ဘ၀အေမာေတြ ေျပေစဖို႔အတြက္ စီးဆင္းရင္ခြင္မွာ ေန႔စဥ္ စီးဆင္းၾကစို႔လား.....။

29/09/2012

အခ်စ္ကုထုံး

1. စီးဆင္း ရင္ခြင္ | 9/29/2012 | 2. 3. 4. 5. 6. Best Blogger Tips
                    " ပိယေတာ ဇာယေတေသာေကာ၊ ပိယေတာ ဇာယေတ ဘယံ။
                     ပိယေတာ ဝိပၸမုတၱႆ၊ နတၳိ ေသာေကာ ကုေတာ ဘယံ " (ဓမၼပဒ) 

         အခ်စ္ႏွင့္သက္ေရာက္မွဳ သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ႏွင့္အႏၱရာယ္တို႔ကို အေစာဆံုး ေထာက္ျပခဲ႔သူမွာ ဗုဒၶျမတ္စြာပင္၊ B.C ေျခာက္ရာစုကပင္ဟု အထက္ပါ ဂါထာငယ္ကို သာဓကျပဳပါမည္။ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ေသာကျဖစ္ရ၊ ေဘးဒုကၡတို႔ၾကံဳရကာ အခ်စ္မွလြတ္ေျမာက္လွ်င္ေတာ့ ေသာက လည္း ၿငိမ္း၊ ေဘးလည္းမရိွ...တဲ့။ 

         စႏၵကိႏၷရီတို႔မ်က္ရည္၊ ကိုဒါသအတြက္ မပဋာ၏ေသာက၊ သစၥာရွာဖို႔ ျမင္းစီးထြက္ခြာသြားသူအတြက္ ယေသာဓရာ၏ အလြမ္း၊ ဂ်ဴးလိယက္အတြက္ ရိုမီယို၏ေဘး၊ မစၥစ္ဆင္မဆင္အတြက္ ထီးနန္းေဝးခဲ႔ရသူ အက္ဒြက္ဘုရင္ ...စသည္ ... စသည္ ...။

          နိပါတ္ေတာ္မွာပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ ဒ႑ာရီမွာပဲ ရွဳရွဳ၊ သမိုင္းထဲမွာပဲ ေမွ်ာ္ေမွ်ာ္၊ ပစၥဳပၸန္မွာပဲ ေငးေငး၊ အခ်စ္ေဘးသင့္ခဲ႔သူေတြ၊ သင့္ေနသူေတြ အစုႏွင့္အေဝး၊ ဒုႏွင့္ေဒးပင္။ ထိုမ်ားျပားစြာေသာ သာဓကေတြထဲတြင္ သူပါလိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ႔၊ ေယာင္၍မွ်ပင္ မေတြးမိခဲ႔၊ ယခုေတာ့မူ ...။

          ပထမမူ အၾကားသတင္း၊ ကမာရြတ္ လွည္းတန္းမွာ ဆရာဝန္မေလးတေယာက္ကို လူတဦးက ဓာတ္ဆီေလာင္း၊ မီးရိွဳ႕လို႔တဲ႔ ။ ဘုရား ... ဘုရား ... ဘုရား ... ဒါေလာက္ေတာင္ စရိုက္ဆိုးေတြ ထြန္းကားေနၿပီလား။ အြန္လိုင္းကို ကိုယ္တိုင္ဖတ္လိုက္ေတာ့ ... " ရည္းစား " ဆိုေသာ အသံုးအႏွဳန္းေလးကို သတိျပဳမိကာ ေအာ္ ... ဒီလူႏွယ္ ... စိတ္မသက္မသာျဖစ္မိယံုသာ။ ထိုသူ၏ နာမည္ကိုေတြ႕မိေတာ့ ... အသိေတြ ထဲမွာ သည္နာမည္ရွင္ ႏွစ္ဦးရိွေနတာ ကို အမွတ္ရသည္။ 

          စကားဝိုင္းေတြမွာ မိုက္မဲသူဟု သတ္မွတ္ကာ၊ ေဆးရံုတင္ထားရသူ ဆရာဝန္မေလးကိုေတာ႔ သနားၾကသံေတြ ၾကားေနရသည္။ ကိုယ္ကေတာ့ အခ်စ္ေဘးသင့္သူတစ္ေယာက္ဟုသာ။ 

          ေနာက္ေန႔မွာေတာ႔ ဆရာဝန္မေလး မီးသင့္ဒဏ္ႏွင့္ ေသဆံုးသြားေၾကာင္း သတင္းတက္လာသည္။ အားလံုးက စိတ္မေကာင္းၾက၊ ရည္းစားဆိုသူကိုလည္း အမ်က္ပိုၾက။ အဲဒီသတင္း ဖတ္ေနစဥ္မွာပင္ ကြန္ျပဴတာေထာင့္မွာ Email တခု တက္လာ၍ ဖြင့္လိုက္ရာ ...

         " သတင္းဆိုးပါဘုရား " ၊ ေခါင္းစီးေၾကာင့္ ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားသည္။ ဘာမ်ားပါလိမ္႔၊ " ဘုန္းဘုန္း ... ကိုလြင္ဦးတို႔ စိတ္မထိန္းႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ... " သူ႕သူငယ္ခ်င္း၊ ကိုယ့္တပည့္ ဧခိုင္၏ ေၾကကြဲေမးလ္ ... ေအာ္ ... ကိုယ့္အသိ ႏွစ္ေယာက္ထဲက တေယာက္ျဖစ္ေနပါေပါ့လား။ ဘယ္လိုမွထင္မထားခဲ႔၊ တေလာကပင္ သူႏွင့္ Chatting ထိုင္ခဲ့ေသး၊ သူက စကၤာပူ ေရာက္ေနခဲ့တာပဲ၊ ဘယ္လိုကဘယ္လို ...။ 

         ဘုန္းဘုန္း ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔ေပးပါဦး ... တဲ့။ ေလာေလာဆည္ေတာ့ ကိုယ့္ေမတၱာသည္ ကိုယ့္ရင္ ကိုပင္ ေအးျမေစႏိုင္စြမ္းမည္မထင္။ သူ႔နာမည္ကို ဖြဖြရြတ္ေနမိသည္။ ျဖစ္ရေလ ... ဘာလို႔မ်ား စိတ္လိုက္မာန္ပါျပဳ ... အင္း ... 

  ၂၀၀၆ ... ခုႏွစ္ဆီက ကိုယ့္ထံကိုေရာက္လာတတ္သည့္ ေရေၾကာင္း တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေလးတသိုက္၊ ကိုဧခိုင္ (စိုင္းျပင္း)၊ ေက်ာ္သူဟန္၊ ကိုစံသို႔ဝ္္၊ ဘိုေတာက္ႏွင့္ ... ကိုလြင္ဦးဆိုသည့္ ... သူ ...။ စာအလြန္ဖတ္ေသာ၊ တိုးတက္ေသာအျမင္ရိွေသာ၊ ပညာေတာ္ေသာ၊ ရိုးသားတည္ၿငိမ္ေသာ လူငယ္ေလးမ်ား။ ထိုအထဲတြင္ ဘာသာတရားကိုင္းရိွဳင္း၍ ႏိွမ့္ခ်တတ္ေသာသူ႔ကို သတိျပဳမိသည္။ ကိုယ္တို႔တေတြ ေမတၱာအေၾကာင္းေတြ ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကသည္။ 

       ေမတၱာဆိုတာ ... တဦးကိုတဦး မလွည့္စားျခင္း၊ တဦးကိုတဦး မထီမဲ့ျမင္ မလုပ္ျခင္း၊ တဦးဆင္းရဲမွဳကို တဦးက အလိုမရိွျခင္းကိုေခၚေၾကာင္း ... ဒီသေဘာထားသံုးရပ္ကို အက်ိဳးလိုလားမွဳႏွင့္ယွဥ္ၿပီး ႀကီး၊ ငယ္၊ အလတ္၊ ဆူ၊ ၾကံဳ႕၊ အလတ္၊ နီးေန၊ ေဝးေန စသည့္ သူေတြအေပၚမွာ ထားျခင္းကိုပင္ ေမတၱာ ထားသည္ေခၚေၾကာင္း။ ဒါကိုပင္ ေက်းဇူးရွင္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက-

         " လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ ... အထင္ေသးျခင္း အခ်င္းခ်င္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ ... ဆင္းရဲလိုျခင္း အခ်င္းခ်င္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ ... " လို႔ လကၤာသီခဲ့ေၾကာင္းေတြ ... 

       ေနာက္ၿပီး ... ျမတ္စြာဘုရားေဟာသည့္ မတရားမွဳ မေကာင္းမွဳကို၊ မေကာင္းမွဳမွန္း ရွဳျမင္ရဲဖို႔၊ ရွဳျမင္ၿပီး ၿငီးေငြ႕ဖို႔၊ ၿငီးေငြ႕ၿပီး စက္ဆုတ္ရြံမုန္းဖို႔၊ ရြံမုန္းၿပီး လြတ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ဆိုရာမွာ ေခါင္းေဆာင္ေမွ်ာ္တတ္သည့္ ကိုယ္တို႔လူမ်ိဳးေတြ အေၾကာင္း၊ မိမိသည္ ပင္လွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ႏိုင္ ေၾကာင္းေတြ ဆရာတပည့္လည္းမက်၊ မိတ္ေဆြလညး္မကသည့္ ကိုယ္တို႔တေတြ မျပတ္ေဆြးေႏြးခဲ့ၾက။ 

       သည္လိုႏွင့္ ယံုၾကည္မွဳေတြခိုင္ခဲ့ၾက၊ ရင္းႏွီးမွဳေတြပိုခဲ့ၾက၊ သမိုင္း၏ အစိတ္အပိုင္းတခုထဲကို တိုးဝင္ ခဲ့ၾက၊ ေနာက္ေတာ့ သီၾကိဳးျပတ္သည့္ ပုလဲေတြလို ႀကဲျပန္႔သြားၾက၊ ကိုယ္က အေဝးဆံုးဆီ လြင့္စင္သြားခဲ့ရ၊ ခုေတာ႔ ဒီေကာင္ေလးက ကိုယ္႔ထက္ သာ၍ေဝးရာဆီကို ထြက္ခြာသြားရဦးမွာလား ...၊ ဘုရား ... ဘုရား ... ဘုရားမ လို႔၊ မျဖစ္ပါေစႏွင့္၊ အခ်စ္ကိုေစာင့္ေသာ ဗီးနပ္စ္ နတ္သမီးသည္ ငယ္သူတို႔အခ်စ္ကို စာနာတတ္၊ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ပါေစသား ...။

        ဒီေန႔မွာေတာ့ ကိုယ္တို႔စိတ္ကို ပို၍ထိေစသည့္ သတင္းေနာက္ဆက္တြဲ တက္လာျပန္သည္။ အင္ဂ်င္နီယာဖခင္ႏွင့္ ဆရာဝန္မိခင္တို႔၏ တဦးတည္းေသာသား၊ ေရွ႕ေနႏွင့္ ေဆးလိပ္ခံုပိုင္ရွင္တို႔၏သမီး ...တို႔၏ ငယ္ခ်စ္သံေယာဇဥ္ဘြဲ႕၊ ေလးႏွစ္ေလးမိုး ရပ္ျခားေျမေဝး ခ်စ္သူအတြက္ ဥစၥာရွာ သြားေသာေကာင္ေလး ျပန္လာေသာအခါ ခ်စ္သူ၏ ေသြဖီမွဳႏွင့္ တိုးေလေသာအခါ ... ရင္ကိုေလာင္ေသာ မီးမွ ဘဝကိုပါ ၾကြမ္းေစခဲ႔ပါေပါ႔လား၊ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေဘးသည္သင့္ခဲ့ၿပီ။ 

