အမူးမေျပေသးတဲ့ မြန္းတည့္ခ်ိန္

                              တဏွာပူးတဲ့၊ အရူးေတြမွာ၊ အမူးမေျပ၊ ပင္ပန္းရွာၾကေလး…။

                          တဏွာၾကိဳက္တဲ့၊ အမိုက္ေတြမွာ၊ အဟိုက္မေျပ၊ ပင္ပန္းရွာၾကေလး…။ 

                            တဏွာဖမ္းတဲ့၊ အကန္းေတြမွာ၊ အပန္းမေျပ၊ ပင္ပန္းရွာၾကေလး...။

       အဆိုေတာ္ ရီရီသန္႔၏ သီခ်င္းသံသည္ သူ၏အခန္းက်ဥ္းေလး တစ္ခုလုံးကို ပ်ံ႔ႏွ႔ံေနခဲ့သည္။ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး၏ နိဗၺႏၵေတးထပ္ကို သီခ်င္းဟန္ျဖင့္ သီဆိုထားျခင္းျဖစ္၍ စာသားမ်ားက ထိထိမိမိရွိသည္။ ေျပာင္ေျမာက္သည္။ ထို႔အျပင္ အဆိုေတာ္က သီဆိုရာတြင္ အစြဲဲ အငင္ အျဖတ္ အေတာက္ ေလယူေလသိမ္းတို႔တြင္ ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏုိင္မႈရွိေသာေၾကာင့္ နားေထာင္သူတို႔ကို စြဲမက္ေစသည္။ အၾကိမ္ၾကိမ္ နားေထာင္မိျခင္းႏွင့္အတူ ေတးထပ္စာသားတုိ႔သည္ သူ၏ရင္ထဲသို႔ ေရာက္ရိွလာခဲ့၏။ သီခ်င္းနားေထာင္းေနရင္း တရားနာယူေနရသည့္ပမာ သံေ၀ဂဥာဏ္တို႔ ျဖစ္ရေပသည္။ နိဗၺိႏၵေတးထပ္ သည္ သူလို အႏၶပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္၏ ရင္ဘတ္ၾကီးအား ကြတ္တိ ထိမွန္ေသာ ေတးထပ္ ပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။ 

ႏွလုံးလွ ယာစကာၾကီး

                                         “ဘေႏၱၾကီး နိေရာဂီ ရေဟ ဆူခီ ရေဟ” 

                                         (ဘေႏၱၾကီး က်မၼာပါေစ ခ်မ္းသာပါေစ) 

      ေမတၱာဓာတ္ လႊမ္းျခံဳထားေသာ အသံတစ္ခုက အခန္းေရွ႔မွ မတိုးမက်ယ္ ထြတ္ေပၚလာသည္။ ထိုအသံၾကားလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္သိလိုက္ျပီ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း ပုံမွန္လာေနက် သူေတာင္းစား ပုဏၰားအဘိုးၾကီး၏ ႏႈတ္ဆက္သံ။ အဘိုးၾကီးမွာ ဇာတ္ျမင့္ပုဏၰားမ်ိဳးျဖစ္၍ အေရာင္မရွိေတာ့ေသာ ပိတ္ျဖဴ၀တ္စုံကို ေသသပ္စြာ ၀တ္ဆင္ထား၏။ ဦးေခါင္းတစ္ေခါင္းလုံး ေျပာင္စင္ေအာင္ ရိတ္ထားေသာ္ လည္း ပုဏၰားတို႔ ရိုးရာထုံးစံအတိုင္း ေမြးရာပါ ဆံပင္ကို မေပ်ာက္ေစရန္ ဆံပင္အနဲငယ္မွ်ကို မရိတ္ဘဲ ထုံးဖြဲ႔၍ ဦးေခါင္း၏ ေနာက္ဘက္ျခမ္း၌ ခ်န္ထားေလ၏။ သူ၏ ညာဘက္ လက္တစ္ဖက္မွာ တစ္ေထာင္ဆစ္အထက္ပိုင္း ျပတ္ေနျပီး အရြယ္အားျဖင့္ (၇၀)နီးပါး ရွိမည္ထင္၏။ ကၽြႏု္ပ္၏ အေဆာင္သို႔ အျမဲတေစ မဟုတ္ေသာ္လည္း ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ တစ္ပတ္တစ္ခါခန္႔ လာေရာက္ ေတာင္းရမ္းေလ၏။  

တုံးလုံးခၽြတ္ သရုပ္ခြဲ

                                               ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီးမ်ား
      အိႏၵိယ၌ ေနတာ မၾကာေသးလွ်င္ တုံးလုံးခၽြတ္ေနသူတိုင္းကို ဂ်ိန္း ဘုန္းၾကီးဟု ထင္တတ္ေပသည္။ တုံးလုံးခၽြတ္ က်င့္ၾကံသူတိုင္း ဂ်ိန္း ဘုန္းၾကီးမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ တုံးလုံးခၽြတ္ က်င့္သူတို႔မွာ ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီး၊ ဆာဒူးဘုန္းၾကီး ဟု ႏွစ္မ်ိဳးေတြ႔ရပါသည္။

ဒီေန႔ ေတြးမိေတြးရာ (၇)

                     ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္တြင္၊ အလွျပင္၊ ေန႔စဥ္ နံနက္ခါ။ 

                     ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္တြင္၊ အလွျပင္၊ ေန႔စဥ္ ေန႔ခင္းခါ။ 

                     ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္တြင္၊ အလွျပင္၊ ေန႔စဥ္ ညခ်မ္းခါ။

                     ငါးပါးသီလ၊ လုံျခံဳက၊ မုခ်လွမည္သာ။ 

                     ကိုယ္က်င့္သီလ၊ ေကာင္းမြန္က၊ မုခ်လွမည္သာ။ 

                                                  (မဟာသုေဗာဓာရုံဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး) 

     သက္ရွိလူသားတိုင္း လွခ်င္ၾကတာမဟုတ္လား။ လွခ်င္ၾကေတာ့လဲ လွပေအာင္ ျပင္ၾကရျပီေပါ့။ လွဖို႔အတြက္ ေငြကုန္၊ အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးျပဳျပင္ၾကရတယ္။ ျပဳျပင္တဲ့ အလွဟာ တခဏေတာ့ အဆင္ေျပ လွပပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ေတာ့ အလွေတြ ပ်က္ျပီး အိုၾကရတာပါပဲ။ မျမဲတဲ့ ရုပ္အလွကို ျပင္ထားေတာ့ အလွမျမဲေတာ့ဘူးေပါ့။ အျမဲတန္း အိုသည္ထိတိုင္ေအာင္ လွပဖို႔ဆိုတာ စိတ္အလွကို ျပင္မွ ျဖစ္မွာပါ။ လူသားတိုင္း ကိုယ္က်င့္သီလေတြ ေကာင္းမြန္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ ငါးပါးသီလေတြ လုံျခံဳေနၾကမယ္ဆိုရင္ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ အလွမပ်က္ဘဲ လွပေနပါမွာ။ ကိုယ္အလွတင္ သာမက စိတ္အလွ ကိုလည္း ျပဳျပင္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္မဟုတ္လား။