( ၁ )
အိပ္တန္းထခါစ ဥေဒါင္းပ်ိဳတို႔သည္ အေတာင္ပံဖ်န္႔ကာ ကျပေပ်ာ္ျမဴးလ်က္ အစာရွာထြတ္ရန္ တာစူေနၾက၏။
ဗာရာဏသီေဆာင္းသည္ ခပ္သိမ့္သိမ့္ေလး ေအးစိမ့္ေနကာ သူ၏ အျဖဴေရာင္ ႏွင္း၀တ္ရုံလႊာျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံးကို လႊမ္းျခံဳထား၏။ ေအးစိမ့္စိမ့္ မႈန္၀ါး၀ါး ေဆာင္းႏွင္း၏ ေခၽြးသိပ္မႈႏွင့္ အတူ တကၠသိုလ္ၾကီး တစ္ခုလုံးလည္း အိပ္ေမာက်ေနေလ၏။ ခ်ိဳသာေသာအသံျဖင့္ တြန္ၾကဴးေလ့ရွိေသာ ဥေဒါင္းပ်ိဳ၏ တြန္သံတစ္ခ်က္အဆုံး၀ယ္ တစ္ညလုံး ပိတ္ကာ အိမ္ေမာက်ေနခဲ့ေသာ တကၠသိုလ္မိန္းတံခါးၾကီးသည္ တစ္ရက္တာအတြက္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္ကား ရြာဦးေက်ာင္းက နံနက္ခင္း တုံးေမာင္းေခါက္ခ်ိန္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ဗာရာဏသီေဆာင္းသည္ ခပ္သိမ့္သိမ့္ေလး ေအးစိမ့္ေနကာ သူ၏ အျဖဴေရာင္ ႏွင္း၀တ္ရုံလႊာျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံးကို လႊမ္းျခံဳထား၏။ ေအးစိမ့္စိမ့္ မႈန္၀ါး၀ါး ေဆာင္းႏွင္း၏ ေခၽြးသိပ္မႈႏွင့္ အတူ တကၠသိုလ္ၾကီး တစ္ခုလုံးလည္း အိပ္ေမာက်ေနေလ၏။ ခ်ိဳသာေသာအသံျဖင့္ တြန္ၾကဴးေလ့ရွိေသာ ဥေဒါင္းပ်ိဳ၏ တြန္သံတစ္ခ်က္အဆုံး၀ယ္ တစ္ညလုံး ပိတ္ကာ အိမ္ေမာက်ေနခဲ့ေသာ တကၠသိုလ္မိန္းတံခါးၾကီးသည္ တစ္ရက္တာအတြက္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္ကား ရြာဦးေက်ာင္းက နံနက္ခင္း တုံးေမာင္းေခါက္ခ်ိန္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