       ေမာင္က ပုဒ္မမ်ားစြာႏွင့္ အခ်ဳပ္ထဲမွာ၊ ေမက ... တမလြန္ဆီ၊ တဦးက အသက္ဆံုး၊ က်န္တဦးက ဘဝေသ၊ ေနာက္ဆံုးသက္ငင္ခ်စ္အျဖစ္ ေမက မွာသြားသတဲ့၊ သူ႔ခ်စ္သူကို ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ ... တဲ့၊ သူကလည္း ခြင့္လႊတ္သြားပါသတဲ႔။ 

         သူ႔ဆႏၵအတိုင္း ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ၾကပါေစ၊ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ၾကပါေစ၊ ဒါေပမယ့္ ...... ။ ေအာ္ ... အခ်စ္ ... အခ်စ္ ... အသံုးတတ္လွ်င္ေဆး၊ မသံုးတတ္လွ်င္ေဘးပါကလား၊ 

        ဆင္ျခင္တံုတရားေတြ၊ အသိပညာေတြကို ကြယ္ေပ်ာက္ေစတတ္သည့္ေဘးႀကီးပါကလား၊ ဒါေၾကာင့္ လည္း ဘုရားရွင္က ပီယေတာ ဇာယေတ ဘယံ တဲ့၊ ငယ္သုူတို႔နယ္မွာ ဘယ္ေလာက္မ်ား အဆာက်ယ္ေနဦးမွာပါလိမ့္။ တကယ္လို႔ Chatting ထိုင္တုန္းကသာ အေၾကာင္းစံုသိခဲ့ရလွ်င္ 

        ကာမေရာဂါ၊ ဝမ္းတြင္းနာကား ကုရာနတၳိ၊ ေဆးမရိွဘူး မိမိ ပညာ ၊ သတိ သာလွ်င္ မဟာ ၾသသဓ၊ ေဆး မည္စြ ... လို႔ ကိုယ့္ညီကို ေျပာျဖစ္ခဲ့မည္ အမွန္၊ ယခုေတာ့မူ ....... ။ 

                                                                             ကံထြန္းသစ္
                                                                           07-06-2012 
                                                                            1:40 A.M 

                    ေမတၱာမ်ားျဖင့္ 
                အရွင္သိရိႏၵ ေမတၱာဥယ်ာဥ္ 
                  မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

19/09/2012

ေမ်ာက္ဘုရင္ ေရြးပြဲ

1. စီးဆင္း ရင္ခြင္ | 9/19/2012 | 2. 3. 4. 5. 6. Best Blogger Tips


     ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ေနာက္လိုက္ေကာင္းၿဖစ္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ့ အေၿခခံစြမ္းရည္ဆုိတာ ဘာေတြလဲ။ ဘုရားရွင္ကေတာ့ လူသားတစ္ေယာက္ဟာ သတၱိေကာင္းရမယ္၊ သတိပညာေကာင္းရမယ္၊ အက်င့္ေကာင္းရမယ္လုိ႔ တိဌာနသုတ္မွာ ဒီစြမ္းရည္သုံးမ်ိဳးေဟာႀကားခဲ့ပါတယ္။ ဒီစြမ္းရည္မ်ားဟာ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ့ အေၿခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားၿဖစ္ပါတယ္။ သူရဲေကာင္းအဆင့္ သူေတာ္ေကာင္းအဆင့္ တက္လွမ္းခ်င္သူေတြ အတြက္ ပထမအဆင့္အေနနဲ႔ေကာ ေနာက္ဆုံးအဆင့္အထိပါ တည္ေဆာက္ထားရမဲ့ စိတ္စြမ္းရည္အေဆာက္အအုံၿဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ့္ကို သူရဲေကာင္းလုိ႔ ထင္ေနသူေတြ သူေတာ္ေကာင္းလုိ႔ထင္ေနသူေတြအတြက္ ေစာေစာစီးစီးၿပန္ေမးရမဲ့ ေမးခြန္းမ်ားၿဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တုိင္ေမး ကိုယ္တိုင္ေၿဖ ကိုယ္တုိင္စစ္ရမဲ့ စာေမးပဲြဟာ ဒီသုံးမ်ိဳးၿဖစ္ပါတယ္။ 

  သတၱိမေကာင္းပဲ သတိပညာမေကာင္းပါဘူး၊ အမွားကို ေရွာင္ႀကဥ္ဖုိ႔ဆုိတာ သတၱိေကာင္း သူေတြအတြက္ၿဖစ္ပါတယ္။ အမွားအမွန္ကို သိနားလည္ဖုိ႔ဆုိတာလဲ သတိပညာႀကီးသူတုိ႔ရဲ့ အရာ ၿဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တရားကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ေဟာေၿပာဖုိ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ဆုိတာဟာလဲ သတိၱရွိတဲ့ ပညာတတ္လူေကာင္းတုိ႔ အရာသာၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အစစ္အမွန္ အက်င့္ေကာင္း သူ၊ေပးဆပ္တတ္သူ၊စြန္လႊတ္အနစ္နာခံသူဆုိတာလဲ သတၱိေကာင္းသူ သတိပညာေကာင္းသူ တုိ႔သာ ေရာက္နုိင္ ရႏိုင္တဲ့ သရဖူတစ္မ်ိဳးၿဖစ္ပါတယ္။ သတၱိေကာင္းသူ၊သတိပညာေကာင္းသူ၊ အက်င့္ေကာင္းသူဆုိတဲ့ လ႔ူအေၿခခံ ဒီ”ေကာင္းသုံးေကာင္း”ဟာ လူတုိင္းစိတ္ထဲမွာ စဲြထင္က်န္ေနသင့္တဲ့ စကားသံုးခြန္းၿဖစ္ပါတယ္။

         ဒီေနရာမွာ ငါးရာငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ထဲက တရားသုံးပါးဇာတ္ေတာ္ဟာ စြဲထင္မွတ္သားစရာတစ္ခု ၿဖစ္လာၿပန္ပါတယ္။ အခ်ိန္တိုင္း ေနရာတုိင္း နယ္ပယ္တုိင္းမွာ ရင္ဆုိင္ယွဥ္ၿပိဳင္ ရုန္းကန္ေနရတဲ့ လူသားမ်ားအတြက္ ေနရာတစ္ခုရဖုိ႔ ေနရာမေပ်ာက္ဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့ အရည္အေသြး သုံးမ်ိဳးကို ဒီဇာတ္ေတာ္မွာေတြ႔ရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ေနာက္လိုက္တုိ႔ရဲ့ ေလာကမာယာ သေဘာသဘာ၀ကိုလည္း အကဲခပ္ခြင့္ရပါတယ္။ ဒီဇာတ္ေတာ္ကို ဘုရားရွင္ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ့ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာ သီတင္းသုံးစဥ္မွာ ေဒ၀ဒတ္က ဘုရားရွင္ကို လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားတာကုိ အေႀကာင္းၿပဳၿပီး ေဟာႀကားေတာ္မူခဲ့တာပါ။

        ေဒ၀ဒတ္ဟာ သာကီ၀င္မင္းသမီးယေသာ္ဓရာရဲ့ေမာင္ ဘုရားရွင္ရဲ့ ေယာက္ဖေတာ္စပ္သူၿဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့ တပည့္ရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္ၿပီး တစ္ခ်ိန္က စ်ာန္အဘိညာဥ္ရ သူေတာ္စင္တစ္ပါးလဲ ၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူဟာ မတရားနည္းလမ္းနဲ႔ ဘုရားရွင္ကို ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သလို ဘုရားသတ္ၿပီး ဘုရားလုပ္လိုတဲ့ အာဏာရူးတစ္ေယာက္လဲ ၿဖစ္လာပါတယ္။ ဘာမွ မသိနားမလည္ ငယ္ရြယ္တဲ့ အဇာတသတ္မင္းသားကို အေဖသတ္ၿပီး အာဏာရူးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေအာင္လဲ သူပဲ ေၿမြေတြနဲ႔ ဖန္ဆင္းၿခိမ္းေၿခာက္ သိမ္းသြင္းခဲ့သူၿဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ တစ္ဘ၀တည္းမွာတင္ မုိးေကာင္းကင္ၿပာထက္မွာ စ်ာန္ပ်ံ၀ဲခဲ့သလို မဟာပထ၀ီေၿမၿပင္ေအာက္ကိုလဲ ငရဲမီး၀တ္ရုံနဲ႔အတူ စူး၀င္နစ္ၿမဳပ္သြားခဲ့ရရွာပါတယ္။ ဘုရားရွင္က ေဒ၀ဒတၱ၀ိပတၱိသုတ္ေတာ္ထဲမွာ “ေဒ၀ဒတ္ဟာ ရိုက္ခ်က္ၿပင္းတဲ့ ေလာကဓမ္ရွစ္ပါးေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ရွဳံးနိမ့္ခဲ့ရတယ္”လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

       တရားသုံးပါးဇာတ္ေတာ္ဟာ ဇာတကပါဠိေတာ္ ဧကနိပါတ္မွာ လာရွိပါတယ္။ ဗာရာဏသီၿပည္မွာ ၿဗဟၼဒတ္မင္းစုိးစံအုပ္ခ်ဳပ္စဥ္က ေဒ၀ဒတ္ေလာင္းဟာ ဟိမ၀ႏၱာေတာအုပ္ထဲက ေမ်ာက္မ်ိဳးႏြယ္တစ္စုရဲ့ ဘုရင္ၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒ၀ဒတ္ေလာင္းေမ်ာက္မင္းဟာ သူနဲ႔စပ္ၿပီးေမြးလာသမွ် ေမ်ာက္ထီးကေလးေတြ အားလုံးကို သူ႔အာဏာလုမွာေႀကာက္ၿပီး ေ၀ွးေစ့ေတြ ကိုက္ေဖာက္ပစ္ပါသတဲ့။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေကာင္း၍ ပညာေတာ္ရမည္ဆိုတဲ့ အရည္အခ်င္းႏွစ္ခုမရွိဘဲ မနာလို၀န္တုိေအာက္တန္းက်တဲ့စိတ္ဓာတ္၊ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာတဲ့နည္းနဲ႔အႏိုင္ယူၿခင္းသာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေဒ၀ဒတ္ေလာင္းေမ်ာက္ဘုရင္ရဲ့ သားအၿဖစ္ ဘုရားေလာင္းဟာ ပဋိသေႏၶေနမိၿပန္တယ္။ 

