ဒီလုိနဲ႔ဆက္လာလိုက္တာသာ၀တၳိကို ႏွစ္နာရီေလာက္မွာ ေရာက္ပါတယ္။ ျမန္မာေက်ာင္းမွာတည္းခိုၾကပါတယ္၊ ျမန္မာေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသကေတာ့ ဘုံေဘျမိဳ႔ ဘုရားထီးေတာ္တင္လွဴပဲြ သြားတဲ့ အတြက္ မကန္ေတာ့ခဲ့ရဘူး၊ ေခတၱနားၾကျပီး ဘုရားဖူးပတ္ၾကတယ္။
ပိုမိုျပည့္စုံေအာင္ နားလည္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ ျမန္မာေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးတဲ့ ဦး၀ါယမိႏၵက လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ကာ ကုသိုလ္ယူပါတယ္။ ဦးစြာ ေကာသလမင္းၾကီး နန္းေတာ္ရာေနရာႏွင့္ ျမိဳ႔ရုိး တို႔ကို ေလ့လာၾကတယ္။ ေကာသလတိုင္း သာ၀တၳိျပည့္ရွင္ ပေသနဒီေကာသလ မင္းၾကီးႏွင့္ ဥာဏ္ပညာၾကီးမားထက္ျမက္လွတဲ့ မိဖုရားၾကီးမလႅိကာတို႔ စံျမန္းခဲ့တဲ့ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတို႔ေရာက္ခ်ိန္မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံက ဘုရားဖူး အဖြဲ႔ေတြ လည္း ေရာက္ေနတဲ့အတြက္ နန္းေတာ္ရာတစ္ခုလံုး အျဖဴေရာင္၀တ္ရုံ ေတြႏွင့္ ဖံုးလႊမ္းေနပါတယ္။
နန္းေတာ္ရာကေန ခပ္ေရးေရးျမင္ရတဲ့ အစိရ၀တီျမစ္ႏွင့္ သာ၀တၳိ ျမိဳ႔ေတာ္ေဟာင္းတို႔ကို လွမ္းေမွ်ာ္ကာ ၾကည့္ရႈၾကတယ္၊ ဘုရားရွင္ (၂၅)၀ါတိုင္တိုင္ ၀ါဆိုသီတင္း သံုးေတာ္မူခဲ့ တဲ့ျမိဳ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းအမၾကီး၀ိသာခါ လွဴဒါန္းတဲ့ ျမိဳ႔ရဲ့ အေရွ႔ရပ္က ပုဗၺာရုံ ေက်ာင္းေတာ္ ႏွင့္ အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီး လွဴဒါန္းတဲ့ ျမိဳ႔ရဲ့ေတာင္အရပ္က ေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္တို႔ဟာ သိပ္ကို ထင္ရွားတာပါ။ သာ၀တၳိမွာ လူဦးေရ သန္း(၇၀)ရွိပါတယ္၊ သန္း (၅၀) ဟာ အရိယာ၀င္ေတြ ျဖစ္ၾကျပီး သန္း(၂၀) ကေတာ့ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သမိုင္းသုေတသီ တစ္ခ်ဳိ႔ ကေတာ့ ေကာသလတိုင္းႏွင့္ ကာသိတိုင္းမွာရွိတဲ့ လူဦးေရ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ျပဳၾကတယ္။ နန္းေတာ္အနီးမွာ ရွိတဲ့ သုဒတၳ ေစတီ(ကာက်စ္ကုဋိ)၊ အဂၤုလိမာလေစတီ(ပါကစ္ကုဋိ) တို႔ကိုလည္း ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္။
ပိဋကတ္လာ သုတ္ေတာ္ေတြမွာ သာ၀တၳိျမိဳ႔တြင္းမွာ (၄)သုတ္၊ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းမွာ(၂၃)သုတ္၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွာ (၈၄၄)သုတ္တို႔ ေဟာၾကားထားခဲ့တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အစိရ၀တီျမစ္ေရ တိုက္စားထား တာေၾကာင့္ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းေတာ္ရာကေတာ့ မရွိေတာ့ ပါဘူး၊ ေနရာေလာက္ ကိုပဲ မွန္းဆျပီး ၾကည္ညိုကာ ျပသၾကပါတယ္။ အစိရ၀တီျမစ္ဟာ ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပဋာစာရီသူေဌးသမီး သားၾကီးေရေမွ်ာျပီး သားငယ္စြန္ခ်ီခံခဲ့ရတဲ့ျမစ္ ျဖစ္တယ္၊ ဒါ့အျပင္ သာကီ၀င္တစ္မ်ဳိးလံုးကို သတ္ျဖတ္ျပီးျပန္လာတဲ့ ၀ိဋဋဴဘမင္းႏွင့္ စစ္တပ္ၾကီးတို႔ကို ညဥ့္အခါ စခန္းခ် အိပ္စက္နားေနတံုး ေရလႊမ္းမိုးနစ္ျမဳပ္ သုတ္သင္ခဲ့တဲ့ျမစ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပိဋကတ္စာေပေတြမွာ သာ၀တၳိျမိဳ႔က ျဖစ္ရပ္ေပါင္းစံုတို႔ကို မ်ားစြာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ေရွ႔ဆက္ျပီး ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ရာကိုသြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္။ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ မဂၤလသုတ္သင္စဥ္ကတဲက ရင္ႏွီးခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ ၾကီးပါ၊ အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးက (၅၄)ကုေဋေသာ ဥစၥာေတြကို စြန္႔ၾကဲျပီး လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေဇတမင္းသားရဲ့ ဥယ်ာဥ္မွာ ေဆာက္လုပ္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းလို႔ ေခၚဆို ၾကျခင္းပါ၊ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဟာ အလြန္က်ယ္၀န္းျပီး ေက်ာင္းေတာ္ရာ ေဟာင္းေတြ ေစတီေတြ သစ္ပင္ၾကီးေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာမို႔ တကယ့္ကို သာယာလွပလွပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္စား ပရိေဘာဂေစတီထိုက္တဲ့ အာနႏၵာေဗာဓိပင္ၾကီးကို ဦးစြာ ဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္၊ အရြက္္ပင္စည္ေတြ ၾကီးၾကီးမားမားနဲ႔ ဖူးေမွ်ာ္ ၾကသူတိုင္း ဖူးေမွ်ာ္မ၀ျဖစ္ ၾကရတဲ့ ေဗာဓိပင္ၾကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဗာဓိပင္ၾကီးျဖစ္လာပံုက- သာ၀တၳိျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သားေတြႏွင့္ ဘုရားဖူးေတြဟာ ဘုရားရွင္ကို ဖူးေမွ်ာ္ဖို႔ လာၾကပါတယ္၊ ဘုရားရွင္ေဒသစာရီၾကြခ်ိန္ေတြမွာ မဖူးေတြ႔ႏိုင္တာေၾကာင့္ ပူေဇာ္ရန္ယူေဆာင္လာၾကတဲ့ ပန္းနံ႔သာေတြကို ေက်ာင္းေတာ္အ၀မွာ စြန္႔ပစ္ၾကပါတယ္၊ အရွင္အာနႏၵာက ဒီအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ၾကားတဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္ကိုယ္စား ေဗာဓိပင္ကို ပူေဇာ္ရန္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္က ဗုဒၶဂါယာ မဟာေဗာဓိပင္မွ ေဗာဓိမ်ဳိးေစ့ကို