ကိုယ္ သည္ေဆာင္းပါးကိုေရးေနခ်ိန္မွာ "ဆရာေတာ္ ဒီအေရးမွာ တပည့္ေတာ္တို႔ တခုခုလုပ္ရမယ္" ဟု မခ်ိတင္ကဲ ဆိုလာသူက ဘတ္ဖဲလိုးၿမိဳ႕ေရာက္ေနသည့္ ညီေမာင္ "အရွင္မ႑လ" ပင္။
ငယ္သူတို႔ရင္ဝယ္ မီဒီယာေတြကတဆင့္ မီးတို႔ကူးေပလိမ့္၊ အပူတို႔ဟပ္ေပလိမ့္။
ကိုယ္သည္ပင္ နယူးေယာက္ရိွ "သာသနာ ့ဥေသ်ာင္" က ဥကၠဌေထရ္ကို သေဘာထားထုတ္ျပန္ဖို႔ ၾကားစမွာပင္ ေလွ်ာက္ၾကားခဲ႔ၿပီေလ။
အမိေၿမ၊ ရခိုင္ေဒသက ၿငိမ္းေလၿပီးစမီးသည္လည္း ငယ္သူတို႔ရင္ဝယ္ ၿပန္လည္ႏိုးေကာင္းေနေပလိမ့္။ ထိုအေၾကာင္း သည္ ႏွလံုးသြင္းၿမဲေမတၱာ ကမၼ႒ာန္းကို ေျခာက္ေသြ႔ေကာင္း ေျခာက္ေသြ႔သြားေစေပလိမ့္။
ညီေတာ္၊ ေနာင္ေတာ္တို႔ သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းဝိဟာတို႔ မီးရိွဳ႕ခံရသတဲ့၊ ကိုးကြယ္ရာ အဖျမတ္စြာ၏ ကိုယ္စားေတာ္ ရုပ္ထုရုပ္ပြားတို႔သည္လည္း မီးသင့္ခံေတာ္မူၾကရသတဲ့။ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာ၊ သံုးရာခန္႔ရိွ ေက်ာင္းဗိမာန္အေမြအႏွစ္ အေဆာက္ အဦတို႔သည္လည္း ဆံုးရံွဳးရၿပီတဲ့။
သာသနာရိပ္၊ ဘာသာရိပ္၌ ၿငိမ္ဆိတ္စြာေမြ႔ေလွ်ာ္တတ္သည့္ မိသားစုတို႔ခမ်ာလည္း အိုးမဲ့ အိမ္ကင္း ျဖစ္ၾကရၿပီ။ ဆာရီဝတ္ႏွင့္ မ်က္ရည္သုတ္ကာ သနစ္စံုကိုေျပာျပေနေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတို႔၏ သတင္း ဓာတ္ပံုေတြကလည္း ျမင္သူတိုင္းစာနာစရာ။