      ဘုရားေလာင္းရဲ့ မိခင္ေမ်ာက္မဟာ ဘုရားေလာင္းေလး ေ၀ွးေစ့ေဖာက္ထုတ္သတ္ၿဖတ္ခံရမွာစိုးလို႔ အေ၀းတစ္ေနရာကို ထြက္ေၿပးခဲ့ၿပီး ဘုရားေလာင္းကို ခက္ခဲနာက်င္စြာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ဘုရားေလာင္း အရြယ္ေရာက္လို႔ အားေကာင္းေမာင္းသန္ စဥ္းစားဥာဏ္ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ေမ်ာက္သားအမိ ဟာ ေမ်ာက္အုပ္ႀကီးထဲကို ၿပန္လာခဲ့ႀကတယ္။ ေဒ၀ဒတ္ေမ်ာက္မင္းက ဘုရားေလာင္းကိုၿမင္ေတာ့ ဘုရင္ရာထူးလုယူမွာစိုးၿပီး ဘုရားေလာင္းကို ေပြ႔ဖက္ညွစ္သတ္ဖုိ႔ လုပ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားေလာင္းက ခြန္အားႀကီးမားသူၿဖစ္ေတာ့ သတ္လို႔မရဘူး။ သူပဲ ေသလုေမ်ာပါး ခံစားလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူက အသက္ႀကီးၿပီမုိ႔ ဘုရင္ရာထူးေပးမယ္၊ ႀကာပန္းေတြ ခူးခဲ့ပါဆုိၿပီးေတာ့ ဘုရားေလာင္းကို ဘီလူးေစာင့္တဲ့ေရကန္က ႀကာပန္းေတြ အခူးခုိင္းတယ္။ သူသတ္လုိ႔မရေတာ့ ဘီလူးအစားခံရေအာင္ေပါ့ေလ။ ေခါင္းေဆာင္ဘုရင္က လိမ္ညာယုတ္မာၿပီး ငယ္သားကို သတ္ဖုိ႔ ႀကံစည္တာပါ။ ဘုရားေလာင္းက ဘီလူးေစာင့္တဲ့ ေရကန္ထဲ ခ်က္ခ်င္းမဆင္းဘဲ ေဘးဘီ၀ဲယာေၿခရာမ်ားကို ႀကည့္ေတာ့ ေရကန္ထဲ ဆင္းတဲ့ေၿခရာပဲေတြ႔ၿပီး ၿပန္တက္လာတဲ့ေၿခရာကို မေတြ႔ဘူး။ ဒီမွာတင္ ဒီေရကန္မွာ ဘီလူးရွိတယ္ဆုိတာ သိသြားၿပီး ေရမရွိတဲ့ ကုန္းေပၚကပဲ ဟုိဘက္ဒီဘက္ခုန္ကူးၿပီး ႀကာပန္းေတြကို ခူးခဲ့တယ္။ ေရကန္ေစာင့္ဘီလူးက ဘုရားေလာင္းလုပ္ပုံကုိင္ပုံႀကည့္ရင္း အေတာ္သေဘာက် အထင္ႀကီးသြားတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ေရကန္ေစာင့္ဘီလူးဟာ သူရဲေကာင္းတစ္ပါးရဲ့ အရည္အခ်င္းသုံးပါးကို ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ခဲ့တယ္။
       “လိမၼာပါးနပ္ပါေပ့…။ ရဲစြမ္းသတၱိရွိပါေပ့…။ ဥာဏ္ပညာႀကီးမားပါေပ့…။ ဒီအရည္အခ်င္းသုံးပါးပိုင္ရွင္ဟာ ရန္သူတိုင္းကို ေက်ာ္ၿဖတ္ႏိုင္ၿပီး တုိက္ပဲြတုိင္းကို ေအာင္ႏိုင္သူၿဖစ္တယ္”

      ေရကန္ေစာင့္ဘီလူးဟာ ႀကာပန္းေတြကို ကိုယ္တုိင္ထမ္းပိုးၿပီး ဘုရားေလာင္းေနာက္က လိုက္ပုိ႔တယ္။ ေဒ၀ဒတ္ေလာင္းဟာ ဘီလူးနဲ႔ ဘုရားေလာင္းကို ၿမင္ေတာ့ မနာလို၀န္တုိ အဆိပ္တက္ ေႀကာက္စိတ္၀င္ကာ ရင္ကြဲနာက် ေသဆုံးခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားေလာင္းဟာ ေမ်ာက္အေပါင္းရဲ့ ဘုရင္ၿဖစ္သြားခဲ့ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရွိၿခင္းရဲ့ ရလဒ္ၿဖစ္တဲ့ ေဘးရန္ကင္းၿခင္း ခ်မ္းသာ လုံၿခဳံၿခင္းေတြ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

       ေတာတြင္းတိရိစၦာန္ေမ်ာက္ဘုရင္ႏွစ္ေကာင္ရဲ့ ေမ်ာက္ဘုရင္ေရြးပဲြဇာတ္လမ္းမွာ မွတ္တမ္းတင္စရာေတြ တစ္ပုံႀကီးရွိေနပါတယ္။ မနာလို၀န္တုိတဲ့ ေသြးေႀကာင္ၿပီး အာဏာရူး တဲ့ ေမ်ာက္ဘုရင္က ယုတ္မာရက္စက္ၿပီး အေႀကာက္တရားနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္လိုက္ငယ္သား အားလုံးဟာ အခ်ိန္တုိင္း ေႀကာက္လန္႔ေနရၿပီး ေသြးစြန္းတဲ့အၿဖစ္ဆုိးေတြ ၿမင္ေတြ႔ေနႀကရတယ္။ သာယာယစ္မူးဖြယ္ ပန္းရန႔ံမ်ား အဓိပၸါယ္ကင္းမဲ့ခဲ့ရၿပီး ႀကည္လင္ေအးၿမတဲ့ ေတာေတာင္စိမ့္စမ္းမ်ားလဲ ပူအုိက္ေၿခာက္ေသြ႔သေယာင္ ၿဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ခ်ိဳအိေမႊးသစ္သီးမ်ား အရသာပ်က္ယြင္းခဲ့သလို အသိုက္အၿမဳံအားလုံးဟာလဲ လုံၿခဳံမွဳကင္းမဲ့ခဲ့ရပါတယ္။ 
      ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္းကေတာ့ အရာအားလုံးကို ေမတၱာမ်က္လုံးနဲ႔ႀကည့္ၿပီး အားႏြဲ႔သူတုိင္းကို ေဖးကူထူမေပးခဲ့တယ္။ ေဘးရန္အႏၱရာယ္ဆုိတာကို ၿပိဳင္ပဲြေကာင္းတစ္ခုအၿဖစ္သေဘာ ထားၿပီး တရားနည္းလမ္းက် ရင္ဆုိင္ေက်ာ္လႊားဖုိ႔ ခြန္အားေတြ အၿပည့္ရွိခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တုိင္းဟာ သက္ရွိသတၱ၀ါတုိင္းရဲ့ ဘ၀ဒဏ္ရာအသစ္ေတြေလ်ာ့ပါးေစသလုိ ဒဏ္ရာေဟာင္းက အမာရြတ္ေတြကုိလဲ ေပ်ာက္ကြယ္လႊင့္ပါးေစပါတယ္။ မိစၦာအေတြးမွား ညစ္ညမ္းလုပ္ရပ္ေတြကို ရပ္တန္႔ကြယ္ေပ်ာက္ေစၿပီး လြတ္လပ္ပြင့္လင္းတဲ့ အသိဥာဏ္တံခါးေတြပြင့္ေစပါတယ္။ အရိပ္ရ အသီးစားသစ္ပင္ေတြလို သတၱ၀ါတုိင္းကို လုပ္ေကြ်းၿပဳစုၿပီး ၿမစ္မ်ားေခ်ာင္းမ်ားလိုလဲ သက္ရွိသက္မဲ့အားလုံးကို ေအးၿမေစပါတယ္။

     မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဆုိတဲ့ ဒီေနရာမွာလဲ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတုိ႔လက္ထက္ဆုိရင္ မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဆုိတဲ့စကားလုံးအစား ေနာက္လိုက္ငယ္သားအားလုံးကို သားရင္းသမီးရင္းပမာ တရားနည္းလမ္းက် ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္လို႔ သုံးႏွဳန္းတာ တစ္ခ်ိဳ႔ေနရာမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။။ ဥပမာအားၿဖင့္ လူတုိင္း ဘုရားရွိခုိးစဥ္မွာ ရြတ္ဆုိေနတဲ့ “ရာဇာ ရကၡတု ဓေမၼန၊ အတၱေနာ၀ ပဇံ ပဇံ= အစိုးရေခါင္းေဆာင္တုိင္းဟာ တုိင္းသူၿပည္သားအားလုံးကို သားရင္းသမီးရင္းပမာ တရားနည္းလမ္းက် ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါေစ ” ဆုိတဲ့ ပါဠိလိုမ်ိဳးမွာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ေလာကရဲ့ အနိမ့္အၿမင့္အတက္အက်အၿဖစ္အပ်က္မ်ားက လူတုိင္းရဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ရဲစြမ္းသတၱိနဲ႔ ဥာဏ္ပညာကို စမ္းသပ္စစ္ေဆးေနပါတယ္။ အခက္အခဲအႀကပ္အတည္းမ်ားက လူတုိင္းကို သတၱိေကာင္း မ်ား ေမြးထုတ္ေပးၿပီး ဘယ္လိုေဖာက္ထြက္ရမယ္ဆုိတဲ့ ဥာဏ္ပညာစြမ္းရည္ကို ၿမွင့္တင္ေပးေနပါတယ္။ 

      နိဂုံးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ လူ႔ေလာက တိရိစၦာန္ေလာက မည္သည့္ေလာကမွာပင္ၿဖစ္ေစ၊ ေခါင္းေဆာင္ေရြးပဲြ သမၼတေရြးေကာက္ပဲြ မည္သည့္ေရြးေကာက္ပဲြမွာပင္ၿဖစ္ေစ ေနာက္လိုက္ေကာင္းမ်ားၿဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ေဒ၀ဒတ္ေလာင္းေမ်ာက္ဘုရင္ကဲ့သုိ႔ ေသြးေႀကာင္ အာဏာရူး ပညာမဲ့ အမိုက္အမဲမ်ားကို ေခါင္းေဆာင္အၿဖစ္မေရြးခ်ယ္မိဘဲ ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္ဘုရင္ကဲ့သုိ႔ သတၱိေကာင္း ႀကင္နာတတ္ ပညာတတ္မ်ားကို ေခါင္းေဆာင္အၿဖစ္ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ႀကပါေစေႀကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ရပါတယ္။
                                                        ႏို၀င္ဘာ (တန္႔ဆည္)

16/09/2012

အားလုံးမွာ တာ၀န္ရွိသည္

1. စီးဆင္း ရင္ခြင္ | 9/16/2012 | 2. 3. 4. 5. 6. Best Blogger Tips


      မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ၾကီးသည္ အမိျမန္မာႏုိင္ငံၾကီး လြပ္လပ္ေရးရခါနီးတြင္ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကို အဘက္ဘက္က ျပဳျပင္ေစလုိသည့္အတြက္အနာဂတ္သာသနာေရးက်မ္းစာကုိ ေရး၍ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားအား
လုံးအား တပ္လွန္႔ခဲ့ပါသည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ တုိင္းျပည္ႏွင့္သာသနာကိုလည္း ကမၻာ့အလယ္မွာ တင့္တယ္ထည္၀ါေစခ်င္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘာသာထိရင္ မခ်ိေအာင္နာတတ္ဖို႔အတြက္ “ဘာသာေသြး” စေသာ က်မ္းစာအုပ္မ်ားကိုလည္း ေရးေတာ္မူ ခဲ့ျပန္ပါသည္။


       တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳး၊ ဘာသာႏွင့္သာသနာကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသည့္စိတ္ကို အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ဟုေခၚ ၏။ မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ကား အံ့မခန္းပင္။ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ အမ်ိဳးသားေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျဖစ္ေစ၊ သာသနာ ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျဖစ္ေစ၊ ရဟန္း သံဃာေတာ္ မ်ား ေသြးေအးေအးေနသည္ကုိ သေဘာက်ေတာ္မမူ။ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ကမၻာ့အေျခအေနကိုလည္း စိတ္မ၀င္စား၊ တုိင္းျပည္၏အေျခအေနကုိလည္း ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ဘဲ ႐ုိး႐ုိးေအးေအးေနၾက လွ်င္ ေခတ္ပညာတတ္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ အထင္ေသးမႈကို ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သတိေပးေတာ္မူခဲ့ ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္အရွင္မ်ားသည္ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ ညႊန္ျပထားသကဲ့သုိ႔ အမ်ိဳး သားေရးစိတ္ဓာတ္ ရွိသင့္၏။ 