ယူေဆာင္ကာ အရွင္အာနႏၵာကို ေပးပါတယ္။ ဘုရင္မ်ဳိးႏြယ္ အရွည္တည္တံ့ရန္ခက္ခဲတာကို သိတဲ့အတြက္ ေကာသလမင္းၾကီးဟာ ေဗာဓိမ်ဳိးေစ့ကို ကိုယ္တိုင္မစိုက္ပ်ဳိးဘဲ အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးကို စိုက္ပ်ဳိးေစခဲ့ပါတယ္၊ သူေဌးၾကီး လည္း ေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေပါက္၀မွာ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ပါတယ္။ အရွင္အာနႏၵာရဲ့ အစီအစဥ္ျဖင့္ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့တာေၾကာင့္ အာနႏၵာေဗာဓိလို႔ ေခၚၾကပါတယ္။
ဘုရားရွင္(၁၉)၀ါတိုင္တိုင္ သီတင္းသံုးခဲ့တဲ့ ဂႏၶကုဋိ (ပန္းနံ႔သာ ေမႊးေက်ာင္း)ကိုလည္း ဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္၊ ပြင့္ေတာ္မူျပီး ပြင့္ေတာ္မူမည့္ ဘုရားရွင္တိုင္း ဒီဂႏၶကုဋိမွာ စြဲစြဲျမဲျမဲ သီတင္း သံုးေတာ္မူတာေၾကာင့္ အ၀ိဇဟိတဌာနေနရာျမတ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္၊ မိမိတို႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိမိတို႔လိုပဲ ဖူးေမွ်ာ္လာေရာက္ၾကသူ ႏိုင္ငံတကာ ဘုရားဖူးေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်ံေနျပီး ဂုဏ္ေတာ္သံေတြ ပဲ့တင္ထပ္ေနပါတယ္။ ရြက္ဖတ္ပူေဇာ္ၾက တရားထိုင္ၾကနဲ႔ ဤဂႏၶကုဋိေက်ာင္းေတာ္မွာ အခ်ိန္ေပးျပီး ကုသိုလ္ေတြ လုပ္ျဖစ္ၾကတယ္။ ဂႏၶကုဋိေက်ာင္းေရွ႔ရွိ ျမတ္စြာဘုရားေျခေဆးေတာ္မူရာ ေရတြင္း တရားေဟာေတာ္မူရာ ပလႅင္ေတာ္ႏွင့္ အရွင္သီ၀လိေက်ာင္း ေဆာင္တို႔ကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္၊ ဒါအျပင္ ကေရရိကုဋိ(ေရခံတက္ပင္ရွိေသာ ေက်ာင္းေတာ္)၊ ေကာသမၻကကုဋိ (ၾကိဳ႔ပင္ရွိေသာေက်ာင္းေတာ္)၊ သလလာဂါရကုဋိ(သလကုဋိေက်ာင္းေတာ္)တို႔ႏွင့္ ပူတိဂတၱတိႆေစတီ စတဲ့ ေစတီေဟာင္း မ်ားစြာ ေက်ာင္းေတာ္ရာ မ်ားစြာတို႔ကို ဖူးျမင္ခဲ့ၾကတယ္။
နန္းေတာ္ရာကေန ခပ္ေရးေရးျမင္ရတဲ့ အစိရ၀တီျမစ္ႏွင့္ သာ၀တၳိ ျမိဳ႔ေတာ္ေဟာင္းတို႔ကို လွမ္းေမွ်ာ္ကာ ၾကည့္ရႈၾကတယ္၊ ဘုရားရွင္ (၂၅)၀ါတိုင္တိုင္ ၀ါဆိုသီတင္း သံုးေတာ္မူခဲ့ တဲ့ျမိဳ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းအမၾကီး၀ိသာခါ လွဴဒါန္းတဲ့ ျမိဳ႔ရဲ့ အေရွ႔ရပ္က ပုဗၺာရုံ ေက်ာင္းေတာ္ ႏွင့္ အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီး လွဴဒါန္းတဲ့ ျမိဳ႔ရဲ့ေတာင္အရပ္က ေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္တို႔ဟာ သိပ္ကို ထင္ရွားတာပါ။ သာ၀တၳိမွာ လူဦးေရ သန္း(၇၀)ရွိပါတယ္၊ သန္း (၅၀) ဟာ အရိယာ၀င္ေတြ ျဖစ္ၾကျပီး သန္း(၂၀) ကေတာ့ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သမိုင္းသုေတသီ တစ္ခ်ဳိ႔ ကေတာ့ ေကာသလတိုင္းႏွင့္ ကာသိတိုင္းမွာရွိတဲ့ လူဦးေရ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ျပဳၾကတယ္။ နန္းေတာ္အနီးမွာ ရွိတဲ့ သုဒတၳ ေစတီ(ကာက်စ္ကုဋိ)၊ အဂၤုလိမာလေစတီ(ပါကစ္ကုဋိ) တို႔ကိုလည္း ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္။
