ဆရာ့ထံပါး
ျမဲခစား၍
ဒို႔မ်ားစာေပ
သင္ေလတုန္းက
တဖုန္းဖုန္းရိုက္
ၾကိမ္လုံးမိုက္ကို
အူလိႈက္ သဲလိႈက္ မုန္းမိတယ္..။
ဆရာႏွင့္ေ၀း
ၾကိမ္ေလးႏွင့္ကြာ
လူ႔ရြာလူေျမ
ကိုယ့္ေျခကိုယ္ရပ္
ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္ခင္း
ကိုယ့္မင္းကိုယ္လုပ္
ကိုယ္အုပ္ခ်ဳပ္မွ
ၾကီးလွေမတၱာ
ျမတ္ဆရာႏွင့္
ဆရာ့လက္သုံး
ေရႊၾကိမ္လုံးကို
မဆုံးေန႔ရက္
လြမ္းမိတယ္....။
ကိုရင္ေရႊဗ်ိဳင္း
No comments:
Post a Comment