       ယခုအခ်ိန္၌လည္း ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးသည္ ေခတ္သစ္စနစ္သစ္ျဖင့္ ခ်ီတက္လ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ ဖြံျဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔ အတြက္ အညြန္႔တလူလူ တက္လ်က္ရွိ၏။ မၾကာခင္ေသာအခ်ိန္၀ယ္ ႏုိင္ငံတကာမွ စီး ပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ား လာေရာက္က်ေပေတာ့မည္။ ထုိအခါ ကၽြဲကူးေရပါဆုိသကဲ့သုိ႔ တုိင္းတပါး ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့စ႐ုိက္မ်ားသည္လည္း ေရာေထြးယွက္တင္ ပါလာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

      သုိ႔ျဖစ္က အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္အားနည္းေသာ တုိင္းရင္းသား လူငယ္ေလးမ်ားအား ေရျခားေျမျခား ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့စ႐ုိက္မ်ား ကူးစက္ခံရေပလိမ့္မည္။ ယင္းသုိ႔ကူးစက္ခံရလွ်င္ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ သည္ ျခစားခံရ ေသာ အိမ္တုိင္ကဲ့သုိ႔ ျပိဳလဲသြား ႏုိင္ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယခုကတဲကစၿပီး ၾကိဳတင္၍ လူငယ္မ်ား အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္ ရွင္သန္ထက္ျမက္ေစဖုိ႔ ၾကိးစားရမည္ ျဖစ္၏။

    အဆိုတစ္ခုရွိ၏။ ``လူမ်ိဳး၏အသက္သည္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၏ အသက္သည္ စာေပ`` ဟူသတတ္။ တန္ဖုိး မျဖတ္ ႏုိင္ေသာ ဆုိ႐ုိးတစ္ခုပင္။
      ထုိသုိ႔ျဖစ္လွ်င္ ျမန္မာလူမ်ိဳး၏အသက္ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈ၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၏ အသက္သည္ ပိဋကတ္ စာေပျဖစ္၏ဟု ဆုိရခ်ိမ့္မည္။ ထုိစကားဆုိသင့္စြာ့။ ပထမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္သည္ ပုဂံေခတ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာ ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ဆုိသည္မွာ ပုဂံယဥ္ေက်းမႈပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ပုဂံယဥ္ေက်းမႈသည္လည္း ပိဋကတ္စာေပ (ဗုဒၶစာေပ)မွာ ျမစ္ဖ်ားခံ၏။ ဘာ့ေၾကာင့္နည္း၊ “လွည္း၀င္႐ုိးသံ တညံညံ ပုဂံဘုရားေပါင္း၊ စာၾကည့္တုိက္အစ ပိဋကတ္တုိက္က” ဆုိသည့္အတုိင္း ပုဂံေခတ္တြင္ ပိဋကတ္စာေပကို အထူးေလ့လာ သင္ယူၾက၏။ လူေနမႈစနစ္တစ္ခုလုံးကုိလည္း ပိဋကတ္စာေပႏွင့္အညီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလုိက္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုဂံ ယဥ္ေက်းမႈ၏ အသက္သည္ ပိဋကတ္စာေပပင္ ျဖစ္ေပသည္။

      ခ်ဲ႕ဦးအံ့။ ဘုရင္အေနာ္ရထာသည္ အရွင္အရဟံကို ဆရာတင္၍ ပုဂံျမိဳ႕ၾကီးကို စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ သာသနာေရးစသျဖင့္ ဘက္ေပါင္းစုံမွ တုိးတက္ေအာင္ ခုိင္ခုိင္ခန္႔ခန္႔ တည္ေဆာက္ခဲ့၏။ ဆရာသခင္ အရွင္အရဟံက လည္း ဘုရားသားေတာ္ပီပီတုိင္းသူျပည္သားလူအမ်ားအား သမၸဒါ တရား၊ ေလာကပါလတရား၊ အရိဟာနိယ တရား၊ မင္းက်င့္တရား၊ သဂၤဟတရား၊ သိဂၤါေလာ၀ါဒတုိ႔ကုိ ပို႔ခ်ေဟာျပကာ ထည္၀ါေသာ၊ ဂုဏ္သေရရွိေသာ ပုဂံယဥ္ေက်းမႈကို အေကာင္ အထည္ေဖၚခဲ့ ေပသည္။

      ထုိကဲ့သုိ႔ ဆရာဒကာလက္တြဲ၍ ၾကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဗုဒၶဘာ သာႏွင့္ ျမန္မာ ခြဲျခား၍ မရေလာက္ေအာင္ ပုဂံယဥ္ေက်းမႈသည္ ဘုန္းမီးေနလေတာက္ခဲ့၏။ ထုိကုိ ဂုဏ္ ယူေသာအားျဖင့္ “သာကီမ်ိဳးေဟ့၊ တုိ႔ဗမာ”ဟုပင္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံ မ်ားကလည္း “ဘုရင္အေနာ္ရထာ”ဆုိလွ်င္ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေလးစားခဲ့ၾက၏။
      ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ အရွင္အရဟံႏွင့္ ဘုရင္အေနာ္ရထာ၏ ေက်းဇူးတုိ႔ကား ဆပ္၍မကုန္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ၾကီးမား လွေပသည္။

         “ျမန္မာ”ဆုိသည့္ စကားလုံးသည္ ပုဂံမွ အစျပဳကာ ကမၻာ့ေျမပုံေပၚ၌ ထင္ရွားေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္ သည္။ ထုိမွတဖန္ ဒုတိယျမန္မာႏုိင္ငံကိုတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဘုရင့္ေနာင္ႏွင့္ တတိယျမန္မာႏုိင္ငံကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ အေလာင္းဘုရားတုိ႔ ကလည္း ဘုရင္အေနာ္ရထာ၏ ေျခရာကို နင္းခဲ့ၾကျပန္ေသာ
ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈသည္ ဆက္လက္၍ အားေကာင္း ေမာင္းသန္ ရွင္သန္ခဲ့ရေပသည္။
        
       ထုိ႔ထက္ ပုိ၍ထင္ရွားသည္ကား ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီးတည္း။ ထုိမင္း တရားၾကီးသည္ သာသနာ ေတာ္ကုိ အလြန္ၾကည္ညိဳ၏။ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတုိက္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ တည္ေဆာက္လွဴဒါန္းခဲ့၏။ ထုိေက်ာင္းတုိက္ၾကီး မ်ားသည္ ယေန႔ေခတ္အေခၚအရ ေျပာလွ်င္ ဗုဒၶေကာလိပ္၊ ဗုဒၶတကၠသုိလ္ၾကီးမ်ားပင္တည္း။

      ထုိမင္းတရားၾကီးသည္ကား ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ပြဲၾကီးကို ျခိမ့္ျခိမ့္သဲ ဆင္ႏြဲကာ ဘုရားျမတ္ စြာေဟာၾကားခဲ့သည္ ပိဋကတ္စာေပကို ေက်ာက္ထက္အကၡရာထုိးခဲ့သျဖင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈသည္ ပိဋကတ္စာေပႏွင့္ တထပ္တည္းျဖစ္ေၾကာင္း ကမၻာသိ ေၾကျငာ လုိက္ျပန္ေတာ့သည္။ ပိဋကတ္သုံးပုံကို မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ ယင္းေက်ာက္စာခ်ပ္မ်ားသည္ကား “ကမၻာ့အၾကီးဆုုံး စာအုပ္” ဟု ကမၻာ့ဂႏၳ၀င္၌ မွတ္တမ္း၀င္သြားေလေတာ့၏။
           ထုိ႔ေနာက္
          အမိျမန္မာႏုိင္ငံၾကီးသည္အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ ေရာက္သြားသျဖင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈသည္ ေမွးမွိန္ ခဲ့ရျပန္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူအဂၤလိပ္မ်ားက တုိင္းတပါးမွ ဘာသာျခားလူမ်ိဳးျခားမ်ားကို ေနရာေပးၾက၏။ သူတုိ႔စိတ္ၾကိဳက္ပုံ ေဖၚႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္ နယ္စပ္ ေဒသရွိ အလြန္႐ုိးစင္းေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ားအား သူတုိ႔စာေပ၊ ဘာသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈကို ႐ုိက္သြင္း ေပးလုိက္ေတာ့၏။ ျမန္မာ့ဇာတိေသြး ဇာတိမာန္တုိ႔ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ခဲ့၏။
 
       ယင္းသုိ႔လွ်င္ ဘာသာျခား လူမ်ိဳးျခားမ်ား၏ လက္ေအာက္၌ ေနရျခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ားသည္ အႏွိမ္ခံနင္းျပားဘ၀သုိ႔ မ႐ႈမလွ ေရာက္ခဲ့ရေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ႕ကၽြန္မခံလုိေသာ စိတ္ျဖင့္ တုိင္းျပည္လြပ္လပ္ေရး ရဖုိ႔အတြက္ တစ္မ်ိဳးသားလုံး ၾကိဳးစားခဲ့ရေပသည္။ လြပ္လပ္ေရးလည္း ရခဲ့ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ စစ္အတြင္းက မ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ခဲ့။ နယ္ခ်ဲ႕သမားတုိ႔၏ အေရာင္ဆုိးျခင္းခံလုိက္ရေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ားက ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ၾကသျဖင့္ “တုိင္း ျပည္ကႏုႏု၊ မုန္တုိင္းကထန္ထန္”ဆုိရေလာက္ေ အာင္ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ၾကျပန္၏။ ယခုအခ်ိန္၌ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေနျခင္းသည္ ယင္းနယ္ခ်ဲ႕သမားတုိ႔ လက္ခ်က္ေၾကာင့္တည္း။

       ယင္းသုိ႔ပင္ အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ရင္ဆုိင္ေနရေစကာမူ. . . ျမန္မာႏုိင္ငံၾကီး လြပ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္တြင္ သမၼတ၊ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အမွဴးရွိေသာ ႏုိင္ငံအၾကီးအကဲမ်ားက ေရွးေရွး သာသ နာျပဳမင္းမ်ားကို ႏွလုံးမူကာ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာ မတိမ္ေကာေစဖုိ႔အတြက္ ပထမျပန္ စာေမးပြဲမ်ား က်င္းပျပဳလုပ္ျခင္း၊ ပါဠိတကၠသုိလ္မ်ားကို ဖြဲ႕စည္းေပးျခင္း၊ ဆြမ္းဆန္ေတာ္ႏွင့္ န၀ကမၼအလွဴေငြ မ်ား ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ ပဋိပတ္ရိပ္သာမ်ား တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ျခင္း၊ တိပိဋကစာေမးပြဲ မ်ား က်င္းပျခင္း၊ ဘြဲ႕ တံဆိပ္ေတာ္မ်ား ဆက္ကပ္ျခင္း စေသာ ၾကီးက်ယ္ေသာ သာသနာ့ အလုပ္မ်ားကို အစဥ္အလာ မပ်က္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေပသည္။
      ထုိမွတပါး ဆ႒သဂၤါယနာတင္ပြဲၾကီးကိုလည္း ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားကိုပါ ဖိတ္ၾကား၍ တခန္းတနားဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကျပန္ ပါသည္။
          ထုိကဲ့သုိ႔သာသနာျပဳအလုပ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ၾကျခင္းသည္ ျမန္မာ့အသက္ျဖစ္ေသာ ပိဋကတ္စာေပကုိ မကြယ္ ေပ်ာက္ဖုိ႔ႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး လကၡဏာမ်ား မတိမ္ေကာေစဖုိ႔ ျဖစ္ေပသည္။