ပိဋကတ္လာ သုတ္ေတာ္ေတြမွာ သာ၀တၳိျမိဳ႔တြင္းမွာ (၄)သုတ္၊ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းမွာ(၂၃)သုတ္၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွာ (၈၄၄)သုတ္တို႔ ေဟာၾကားထားခဲ့တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အစိရ၀တီျမစ္ေရ တိုက္စားထား တာေၾကာင့္ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းေတာ္ရာကေတာ့ မရွိေတာ့ ပါဘူး၊ ေနရာေလာက္ ကိုပဲ မွန္းဆျပီး ၾကည္ညိုကာ ျပသၾကပါတယ္။ အစိရ၀တီျမစ္ဟာ ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပဋာစာရီသူေဌးသမီး သားၾကီးေရေမွ်ာျပီး သားငယ္စြန္ခ်ီခံခဲ့ရတဲ့ျမစ္ ျဖစ္တယ္၊ ဒါ့အျပင္ သာကီ၀င္တစ္မ်ဳိးလံုးကို သတ္ျဖတ္ျပီးျပန္လာတဲ့ ၀ိဋဋဴဘမင္းႏွင့္ စစ္တပ္ၾကီးတို႔ကို ညဥ့္အခါ စခန္းခ် အိပ္စက္နားေနတံုး ေရလႊမ္းမိုးနစ္ျမဳပ္ သုတ္သင္ခဲ့တဲ့ျမစ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပိဋကတ္စာေပေတြမွာ သာ၀တၳိျမိဳ႔က ျဖစ္ရပ္ေပါင္းစံုတို႔ကို မ်ားစြာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ေရွ႔ဆက္ျပီး ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ရာကိုသြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္။ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ မဂၤလသုတ္သင္စဥ္ကတဲက ရင္ႏွီးခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ ၾကီးပါ၊ အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးက (၅၄)ကုေဋေသာ ဥစၥာေတြကို စြန္႔ၾကဲျပီး လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေဇတမင္းသားရဲ့ ဥယ်ာဥ္မွာ ေဆာက္လုပ္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းလို႔ ေခၚဆို ၾကျခင္းပါ၊ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဟာ အလြန္က်ယ္၀န္းျပီး ေက်ာင္းေတာ္ရာ ေဟာင္းေတြ ေစတီေတြ သစ္ပင္ၾကီးေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာမို႔ တကယ့္ကို သာယာလွပလွပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္စား ပရိေဘာဂေစတီထိုက္တဲ့ အာနႏၵာေဗာဓိပင္ၾကီးကို ဦးစြာ ဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္၊ အရြက္္ပင္စည္ေတြ ၾကီးၾကီးမားမားနဲ႔ ဖူးေမွ်ာ္ ၾကသူတိုင္း ဖူးေမွ်ာ္မ၀ျဖစ္ ၾကရတဲ့ ေဗာဓိပင္ၾကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဗာဓိပင္ၾကီးျဖစ္လာပံုက- သာ၀တၳိျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သားေတြႏွင့္ ဘုရားဖူးေတြဟာ ဘုရားရွင္ကို ဖူးေမွ်ာ္ဖို႔ လာၾကပါတယ္၊ ဘုရားရွင္ေဒသစာရီၾကြခ်ိန္ေတြမွာ မဖူးေတြ႔ႏိုင္တာေၾကာင့္ ပူေဇာ္ရန္ယူေဆာင္လာၾကတဲ့ ပန္းနံ႔သာေတြကို ေက်ာင္းေတာ္အ၀မွာ စြန္႔ပစ္ၾကပါတယ္၊ အရွင္အာနႏၵာက ဒီအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ၾကားတဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္ကိုယ္စား ေဗာဓိပင္ကို ပူေဇာ္ရန္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္က ဗုဒၶဂါယာ မဟာေဗာဓိပင္မွ ေဗာဓိမ်ဳိးေစ့ကို ယူေဆာင္ကာ အရွင္အာနႏၵာကို ေပးပါတယ္။ ဘုရင္မ်ဳိးႏြယ္ အရွည္တည္တံ့ရန္ခက္ခဲတာကို သိတဲ့အတြက္ ေကာသလမင္းၾကီးဟာ ေဗာဓိမ်ဳိးေစ့ကို ကိုယ္တိုင္မစိုက္ပ်ဳိးဘဲ အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးကို စိုက္ပ်ဳိးေစခဲ့ပါတယ္၊ သူေဌးၾကီး လည္း ေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေပါက္၀မွာ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ပါတယ္။ အရွင္အာနႏၵာရဲ့ အစီအစဥ္ျဖင့္ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့တာေၾကာင့္ အာနႏၵာေဗာဓိလို႔ ေခၚၾကပါတယ္။
ဘုရားရွင္(၁၉)၀ါတိုင္တိုင္ သီတင္းသံုးခဲ့တဲ့ ဂႏၶကုဋိ (ပန္းနံ႔သာ ေမႊးေက်ာင္း)ကိုလည္း ဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္၊ ပြင့္ေတာ္မူျပီး ပြင့္ေတာ္မူမည့္ ဘုရားရွင္တိုင္း ဒီဂႏၶကုဋိမွာ စြဲစြဲျမဲျမဲ သီတင္း သံုးေတာ္မူတာေၾကာင့္ အ၀ိဇဟိတဌာနေနရာျမတ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္၊ မိမိတို႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိမိတို႔လိုပဲ ဖူးေမွ်ာ္လာေရာက္ၾကသူ ႏိုင္ငံတကာ ဘုရားဖူးေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်ံေနျပီး ဂုဏ္ေတာ္သံေတြ ပဲ့တင္ထပ္ေနပါတယ္။ ရြက္ဖတ္ပူေဇာ္ၾက တရားထိုင္ၾကနဲ႔ ဤဂႏၶကုဋိေက်ာင္းေတာ္မွာ အခ်ိန္ေပးျပီး ကုသိုလ္ေတြ လုပ္ျဖစ္ၾကတယ္။ ဂႏၶကုဋိေက်ာင္းေရွ႔ရွိ ျမတ္စြာဘုရားေျခေဆးေတာ္မူရာ ေရတြင္း တရားေဟာေတာ္မူရာ ပလႅင္ေတာ္ႏွင့္ အရွင္သီ၀လိေက်ာင္း ေဆာင္တို႔ကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္၊ ဒါအျပင္ ကေရရိကုဋိ(ေရခံတက္ပင္ရွိေသာ ေက်ာင္းေတာ္)၊ ေကာသမၻကကုဋိ (ၾကိဳ႔ပင္ရွိေသာေက်ာင္းေတာ္)၊ သလလာဂါရကုဋိ(သလကုဋိေက်ာင္းေတာ္)တို႔ႏွင့္ ပူတိဂတၱတိႆေစတီ စတဲ့ ေစတီေဟာင္း မ်ားစြာ ေက်ာင္းေတာ္ရာ မ်ားစြာတို႔ကို ဖူးျမင္ခဲ့ၾကတယ္။
သိမ္ေမြ႔ဦး (BHU)
No comments:
Post a Comment