတာ့ နိပုဏလို မွည့္ေပးတာ။”

            ငယ္စဥ္ ၁၁ -ႏွစ္ အရြယ္ သကၤန္းစစည္းစဥ္က ဆရာ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဘြဲ႔နာမည္ေပးခဲ့ေသာ ရက္ကေလးကို ျပန္လည္၍ သတိရမိေပသည္။ မိမိတို႔၏ ရြာဓေလ့မွာ သကၤန္းခဏ၀တ္ေသာ ကိုရင္မ်ားကို ဘြဲ႔နာမည္ေပးေလ့ မရွိေပ။ ၀ါဆိုေသာ ကိုရင္မ်ားကိုသာ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ည၌ ဆရာဘုန္းေတာ္ၾကီးက ၾသ၀ါဒ ေပးျပီး အသီးသီး၏ ဘြဲ႔နာမည္တို႔ကို ခ်ီးျမွင့္ေလ့ရွိသည္။

ၾကယ္ျပာေလးနဲ႔ ထမင္းစားၿပီးေနာက္..

ဟိုး ခပ္ေ၀းေ၀း

 ႀကီးေကာင္စ၀င္စ အသံေလးမွာ

 ျပန္စရာအိမ္ မရွိရွာပါဘူး အေမရယ္ 

ကမာၻေျမႀကီးေပၚမွာ 

အကုသိုလ္ပန္းေတြေ၀ပံုကလည္း 

အဖူးေပၚ အညႊန္႔တက္လို႔ 

တက္မက္စရာပါလား အေမ 

သံသရာေလးေတးခ်င္းေတြက စီစီ

 ပုရစ္ကေလးလို သားကျမည္လို႔ေပါ႔ 

တစ္ခါတစ္ရံေတာ႔ အေမရယ္ 

သားဘ၀ဟာ

 ေျမေငြ႕ပ်ံ ညေလးတစ္ည ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္။

အတုယူလိုက္နာစရာႏွင့္ သတိျပဳေရွာင္ၾကဥ္စရာမ်ား

           ယေန႔ ၁၃၇၄-ခုနွစ္ ၊ နတ္ေတာ္လဆန္း (၂)ရက္ေန႔ စာတမ္းဖတ္ပြဲ အခမ္းအနားသဘင္ ဆင္ယင္ က်င္းပတဲ့ေနရာမွာ တပည့္ေတာ္အေနနဲ႔ မိမိဥာဏ္မီွသေလာက္ မိမိေလ့လာေတြ႕ရွိထား သေလာက္ အသိဥာဏ္ အခ်ိဳ႕တို႔ကို အားလုံးေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္တို႔အား မွ်ေ၀ ေလွ်ာက္ထားလိုပါသည္ ဘုရား။ 

     ယင္းသို႔ ေလွ်ာက္ၾကားရာတြင္ ငါေတာ္ငါတတ္ ငါသာျမတ္ဟု စိတ္ဓာတ္ေမာ္ၾကြားျခင္းမ်ိဳး တခုမွမရွိပါဟု ဦးစြာပဏာမေျပာၾကားရင္း ဂါရ၀ျပဳ ႏွဳတ္ခြန္း ဆက္သအပ္ပါသည္အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္အေနနဲ႔ အရွင္သူျမတ္တို႔အား ေျပာခ်င္တဲ့စကား ေလွ်ာက္ထားခ်င္တဲ့စကား အသိေပး သတိေပးလိုတဲ့ စကားမ်ားကို အတုယူလိုက္နာစရာႏွင့္ သတိျပဳေရွာင္ၾကဥ္စရာမ်ား လို႔အမည္ေပးထားပါတယ္၊

ဒုတိယအၾကိမ္ ဒိုမိန္းလႈဒါန္းျခင္းနဲ ့ ထပ္တိုးေကာက္ခံရရွိေသာ အလႈေငြစာရင္း

အလႈ စာရင္းရွင္းတမ္းနဲ ့အလႈရွင္စာရင္းေလးကို ဒီေန ့အသိေပးတင္ျပလိုက္ပါတယ္

ယခုျပဳလုပ္တဲ့အလႈအတြက္   ပါ၀င္စုေပါင္းေထာက္ပံ့ၾကေသာ  သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ

အလႈရွင္မ်ားအားလံုးကို   ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) မွ   ေက်းဇူးအထူး  တင္ရွိရပါေၾကာင္း

ေျပာၾကားပါတယ္ ။