       ႏုိင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲမ်ားသည္ ထုိမွ်ေလာက္နဲ႔အားမရသျဖင့္ “သာသနာေရး ၀န္ၾကီး႒ာန”ဟု ၀န္ၾကီး႒ာနတစ္ခု ဖြဲ႕စည္း ေပးခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သာသနာေရး၀န္ၾကီး႒ာနဟူသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔၏ အသက္ျဖစ္ေသာ “ပိဋကတ္ စာေပကို ထိန္းသိမ္းေသာ ၀န္ၾကီး႒ာန” ျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ ဟိႏၵဴဘာသာ အစၥလာမ္ ဘာသာ စေသာ ဘာသာတုိင္းႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ“ဘာသာေရး၀န္ၾကီး ႒ာန” မဟုတ္ပါ။

                            ဤသည္ကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိဖုိ႔ လုိအပ္ေပသည္။
         ရွင္းပါဦးအံ့။ “သာသနာ (သာသန)”ဟူေသာ စကားသည္ ပါဠိစကားျဖစ္၏။ “ဘုရားအဆုံးအမျဖစ္ေသာ ပိဋကတ္စာေပ” ဟု အဓိပၸါယ္ရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မည္သည့္ဘာသာႏွင့္မွ်မဆုိင္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွင့္သာ သက္ဆုိင္ေသာ စကားလုံးျဖစ္၏။ တခ်ိဳ႕ ဘာသာမ်ားကား ထုိ“သာသနာ”ဆုိေသာ စကားလုံးကိုပင္ အတု ယူထားၾက၏။ ဥပမာ- အစၥလာမ္ သာသနာ။ ယင္းကဲသုိ႔ သာသနာဟူေသာ စကားလုံးကုိ ယူထားျခင္းသည္ ဗုဒၶသာသနာကို ေ၀ါဟာရျဖင့္ ပူးသတ္ျခင္း ပင္တည္း။ ထုိအသုံးအႏႈံးမ်ိဳး မသုံးႏႈန္းဖုိ႔ရန္ ကန္႔ကြက္ရေပ မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “သာသနာေရး၀န္ၾကီး႒ာန ဆုိသည္မွာ ပိဋကတ္စာေပကို ထိန္းသိမ္းေသာ ၀န္ၾကီး႒ာ နျဖစ္ေၾကာင္းကုိလည္းေကာင္း၊ သာသနာဟူေသာ စကားလုံး ေ၀ါဟာရမွာ ဗုဒၶသာသနာႏွင့္သာ သက္ဆုိင္ေသာ စကားလုံး ေ၀ါဟာရ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုိလည္းေကာင္း” ကို လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ေအာင္ တင္သြင္းရေပမည္။

      လႊတ္ေတာ္ဆုိသည္မွာ တစ္တုိင္းျပည္လုံးႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ စည္းကမ္းဥပေဒမ်ားကို အၾကံေပးျခင္း၊ ေရးဆြဲျခင္း၊ အတည္ ျပဳျခင္း၊ ထုတ္ျပန္ျခင္းစသည္ျဖင့္ ဥပေဒျပဳအာဏာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ေသာ ႒ာနခ်ဳပ္ႀကီး တစ္ခုပင္တည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အသက္တမွ် အေရးၾကီး လွ၏။ ယင္းသုိ႔ အသက္တမွ် အေရးၾကီးေသာ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႕ၾကီး၏ သာသနာေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို တုိက္႐ုိက္ တင္သြင္းခြင့္၊ ညႊန္ၾကားခြင့္ ရပါ၏ေလာ။ (သုိ႔မဟုတ္) အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကို ေမွးမွိန္ေစသာ တျခားသူမ်ား၏ အဆုိျပဳလႊာမ်ားကို ကန္႔ကြက္ခြင့္ ရွိပါ၏ေလာ။ စဥ္းစားသင့္၏။
           
          တခ်ိဳ႕ဘာသာျခားလႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားက ကုိးကြယ္မႈဘာသာ၊ လူမ်ိဳးေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာ မ်ားကို အဆုိတင္သြင္းၾက၏။ ဥပမာ- ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာမွ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးမ်ား ကုိ ျပည္မၾကီးထဲ၌ တံခါးမရွိဓားမရွိ သြားလာႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အဆုိတင္သြင္းျခင္း၊ ဘူးသီးေတာင္ တခြင္မွာ ဘာသာစကား အခက္အခဲေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးစစ္စစ္ ျဖစ္ေသာ ဆရာ ဆရာမမ်ားကို မခန္႔ဘဲ ဘဂၤါလီ လူမ်ိဳးျဖစ္သည့္ ဆရာ ဆရာမမ်ားကို ခန္႔အပ္ဖုိ႔အတြက္ အဆုိတင္ သြင္းျခင္း၊ စသည္စသည္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။

         ျမန္မာႏုိင္ငံျဖစ္ပါလ်က္ ျမန္မာစကားသည္ သူတုိ႔အတြက္ ခက္ခဲေနသတဲ့။ အလြန္ကန္႔ကြက္သင့္ေသာ အဆုိျပဳ လႊာတည္း။ ျပည္ေထာင္စု၀န္ၾကီးကလည္း လက္မခံပါ။ ဘာသာျခားတုိ႔၏ အဆုိျပဳလႊာကို ေထာက္ ဆပါက ဘာသာျခား လူမ်ိဳးျခားတုိ႔သည္ ျမန္မာ စကားကို ပစ္ပယ္လုိျခင္း၊ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ကုိ ေဖ်ာက္ ဖ်က္လုိျခင္း၊ သူတုိ႔ ဘဂၤါလီစကားကိုသာ သုံးႏႈံးလုိျခင္း၊ သူတုိ႔ယဥ္ေက်းမႈ သူတုိ႔ ဘာသာကိုသာ တြင္ က်ယ္ေစလုိျခင္း စေသာ သူတုိ႔၏ သေဘာထား ဆႏၵကို မွန္းဆႏုိင္ေပသည္။ ထုိဆႏၵမွာ . . .စာေပစကားျဖင့္ ေျပာလွ်င္ “ပါပိစၦာ”ဟု ေျပာရေပမည္။ “ပါပိစၧာ”ဟူသည္ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို ဖ်က္ဆီးလုိေသာ အလုိဆုိးတည္း။
 
         ထုိအဆိုျပဳလႊာမ်ားကို ကန္႔ကြက္ဖုိ႔အတြက္ မိမိတုိ႔ သံဃာေတာ္မ်ားက တာ၀န္ယူရေပမည္။ ထုိမွ်ေလာက္မွ် လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိလွ်င္ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းၾကီးတစ္ခုလုံးသည္ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ ခံရျခင္းပင္ ျဖစ္ေပ၏။ ယေန႔ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းၾကီးသည္ ယင္းသုိ႔ေသာ “လူ႔အခြင့္အေရး” ရပါ၏ေလာ။ စစ္ေၾကာသင့္၏။ အားလုံးစုေပါင္း၍ ဥပေဒ ေဘာင္အတြင္းက ေတာင္းဆုိဖုိ႔ လုိအပ္ေပသည္။ တစ္သာသနာလုံးႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာေၾကာင့္ ညီညီ ညြတ္ညြတ္နဲ႔ အေရးဆုိဖုိ႔ လုိအပ္လွေပသည္။

        အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ထက္သန္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကဆရာေတာ္တစ္ပါးက ေျပာ ဖူး၏။ “သက္ဆုိင္ရာ ႒ာနကို အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ကိစၥမွန္သမွ် အၾကံျပဳစရာရွိလွ်င္ အၾကံျပဳမည္၊ တုိက္ တြန္း စရာရွိလွ်င္ တုိက္တြန္းမည္၊ ကန္႔ကြက္စရာကန္႔ကြက္မည္ဆုိၿပီး သက္ဆုိင္ရာကုိ အဆုိတင္သြင္းတယ္၊ ညႊန္ၾကား တယ္၊ ဒါေပမဲ့ သဲထဲေရသြန္သလုိပဲ ဘာမွ မထိေရာက္ခဲ့ဘူး”ဟု အမိန္႔ရွိဖူး၏။

     ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕၀င္ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးျဖစ္ပါလ်က္ ထုိဆရာေတာ္၏ အရွိန္ၾသဇာသည္ သက္ဆုိင္ေသာ ႒ာနသို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ မသက္ေရာက္သနည္း။ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အေျခခံ “စည္းမ်ဥ္းဥပေဒ၊ မူ၀ါဒ” အားနည္း ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ အားနည္းျခင္းသည္ သံဃမ ဟာနာယက အဖြဲ႕တစ္ခုတည္းႏွင့္ မသက္ဆုိင္ေပ။ တစ္သာသနာလုံးႏွင့္ သက္ဆုိင္၏။ တစ္မ်ိဳးသားလုံးႏွင့္ သက္ဆုိင္၏။
         ထုိ႔ေၾကာင့္ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ “မူ၀ါဒ”ကို သံဃာထုတစ္ရပ္လုံးကို ကုိယ္စားျပဳေသာ အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုခု (ဥပမာ- ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ၀ိနည္းဓုိရ္ အဖြဲ႕၊ ပညာေရးအဖြဲ႕၊ တုိင္း သံဃနာယက၊ ျမိဳ႕နယ္ သံဃနာယကစသည္) က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ တင္သြင္း ခြင့္၊ ညႊန္ၾကားခြင့္ ရွိရေပမည္။

          သီရိလကၤာႏုိင္ငံသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာကို ကိုးကြယ္ေသာ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ ငံပင္ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိႏုိင္ငံသည္ ဗုဒၶသာသနာကို အထူး အားေပး၏။ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတသည္ပင္ သမၼတအျဖစ္ က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆုိ သည့္ေန႔၌ သူတုိ႔ႏုိင္ငံရွိ စြယ္ေတာ္ကိုလည္းေကာင္း၊ သံဃမ ဟာနာ ယက ဆရာေတာ္မ်ားကိုလည္းေကာင္း သြားေရာက္၍ ဦးတုိက္ရ၏။ ထုိမွတပါး၊ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ သာသနာေရးကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားကုိ လႊတ္ေတာ္အမတ္ အျဖစ္ တက္ေရာက္ခြင့္ ျပဳထား၏။ ဗုဒၶဘာသာသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေနရကား ထုိအခြင့္ အေရးေပးထားျခင္း ျဖစ္၏ဘာသာျခားမ်ားကိုကား ထုိကဲ့သုိ႔ အခြင့္အေရး မေပးပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေကာ ထုိကဲ့သုိ႔ မျဖစ္သင့္ေပဘူးလား။

          ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံျဖစ္ျဖစ္၊ ဆုိရွယ္လစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ျဖစ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ျဖစ္၊ မည္သည့္ႏုိင္ငံမွာမဆုိ ကုိယ့္ဘာသာကုိ တန္ဖုိးထား ၾကသည္မွာ ထုံးစံပင္တည္း။ အီရန္ႏုိင္ငံ၏ လူဦးေရ အမ်ားစုသည္ မြတ္စလင္ ဘာသာ၀င္မ်ား ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သမၼတမွအစ ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကုိ မြတ္စလင္ဘာသာ ၀င္မ်ားသာ တာ၀န္ယူထားၾကပါသည္။ အျပစ္ မဆုိသာေပ။ မြတ္စလင္ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ အယာတုိလာ ခါေမ နီ၏ အရွိန္ၾသဇာသည္ အီရန္သမၼတ အေပၚမွာပင္ တုိက္႐ုိက္ သက္ေရာက္လွ်က္ ရွိေပ၏။ မိမိတုိ႔ဘာသာကို တန္ဖုိးထားသည့္ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ ႏုိင္ငံမ်ားကုိ အတုယူ၍ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသည္လည္း ဗုဒၶဘာသာ ၀င္အမ်ားစု ေနထုိင္ေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔ ဗုဒၶ သာသနာကို ေရွးဘုရင္ မ်ားကဲ့သို႔ အထူးတလည္ အားေပးသင့္လွ၏။

         သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းၾကီးသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔၏အသက္ျဖစ္ေသာ ပိဋကတ္စာေပကို သင္ယူပုိ ႔ခ်ေနၾကရကား အေနာ္ရထာ အစထား ေရွးေရွးေသာဘုရင္တုိ႔သည္ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းၾကီးကို အလြန္အား ကိုးၾက၏။ ထုိကဲ့သို႔ အားကိုးခဲ့ ေသာေၾကာင့္လည္း ယေန႔ အခ်ိန္၌ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈသည္ မတိမ္ေကာ မေပ်ာက္ကြယ္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

          လႊတ္ေတာ္မရွိေသာ ပုဂံေခတ္ကဆုိလွ်င္ အရွင္အရဟံသည္ ဘုရင္အေနာ္ရထာကို တုိင္းသူျပည္သား လူအမ်ား အား မင္းက်င့္တရားႏွင့္အညီအုပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႔ ဆုံးမ၏။ တုိက္တြန္း၏။ ဒုစ႐ုိက္တရားမ်ားကို မလုပ္ဖုိ႔ တားျမစ္၏။ ထုိ႔ ေၾကာင့္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္သည္ ကမၻာက ေလးစားရသည့္အေနအထား ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ ၏။

          “ပုဂံေခတ္သာ ယခုေခတ္ကဲ့သုိ႔ လႊတ္ေတာ္ရွိလွ်င္ လႊတ္ေတာ္အဓိပတိသည္ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ မ်ားပင္ ျဖစ္ေလာက္ စရာရွိ၏” ဟု ေတြးမိေပသည္။ ဘာ့ေၾကာင့္နည္း၊ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားသည္ သက္ဦးဆံပုိင္ ဘုရင္ ဧကရာဇ္မ်ားကိုပင္ခ်ဳပ္ကိုင္ႏုိင္ ေသာေၾကာင့္ တည္း။ ျမန္မာ့စာေပ၊ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်း မႈ၊ ျမန္မာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံဃာအဖြဲ႕အစည္းၾကီးသည္ မည္မွ်ေလာက္ အေရးပါသည္ဆုိသည္ ကုိ သမုိင္းဆရာမ်ား ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိရွိၾကပါ၏။

          ေရွးေခတ္သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ဘုရင္ကို ဆုံးမသြန္သင္ႏုိင္သည့္ အခြင့္အာဏာ၊ အမိန္႔ၾသဇာ ရွိေသးသည္ ဆုိလွ်င္ ယေန႔ ေခတ္ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ တစုံတစ္ခုေသာ လုပ္ပုိင္ခြင့္ အာဏာ ရွိသင့္သည္သာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ သံဃာေတာ္ အေရအတြက္သည္ ၅၀၀၀၀၀ (ငါးသိန္း) ၀န္းက်င္ ရွိ၏။ ထုိမွ်ေလာက္မ်ားျပားေသာ သံဃာ့ အဖြဲ႕အစည္း ၾကီးသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႔ေအာက္မွာ ရွိ၏။ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္မ်ား၏ သာသနာေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ညႊန္ၾကားလႊာမ်ားသည္ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ သက္ေရာက္မႈရွိကို ရွိေစရ မည္။ ရွိလည္း ရွိသင့္ ေပသည္။

         ဗုဒၶစာေပတည္တံ့မွ ပုဂံယဥ္ေက်းမႈတည္တံ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာကို ခ်စ္ေသာ ျမန္မာ လူမ်ိဳး မွန္သမွ်သည္ ဗုဒၶစာေပကုိ အသက္တမွ် တန္ဖုိးထားရေပမည္။ ဗုဒၶစာေပကြယ္ေပ်ာက္လွ်င္ ပုဂံယဥ္ေက်းမႈ ကြယ္ေပ်ာက္သြားေပမည္။ ပုဂံယဥ္ေက်းမႈ ကြယ္ေပ်ာက္လွ်င္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈလည္း ကြယ္ေပ်ာက္ သြားေပမည္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကြယ္ေပ်ာက္ သြားလွ်င္ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဆုိသည္မွာလည္း ကြယ္ေပ်ာက္ သြားမည္ျဖစ္၏။ သုိ႔ျဖစ္ရကား အမ်ိဳးဘာသာသာသနာ မကြယ္ေပ်ာက္ဖုိ႔ အတြက္ တက္ညီလက္ညီ ၾကိဳးစား သင့္ေပသည္တကား။
                                                       သီတဂူ အရွင္ေဒ၀ိႏၵာဘိ၀ံသ (စစ္ကုိင္း)


12/09/2012

ေဖ့စ္ဘြတ္ ႏွင့္ ကံစမ္းမဲ

1. စီးဆင္း ရင္ခြင္ | 9/12/2012 | 2. 3. 4. 5. 6. Best Blogger Tips


     ေဖ့(စ္)ဘြတ္(ခ္)ကြန္ရက္ ေခတ္စားလာသည္အမွ် ဆက္သြယ္ေရး စနစ္တို႔ သြက္လက္ ျမန္ဆန္လာသည္။ ကမၻာ့ အေနာက္ဖ်ားတြင္ သာသနာျပဳေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တုိ႔၏ သာသနာေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္တို႔ကို အခ်ိန္ႏွင့္ တေျပးညီ ဖူးျမွင္ခြင့္ရသည္။ ကမၻာ့ အေရွ႔ဖ်ား ႏွင့္ အေနာက္ဖ်ား အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ၾကကာ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းတို႔ကို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏုိင္သည္။ ကမၻာၾကီးတြင္ လတ္တေလာ ျဖစ္ေပၚေနေသာ စီးပြားေရး ၊ ႏုိင္ငံေရးစေသာ သတင္းတို႔ကို မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ေတြ႔ျမင္ခြင့္ ရသျဖင့္ အက်ိဳးမ်ားလွေပသည္။  

        သုံးစြဲသူ၏ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္အေကာင့္တစ္ခုတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ လက္ခံခြင့္ ရွိသျဖင့္ ဖိတ္သမွ်တိုင္းကို လက္ခံမိတတ္သည္။ ထိုအခါ မသမာသူမ်ားက မိမိ ေဖ့စ္ဘြတ္စ္ အေကာင့္၏ wallေပၚတြင္ မေကာင္းေသာပုံ၊ ဗီဒီယိုမ်ား Tagလုပ္ကာ တင္သြားတတ္သျဖင့္ အရွက္ရစရာမ်ား ၾကဳံေတြ႔ၾကရသည္။ ဗိုင္းရပ္စ္ဖိုင္တို႔ကိုလည္း တင္ေပးတတ္သည္။ နည္းစနစ္တုိ႔ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲလာသည္ႏွင့္အမွ် အေကာင္းႏွင့္ အဆိုးတို႔ ဒြန္တဲြလာၾကသည္မွာလည္း ဓမၼတာပင္။ အဆိုးတို႔ကို စြန္႔ပယ္ကာ အေကာင္းတို႔ကို မ်ားစြာ ယူတတ္ေအာင္ ေလ့လာ သုံးစြဲၾကရေပမည္။

       ဤအရွင္လည္း ေဖ့စ္ဘြတ္စ္ သုံးစြဲေနရင္းက ထူးျခားစြာ ကံစမ္းမဲ ေပါက္ခဲ့သည္။ ကံစမ္းမဲကား သိန္း (၁၅၀၀) ကဲ့သို႔ မက္ေမာေလာက္စရာ ကံစမ္းမဲေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ေမးခြန္းမ်ားျဖင့္ ႏွိတ္ကြက္ေမးျမန္းျပီး စိတ္ရႈပ္ေစေသာ ကံစမ္းမဲျဖစ္၏။ တစ္ေန႔သ၌ စာအုပ္မ်ား လြယ္အိပ္ထဲထည့္ျပီး ေက်ာင္း သြားရန္ ျပင္ဆင္ကာ အသင့္ဖြင့္ထားေသာ အင္တာနက္ကို ပိတ္ရန္ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႔ ထိုင္လုိက္၏။ ထိုအခိုက္ John Smithas ဟူေသာ အေကာင့္ပိုင္ရွင္က ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးခ်င္လို႔- ဟုဆိုကာ ေတာင္းဆိုလာ၏။ သူ႔အေကာင့္ကို ဖြင့္ျပီး Albums ဓာတ္ပုံမ်ားကို ၾကည့္ေသာအခါ ကိုရင္ႏွင့္ ရဟန္းေတာ္ပုံတို႔ကို အင္တာနက္မွ ကူးယူျပီး တင္ထားသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ရဟန္းတစ္ပါးဟု ထင္မွတ္ျပီး အခ်င္းခ်င္း အားနာသျဖင့္ အေၾကာင္းမျပေတာ့ဘဲ ေမးရန္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

“အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ တစ္ခုေလာက္ ေလွ်ာက္တင္ခ်င္လို႔”

“မွန္ပါ၊ မိန္႔ပါဘုရား”

“တပည့္ေတာ္တို႔ရဲ့ အရွင္ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားက မိန္းမ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ယူခဲ့တာလဲ ဘုရား။”

“ယေသာ္ဓရာ အမႈးရွိေသာ ေမာင္းမေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္လုိ႔ဆိုပါတယ္။”

“အဲဒီေလာက္ေတာင္ယူခဲ့တာလား။ အဲဒါဆို မိုဟာမက္ ထက္ ပိုမ်ားခဲ့တာေပါ့။”

“မဟုတ္ပါဘူး၊ ယေသာ္ဓရာ တစ္ေယာက္ထဲပါ၊ အျခား ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္က ယေသာ္ဓရာ ကို ျခံရံရတာပါ၊ ဒါနဲ႔ ဘုန္းၾကီးလား ဒကာလား မသိဘူး။”

“ဘုန္းၾကီးပါ၊”

“ေအာ္ တင္ပါ ဘုရား။ ”

“သုမိတၱာနဲ႔ သူ႔သားေတာ္ပုတၱကေရာ အရွင္ဘုရား၊ သူကလည္း ေဂါတမရဲ့ ဇနီး ျဖစ္တယ္လို႔ က်မ္းမွာ ဆိုထားပါတယ္။ သုမိတၱာ နဲ႔ သူသားေတာ္ပုတၱက ေကာ။ ”

“တပည့္ေတာ္ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဘူးေသးဘူး အရွင္ဘုရား၊ ဘယ္က်မ္းက ေတြ႔တာလဲ၊ က်မ္းနာမည္ ေျပာျပပါလား၊”

“ဗုဒၶဝင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ႏွင့္ ဒီဃနိကာယ္ က်မ္းမွာပါဘုရား၊ အဲဒီမွာ မိန္းမငါးေယာက္ ယူထားတယ္လို႔ ရွင္းျပထားတယ္ဘုရား။”

“တပည့္ေတာ္ အရွင္ဘုရား ခုေျပာျပတဲ့က်မ္းေတြ သင္ဘူးတယ္၊ တပည့္ေတာ္ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး၊ စာမနံ႔တာလဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ၊”

