သိမ္ေမြ႔ဦး (BHU)
ဘုရားေဟာ ေဒသနာေလးေတြပါ။ မိမိနားလည္မိသေလာက္ ဖြင့္ျပ ရရင္ ဘယ္လို ပင္ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ေနပါေစ ေဖာ္ေရႊ ရင္ႏွီးမႈ,ေႏြးေထြခင္မင္ မႈေတြ မရွိခဲ့ရင္ အေကာင္းဆံုးေဆြမ်ဳိးေတြ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ တစိမ္းတရံေတြ ျဖစ္ေနၿကေပမဲ့ ေဖာ္ေရႊရင္ႏွီးမႈ,အကၽြမ္း၀င္မႈ,ေႏြးေထြးမႈေတြ အျပည့္ရွိေန ျကရင္ အဲဒီသူဟာ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး ေဆြမ်ဳိးပါ။
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ အရသာေတြ ျဖစ္ေနပါေစ၊ေဖာ္ေရႊ ရင္ႏွီးမႈ မရွိတဲ့ေနရာမွာ ခင္မင္မႈမရွိတဲ့ သူေတြနဲ႔ အတူစားရရင္ အေကာင္းဆံုး အရသာလို႔ မဆိုႏိုင္ေသးပါဘူး။စာေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြ မဟုတ္ေပမဲ့ ကိုယ္သိပ္ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြနဲ႔ အတူစားရရင္ အေကာင္းဆံုး အရသာ ျဖစ္ပါတယ္။ျမိန္ရည္ယွက္ရည္ ရွိလွတယ္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ ျမန္မာ စကားပုံ မွာ“ခင္ရာေဆြမ်ဳိး ျမိန္ရာဟင္းေကာင္း“ လို႔ ဆိုၾကတယ္ မဟုတ္လား။
ပိဋကတ္စာေပေတြ ဖတ္ေနရင္း ဒီစာပိုဒ္ေတြ ေတြ႔မိေတာ့ ၂၀၀၉ခုႏွစ္ မတ္လက သံေ၀ဇနိယ ေလးဌာန ဘုရားဖူးသြာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြကို ျပန္လည္ျပီး သတိရမိပါတယ္။ သတိရမိတာေျကာင့္ အခုလို ခရီးသြား မွတ္တမ္းေလးကို ခ်ေရးျဖစ္ပါတယ္။
အေမရိကန္ဆရာေတာ္ ဥဴးသိရိန္က သူ႔ရဲ့ေက်ာင္းက ဒကာ, ဒကာမေတြ ျဖစ္ျကတဲ့ မစၥတာလန္း,မစ္ဆယ္လီ၊ ဆန္ဖရန္စစၥကိုက ဒကာမျကီး ေဒၚအိတို႔ႏွင့္ အတူ အိႏၵိယကို ဘုရားဖူးလာမဲ့အေျကာင္း,ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္ကို မိမိလိုက္ပါ ပို႔ေဆာင္ေပးေစခ်င္ေျကာင္း ႀကိဳတင္အေႀကာင္း ႀကားလာပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ မိမိဟာ အိႏၵိယမွာ ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ စာသင္သား တစ္ပါးပါ၊ သူမ်ားကို လမ္းညႊန္လုပ္ဖို႔ မေျပာနဲ႔ မိမိကိုယ္တိုင္ေတာင္ သံေ၀ဇနိယ ေလးဌာနစံုေအာင္ မေရာက္ဖူးေသးပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကတဲက ညီအကို အရင္းလို ခင္မင္ရင္းႏွီးေနတဲ့ ဥဴးသိရိန္တို႔ လာမယ္ဆိုေတာ့လည္း လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ေပးေစခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ တားမရ ေအာင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ လိုက္ပါဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ျပီး ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ကို ႏွစ္ႀကိမ္ေရာက္ဖူးတဲ့ ဦးကုဏ္နဲ႔ တိုင္ပင္ကာ အစီအစဥ္ေတြ ေရးဆြဲ ၾကပါတယ္။ တည္းခိုမဲ့ ေနရာေတြႏွင့္ ငွားမဲ့ ကားကို ႀကိဳတင္ ဘြတ္ကင္ လုပ္ၾက ပါတယ္။ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ ဘုန္းေပးပို႔အတြက္ လၻက္, ငါးပိေၾကာ္ႏွင့္ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္တို႔ စီမံၾကပါတယ္။