၁။ ယေသာဓရာ ႏွင့္ သားေတာ္ ရာဟုလာ။

၂။ သုမိတၱာ ႏွင့္ သားေတာ္ ပုတၱ။

၃။ ကဥၥန ႏွင့္သားေတာ္ ဥပေရာဂ။

၄။ မဂၤလ ႏွင့္ သားေတာ္ သဃၤာဝရ။

၅။ မလႅိကာ ႏွင့္ သားေတာ္ ဇာတိဝရ။

“ေအာ္ အရွင္ဘုရား။ ခု ဟာက မဟုတ္ေသးဘူး ထင္တယ္၊ မဟာယာနက်မ္းကလား မသိဘူး ၊ မဟာယာနက်မ္းဆိုရင္ တပည့္ေတာ္ မသိဘူး။ တပည့္ေတာ္တို႔ ေထရ၀ါဒက်မ္းမွာေတာ့ မေတြ႔ဘူးေသးဘူး။
မလႅိကာကေတာ့ နွစ္ေယာက္ေတာင္ ရွိတယ္၊ ဗႏၶဳလ စစ္သူၾကီး မယားလဲ မလႅိကာပဲ၊ သူမကေတာ့ သားေပါင္း ၃၂-ေယာက္ ရွိတယ္။ သာ၀တၳိျပည္၊ ပေသနဒီ ေကာသလမင္းၾကီးရဲ့ မိဘုရားၾကီးကလဲ မလႅိကာပါ။ မလႅိကာ ႏွင့္ သားေတာ္ ဇာတိ၀ရ ဆိုတာကိုေတာ့ မေတြ႔ဘူးေသးပါဘုရား။”

“တင္ပါ့ဘုရား။”

“အရွင္ဘုရားေရ ခု အရွင္ဘုရား ေျပာတာေတြ ေတြ႔ရတာ အဆန္းေတြခ်ည္းပဲ၊ တပည့္ေတာ္ သကၤန္းသစ္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ပါျပီ ၊ ဒါေပမဲ့ ခုဟာေတြေတာ့ မေတြ႔ဘူးေသးပါဘုရား။”

“နိဗၺာန္ကို ဘယ္သူဖန္တီးထားတာလဲ (သို႔) ဘယ္သူဖန္ဆင္းထားတာလဲ..၊”

“နိဗၺာန္ဆိုတာ ဖန္တီးရတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူး၊ ဖန္ဆင္းရွင္ဆိုတာ ေထရ၀ါဒမွာ မရွိဘူး၊ စတုမဂၢဥာေဏန သစၦိကာတဗၺံ မဂၢဖလာနမာရမၼဏဘူတံ-မဂ္ဥာဏ္ ေလးပါးျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳထိုက္ေသာ မဂ္ဖိုလ္တို႔၏ အာရုံျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္လို႔ သျဂၤိဳဟ္မွာ ဆိုထားတာပဲ။ အရွင္ဘုရားလဲ သိျပီးသားပါဘုရား။”

“တင္ပါ့ဘုရား။ သတၱ၀ါေတြကို ဘယ္သူက ဖန္တီးတာလဲ။”

“ကိုယ္ ျပဳလုပ္တဲ့ ကံတရားက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ဖန္တီးတာပါ။ ”

“တင္ပါ၊”
“ဒီလိုဆိုရင္ ကိုယ့္ကံကိုယ္ မဖန္တီးၾကဘဲ ျမတ္စြာဘုရားကို ဘာလို႔ ကိုးကြယ္ ၾကတာလဲ ဘုရား။ ေနာက္ျပီး တစ္ခုေလွ်ာက္ခ်င္တာ ျမတ္စြာဘုရားက ေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္မွာ ဆုေတာင္းခဲ့ေသးတယ္၊ အဲဒါကေရာ ဘယ္သူ႔ကို ဆုေတာင္းတာလဲဘုရား။ ဆရာေတာ္ဘုရာ့ မိန္႔ေတာ္မူပါဦး။”

“ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္တယ္ဆိုတာ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြကို ေဖာ္ထုတ္ျပီး က်င့္စဥ္ေတြ ေျပာျပေပးခဲ့တဲ့ အႏႈိင္းမဲ့ ဗုဒၶအေနနဲ႔ ကိုးကြယ္တာပါ၊ သူကိုယ္တိုင္လဲ သူ႔ကိုယ္ ယုံပါ၊ ကိုးကြယ္ပါလို႔ တစ္ခါမွ မေဟာဘူး။ ကမၼံ သေတၱ ၀ိဘဇတိ- သတၱ၀ါေတြကို ကံတရားက ဖန္တီးတယ္လို႔ ေဟာပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကိုယ့္ကံကို ဖန္တီးရမယ္လို႔ပဲ ေဟာပါ တယ္၊ ေဗာဓိပင္ေအာက္မွာ ျမတ္ဗုဒၶ ဆုေတာင္းျခင္း လုံး၀ မရွိပါဘူး၊ ယဒါ ဟေ၀ ပါတုဘ၀ႏၱိ ဓမၼာ-စတဲ့ ဂါထာေတြနဲ႔ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္တာပဲ ရွိပါတယ္။ ဆုေတာင္းစရာလဲ မလုိေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံး ဘ၀ ပရိိနိဗၺာန္၀င္စံတဲ့ဘ၀ပါ။ ဒါနဲ႔ အရွင္ဘုရား ဘယ္မွာသီတင္းသုံးလဲ ဘုရား။”

“စင္ကူပူေက်ာင္းတိုက္မွာပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့က်မ္းတခုမွာ ပါရာဇိကဏ္ အဌကထာက်မ္း မွာဖြင့္ျပထားတာေလး ဖတ္မိလို့ပါ၊”

“မွန္ပါ ဘယ္လိုလဲ ဘုရား။”

“ဗုဒၶရူပံပႆေႏၱာ သတၱဒီ၀သနီအကၡီပူဇံနာမအကာသိ ။ ။အနက္ကား ၊ ဗုဒၶရူပံ ၊ ဘုရားရွင္၏ဗ်ာဒိတ္ရူပါရံုကို ၊ ပႆေႏၱာ ၊ ၾကည့္ရႈလွ်က္ ၊ သတၱဒီ၀သနီ ၊ ခုႏွစ္ရက္ပါတ္လံုး ၊ အကၡီ ၊ မမွိတ္ေသာမ်က္စိျဖင့္ ၊ ပူဇံနာမ ၊ ပူေဇာ္ျခင္းအမႈကို ၊ အကာသိ ၊ ျပဳ၏ ။ ။ဤကဲ့သို႔ပိဋကတ္က်မ္းဂါန္တို႔၌ ၊ ေဂါတမသည္ ဘုရားရွိခိုး ေၾကာင္းကို ျပပါလွ်က္ႏွင္႔ အမွန္ကို မယံုၾကည္လိုေသာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း ပိဋကတ္ကိုမစစ္ေဆးဘဲႏွင့္ ၊ လႊဲေရွာင္၍ ေျပာၾကသည္မွာ ၊ ေဂါတမသည္ ဘုရားရွိခိုးသည္မဟုတ္ ။ ေညာင္ပင္ႏွင့္ ပလႅင္ကိုသာရွိခိုးသည္ဟူ၍ ျငင္းဆိုၾက သည္မ်ားမွာ မစဥ္းစား ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္ ၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ၊ ၎ေညာင္ပင္ႏွင့္ ျမက္ခင္းေနရာ ပလႅင္သည္ ၊ ေဂါတမ အတြက္ အဘယ္အရာမ်ား ေက်းဇူးျပဳ၍ ရွိခိုးစရာအေၾကာင္း ရွိပါသနည္း ။ ေညာင္ပင္ႏွင္႔ ျမက္ခင္းေနရာ သည္ ေဂါတမထက္ပင္ သာေနလို႔လား။ ဤကဲ့သို႔ ေဂါတမ ဘုရားရွိခိုးေၾကာင္းကို ပိဋကတ္က်မ္းတို႔က ျပဆိုေသာေၾကာင့္ ။ ေဂါတမထက္ ႀကီးျမတ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္ရွိေၾကာင္းကို သိေစဘို႔ရန္ စစ္ေဆး၍ ျပလိုက္သည္။”

“ပါဠိလဲ မွားပါတယ္။ အနက္ေပးလဲ မွားပါတယ္။ မူရင္းပါဠိမွာ ဗုဒၶပူဇံ ပႆေႏၱာ သတၱ ဒိ၀သာနိ အကၡိပူဇံ နာမ အကာသိ။ ဗုဒၶပူဇံ- ျမတ္ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ကို၊ ပႆေႏၱာ- ရႈ႔လွ်က္၊ သတၱ ဒိ၀သာနိ- ခုႏွစ္ရက္တို႔ပတ္လုံး၊ အကၡိပူဇံ နာမ- မ်က္စိ၏ ပူေဇာ္ျခင္းမည္သည္ကို၊ အကာသိ-ျပဳျပီ။ ဒီပါဠိရဲ့ ဆိုလိုရင္းက-တတိယသဂၤါယနာတင္ သိရီဓမၼာေသာက မင္းၾကီးက ဘုရားရွင္္ကို ဖူးျမင္ ခ်င္တဲ့ အတြက္ တစ္ကမၻာပတ္လုံး အသက္ရွည္တဲ့ ကာဠ နဂါးမင္းၾကီးကို ျမတ္ေသာေနရာမွာ ေနေစျပီး ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ ပုံတူကို ဖန္းဆင္းခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီ နဂါးမင္းၾကီး ဖန္တီးတဲ့ နိမၼိတ ရုပ္ပြားေတာ္ကို ခုႏွစ္ရက္ပတ္လုံး ဖူးေမွ်ာ္ျပီး ေနတာကို ရွင္းျပတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပါဠိကို ျပည့္ျပည့္၀၀ နားမလည္ဘဲ ျငင္းခုံလိုတဲ့ အတြက္ ခုလို ကိုယ္လိုခ်င္သလို ေရးထားျခင္းလို႔ ထင္ပါတယ္။”

“အရွင္ေဂါတမက ဘယ္ေန႔မွာ ေမြးလဲ သိနိုင္မလား ဘုရာ့၊ တပည့္ေတာ္က ၾကာသပေတး၊ ေနာက္တဦးက ဗုဒၶဟူး ျငင္းခုန္ေနၾကလို႔ပါ။”

“ျမန္မာလို မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ ခု ကဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔ပါ။”

“ေဂါတမ ပြင့္ခဲ့တာ BC 500 နီးပါးေလာက္ဆိုတာပဲ ခန္႔မွန္းနိုင္ၾကတယ္။ အရွင္ဘုရားက ဘာလို႔ အတိက်ေျပာနိုင္တာလဲ၊ လြန္ခဲ့ေသာ ခရစ္ေတာ္မေပၚမွီ ဗုဒၶပြင့္ခဲ့ရာ အိႏိၵယမွာ ေသခ်ာ တဲ့ ျပကၡဒိန္ရွိခဲ့လို႔လား ဘုရား။”

“ယခု ေျပာသည္မွာ ျမန္မာသကၠရာဇ္ျဖင့္ ေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ ဘီစီတုိ႔ျဖင့္ ေျပာလွ်င္လဲ အတိအက် ရွိပါတယ္။ အြန္းလိုင္းတို႔မွာ ရွာေဖြႏုိင္တယ္။ သာသနာ (၂၅၀၀) ၊အဂၤလိပ္လို ေရးေသာ စာေပတြင္လဲ ၾကည့္ရႈႏုိင္ပါတယ္။”

“သာသနာေခတ္တုန္းက ယခုကမာၻသံုး ျပကၡဒိန္ႏွင့္ ဘာလို႔ ကြတ္တိျဖစ္ေန ရတာလည္းဘုရာ့၊ ျပကၡဒိန္ဆိုတာ တိက်ေအာင္ ေသခ်ာလုပ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ အရွင္ဘုရားသိပါလိမ့္မယ္။”

“ရွိခ့ဲသည္ ထင္ပါတယ္။ သမိုင္းေရးေသာ မဟာယာန ေထရ၀ါဒတို႔အားလုံး လက္ခံသည့္ႏွစ္မ်ား တူေနပါတယ္ဘုရား။”

“အခုမွ ျပကၡဒိန္ရဲ့ သက္တမ္းက 2012 ပဲ ရွိေသးတယ္။ တကယ္လို႔ ရွိခဲ့မည္ဆို လွ်င္လည္း တိက်နိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသာၾကာေန႔ ဆိုသည္မွာ မျဖစ္နို္င္ပါ။ ”

“ယခု ျပကၡဒိန္ ႏွစ္ ႏွင့္ သာသနာ နွစ္ ေရတြက္ပုံ ကြာျခားပါတယ္။ ဘုိးေတာ္ အဥၨန မင္းရဲ့ သကၠရာဇ္ တို႔ကို ျဖိဳခြင္းခဲ့ျပီးမွ စ၍ ေရတြက္ေသာ ႏွစ္တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေရတြက္ပုံ တို႔ကို အေထာက္အာထား ခုိင္းလုံစြာျဖင့္ ရွင္းျပထားပါတယ္။ အရွင္ဘုရား ေလ့လာ လိုလွ်င္ ျမန္မာ သမိုင္းပညာရပ္ စာေပ တို႔တြင္ ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။”

“မွန္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ တုန္းက ၾကာသပေတး ေသာၾကာ တနလၤာ ဟုသံုးခဲ့ ပါ့မလား။”
“ထားပါေလ။ အရွင္ေဂါတမက အလံုးစံုကို သိျမင္နိုင္တယ္ဆိုတာ အမွန္ပဲလား ဘုရား။”

“အရွင္ဘုရား ဗုဒၶဘာသာမွန္လွ်င္ ယင္းေမးခြန္းကို မေမးသင့္ပါဘုရား၊ အရွင္ဘုရား စာေပတို႔ကုိ သင္ၾကားေနသူမွန္လွ်င္ မွန္းဆ ယုံၾကည္ႏုိင္ ပါမည္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္မေျဖလိုပါ။”

“ေတာင္းပန္ပါသည္ ဘုရား။”

“တပည့္ေတာ္တို႔၏ ပုထုဇဥ္ ဥာဏ္ျဖင့္ လက္လွမ္းမမွီေသာ အရာတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက မ်က္ကန္းမယုံခိုင္းပါ၊ ကိုယ္တိုင္ က်င့္ၾကံ လက္ေတ႔ြ သိမွ ယုံၾကည္ရန္ ေဟာထားပါတယ္။ ကာလာမသုတ္ ကိုလဲ ဖတ္ရႈႏုိင္ပါတယ္။”

“ပိဠကတ္ က်မ္းမွာပါတ့ဲ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ဆိုတာ တကယ္ရွိပါ့မလား။”
(ပိဋကတ္ ဟု မေမးဘဲ ပိဠကတ္ ဟု ေမးပါသည္။)

“ျမင့္မိုရ္ေတာင္ ျပႆနာ အျငင္းပြားခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာခဲ့ပါျပီ ၊အရွင္ဘုရား ျပည့္စုံစြာ သိလိုလွ်င္ ထီးခ်ိဳင့္ တည္ေတာ္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ ဗုဒၶ၀ါဒဆုိင္ရာ အေမးအေျဖမ်ားမွာ ရွာေဖြ ဖတ္ရႈ႔ႏုိင္ပါတယ္။ (၆) တဲြေတာင္ ရွိပါတယ္။ dhammadownload.com မွာ ေဒါင္းလြတ္ဆြဲျပီး ယူႏုိင္ပါတယ္။ ခ်မ္းေျမ႔ ဆရာေတာ္၏ အေမးအေျဖမ်ားကိုလဲ ဖတ္ရႈပါ။ အားလုံး ကို ေသခ်ာစြာ ေျဖရွင္းျပထားပါတယ္။”

“ေနာက္ျပီး ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားက သူကိုယ္တိုင္က သူ႔ကိုသူ ဘုရားပါလို႔ မဖြင့္ဟခဲ့ဘူး။ ဒါကို လူေတြက ဘာလို႔ကိုးကြယ္ေနရတာပါလည္းဘုရား။ ေဂါတမနဲ့ မ်ိဳးႏြယ္ ျဖစ္တဲ့ဟိႏၵဴေတြကေတာင္ ေဂါတမကို ဇာတ္နိမ့္ ဆိုျပီး မကိုးကြယ္ၾကဘူး။ ယေန႔ ကမာၻမွာ ဗုဒၶဘာသာ သန္း ၃၅၀ ရွိတယ္လို့ သိရွိရတယ္။”

“ျမတ္ဗုဒၶ သူ႔ကိုယ္သူ ဘုရား ဟု အၾကိမ္္မ်ားစြာ မိန္႔မွာပါသည္ အရွင္ဘုရား။ စာေပတုိ႔ကို ေသခ်ာ ဖတ္ရႈ႔ေလ့လာပါအုံး။”

“ေခတၱေစာင့္ပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္က်မ္းတစ္အုပ္မွာ မွတ္ထားပါတယ္။ ထယူလိုက္ပါဦးမယ္ဘုရာ့။ ”

“ဇာတ္ခြဲျခားမႈ မွာ အိႏၵိယ ေရွးရိုးရာ အစြဲျဖစ္ပါတယ္။ ယခု ေခတ္ အဲဒီေလာက္ အမ်ားစု မစြဲၾကေတာ့ပါ။ တပည့္ေတာ္ ခု အိႏၵိယမွာ ေနတာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ပါျပီ။ ဇာတ္ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း ေျဖရွင္းစရာ မရွိပါ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္ စာေပ တုိ႔တြင္ မ်ားစြာ ေျဖရွင္းခဲ့ျပီးပါျပီ။”

“ပိဠကတ္ က်မ္းဆိုတာ ဘုရားရွင္ေဟာေျပာခဲ့တဲ့ တရားေတြကို ေရးသားထားတာ လား၊ ဒါမွမဟုတ္ က်မ္းမ်ားစြာကို စုေဆာင္းျပီး တူရာေတြကိုေ ရးသားထားတာ လား။ ေနာက္ပိဠကတ္ကို ဘာေၾကာင့္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေနရပါသလဲ။”

“ပိဋကတ္က်မ္းဆိုတာ ဘုရားရွင္ ေဟာေျပာခဲ့တဲ့ တရားေတြကို မူရင္းအတိုင္း တူရာအုပ္စုအလိုက္ စုစည္းျပီး ေရးထားတာပါ။ တစ္ခါမွ မျပင္ခဲ့ပါ။ ျပင္ဆင္သည္မွာ မဟာယာန က ျပင္ပါတယ္။ ေထရ၀ါဒမွာ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ မျပင္ဘူးပါ။ တပည့္ေတာ္ ကိစၥေလးေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။ေနာက္မွ ဆက္လက္ေဆြးေႏြး ၾကေသးတာေပါ့ ဘုရား။”

“တင္ပါ့ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ သိရွိသည္မွာ ပိဠကတ္ ၃ ပံုက ေထရ၀ါဒ ျဖစ္ပါတယ္၊ ၄င္းကို ျပင္ဆင္ထားသည္ကိုေတြ႔ရွိေသာေၾကာင့္ ေမးျမန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္မ်ားမွပဲ ေဆြးေႏြးပါ့မယ္ဘုရား။ စိတ္ရွည္ ေျဖၾကားေပးတ့ဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”

“အရွင္ဘုရားကို ႏွိမ့္ခ်ေျပာဆုိသည္မဟုတ္ပါ ။ အရွင္ဘုရား ေထရ၀ါဒ စာေပ မ်ားကို ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔ ေမးခြန္းတို႔မွာ သာသနာ၀န္ထမ္း ရဟန္း တစ္ပါးအတြက္ သိခဲ့ရျပီးျဖစ္မည့္ ေမးခြန္းမ်ားပါ။ စာေပတို႔ကို ေလ့လာပါဟုသာ ေလွ်ာက္ထားလိုပါသည္ဘုရား။”

     တစ္ခုေလာက္ ေလွ်ာက္တင္ခ်င္လို႔ ဟု စကားပလႅင္ခံကာ ေမးခဲ့ေသာ ေမခြန္းမ်ားကား မ်ားျပားလွေပသည္။ ေမာင္မင္းၾကီးသား၏ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဤအရွင္၏ တန္ဖိုးရွိေသာ အခ်ိန္မ်ားထဲမွ (၄၅)မိနစ္ခန္႔မွ် ေပးဆပ္လုိက္ရျပီး အတန္းလည္း ေနာက္က်ခဲ့သည္။ စကားျဖတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္သာ။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ မည့္သည့္ေမးခြန္းမ်ား ေရာက္လာအုံးမည္ မသိေပ။

      မိမိကိုယ္ကို ရဟန္းတစ္ပါးဟု ၀န္ခံေျပာၾကားလာေသာ ဤသူအား ေနာက္တစ္ခါေတြ႔လ်င္ ၀ိနည္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေမးခြန္းမ်ား ေမးျမန္းၾကည့္ အုံးမည္ဟု စဥ္းစားမိသည္။ သို႔ေသာ္ John Smithas ဟူေသာ အေကာင့္ ပိုင္ရွင္ကား ဤအရွင္ကို ဘေလာ့ခ္ သြားေလျပီ။ ဤအရွင္အတြက္ သကၠရာဇ္ရွင္းလင္းခ်က္-ဟူေသာ မက္ေဆ့ဂ်္ တစ္ခုကို အြန္းလိုင္းမွ ရွာေဖြကာ ထားေပးခဲ့သည္။ ဤအရွင္စိတ္ထဲ စႏုိးစေနာင့္ ျဖစ္ခဲ့ရေသာ္လည္း ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွ ကံစမ္းမဲေပါက္ေလျခင္းဟု ခံယူမိေတာ့သည္။
                                                                                     သိမ္ေမြ႔ဦး (BHU)
                                                                                      (၁၂-၀၉-၂၀၁၂)




သကၠရာဇ္ရွင္းလင္းခ်က္
မဟာသကၠရာဇ္ ဆိုသည္မွာ ဘုရားမပြင့္မီက ဘိုးေတာ္အဥၥနမင္း တည္ထားေသာ
သကၠရာဇ္ကို ေခၚသည္။
သာသနာေတာ္ႏွစ္္ ဆိုသည္မွာ ဘုရားပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီးေနာက္ ပထမသဂၤါယနာ တင္သည့္ႏွစ္ မွစ၍ ေရတြက္ေသာႏွစ္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ဆိုသည္မွာ ပုပၸားေစာရဟန္းမင္းလက္ထက္ တည္ထားေသာ သကၠရာဇ္ျဖစ္သည္။
ခရစ္ႏွစ္ (ဘီ၊စီ) ဆိုသည္မွာ ခရစ္မေပၚမီႏွစ္ကို ေခၚသည္။
ခရစ္ႏွစ္ (ေအ၊ဒီ) ဆိုသည္မွာ ခရစ္ေတာ္ေပၚၿပီးႏွစ္မွစ၍ ေရတြက္သည္။

သာသနာသကၠရာဇ္သည္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ထက္ ၁၁၈၂ ႏွစ္ ႀကီးသည္။ ခရစ္သကၠရာဇ္ထက္၅၄၄ ႏွစ္ ႀကီးသည္။
ခရစ္သကၠရာဇ္ (ေအ၊ဒီ)သည္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ထက္ ၆၃၈ ႏွစ္ ႀကီးသည္။
       ထိုေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္ျပဳေသာႏွစ္ကို ခရစ္မေပၚမီ ဘီစီ ၅၄၄ ဟု သာသနာ့သမိုင္းမ်ားက အတည္ျပဳထားသည္။
      ဒါေတြက တကယ္ရွိတာေတြေပါ့ေနာ္။ တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြ။ မွတ္တမ္း ေတြလည္း အတိအက်ရွိပါ့။ စိတ္ကူးယဥ္ ႀကံဆထားျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း အမ်ားနားလည္ ၾကပါတယ္။ ဒါက ဗုဒၶဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ပဲေပါ့။