ဦးကုဏ္ႏွင့္ မိမိတို႔ဟာ ဥဴးသိရိန္တို႔ ဗုဒၶဂါယာကို မေရာက္ခင္ ႀကိဳတင္ျပီး ေရာက္ေနခဲ့ၾကတယ္၊ သူတို႔လာရင္ ေလဆိပ္မွာ အဆင္သင့္ ႀကိဳႏိုင္ေအာင္ ဖို႔ပါ၊ စေရာက္တဲ့ရက္မွာေတာ့ ဘုရားဖူးမသြားေသးဘဲ ဗုဒၶဂါယာ ေက်ာင္းသားပညာေရးဗိမာန္ေတာ္မွာ တည္းခို အနားယူၾကပါတယ္။ ေနာက္တစ္ရက္မွ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ကို စတင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္၀န္းက်င္မွာ တိဗက္ဘုရားဖူးေတြ ႏိုင္ငံတကာ ဘုရားဖူးေတြႏွင့္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားေနပါတယ္၊ အိႏၵိယမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ တိဗက္လူမ်ဳိးအမ်ားစုဟာ ဘုန္းႀကီး ကိုရင္ေတြေရာ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြပါ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေဆာင္းရာသီ ဒီဇင္ဘာလ ေရာက္ျပီဆိုရင္ ဗုဒၶဂါယာမွာ လာေရာက္ေနထိုင္ေလ့ရွိၾကပါတယ္၊ တခ်ိဳ႔သူေတြက သံုးလ ေလာက္ေန ၾကျပီး တခ်ဳိ႔သူေတြ ကေတာ့ ေလးလေလာက္ေနၾကပါတယ္။ ဘုရားဖူးရင္း အပူေရွာင္ရင္း လာေရာက္ေနထိုင္ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ နံနက္ ေလးနာရီ မဟာေဗာဓိဘုရား၀န္းဖြင့္တာနဲ႔ တဖြဲဖြဲ လာေရာက္ၾကျပီး ၀တ္ျပဳမႈကို စၾကပါတယ္။တခ်ဳိ႔က ဘုရား၀န္းအစပ္ကေန ထိုက္ထိုး ၀တ္ျပဳလာၾကျပီး တခ်ဳိ့ကေတာ့ဘုရား၀န္း မိမိသတ္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာ ေရာက္မွ ၀တ္ျပဳၾကပါတယ္၊ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ေအးေနတဲ့ ရာသီဥတုမွာေတာင္ သူတို႔မွာ ေခၽြးေတြပ်ဳိင္းပ်ဳိင္းက်ေနၾကပါျပီ၊ သူတို႔ရဲ့ ထက္သန္တဲ့ သဒၶါတရားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ သာဓု ေခၚမိပါတယ္၊ တေနကုန္ ထိုက္ထိုးလိုက္, ရြတ္ဖတ္လိုက္ႏွင့္ ပူေဇာ္ၾကပါတယ္၊ အမ်ားစုကေတာ့ ညေနေလးနာရီ ေလာက္ဆိုရင္ မိမိတည္းခိုတဲ့ ေနရာကို ျပန္ၾကပါတယ္၊ တခ်ဳိ႔ၾကေတာ့လဲ ညကိုးနာရီ ဘုရား၀န္းတံခါးပိတ္တဲ့အခ်ိန္ထိ ပူေဇာ္ ၾကပါတယ္။ ၀တ္ျပဳေနတဲ့ သူအားလံုးကို သူတို႔ရဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြက ေန႔စဥ္ ႏွစ္ရာ သံုးရာ စသည္ျဖင့္ စားေသာက္စရိတ္ လိုက္လံလွဴဒါန္းပါတယ္၊ တိဗက္လူမ်ဳိးေတြတင္ မဟုတ္ဘဲ အျခား၀တ္ျပဳေနတဲ့ သံဃာအားလံုး ကိုလည္း လွဴပါတယ္။
မိမိတို႔ မဟာေဗာဓိကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ၾကံဳေတာင္ၾကံဳခဲ တိဗက္ဘုရားေတြ စည္ကားေနတဲ့အခ်ိန္ပါ၊ ဘုရား၀န္းတစ္ခုလံုး ထိုင္၀တ္ခ်စရာ ေနရာမရွိေလာက္ေအာင္ စည္ကားေနပါတယ္။ အားလံုးဟာ အညိဳေရာင္သကၤန္းေတြ ၀တ္ဆင္ထားျပီး ၀တ္ျပဳၾက ရြတ္ဖတ္ၾကႏွင့္ ပူေဇာ္ေနၾကပါတယ္။ ဘုရားရင္ျပင္တစ္ခုလံုး စိတ္ကို ေအးမွ် ခ်မ္းေျမ့ေစတဲ့ အေရာင္ေတြ ဖံုးလႊမ္းျပီး ဓမၼသံေတြ ပ်ံ႕လြင့္ေနပါတယ္၊ ျမင့္ျမတ္ဆံုးေနရာမွာ အျမတ္ဆံုးဘုရားရွင္ကို အာရုံျပဳျပီး ဖူးျမင္ရတဲ့ ၾကည္ႏူးမႈ၊ ဘုရားဖူးၾက ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေနၾကတဲ့ သံဃာေတြႏွင့္ ၀န္းက်င္တခုလံုး ျပည့္ႏွက္စြာ ဖူးျမင္ရတဲ့ ၀မ္းေျမာက္မႈေတြဟာ မိမိတို႔ကို ကုသိုလ္ေသာမနႆေဇာေတြ မ်ားစြာ ျဖစ္ေစပါတယ္။ သံဃာေတြ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ျခံရံျပီး တရားေဟာေနတဲ့ သက္ေတာ္ထင္ရွားဘုရားရွင္ရဲ့ ပံုရိပ္ေတြကိုလည္း မွန္းဆမိ ျကည္ညိုမိေစပါတယ္။
သိမ္ေမြ႔ဦး (BHU)
၀ိႆာသပရမာ ရသာ။(ဇာတက)
ခ်စ္ကၽြမ္း၀င္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ အရသာ ျဖစ္၏။
၀ိႆာသပရမာ ဥာတိ။( ဓမၼပဒ)
ခ်စ္ကၽြမ္း၀င္သူသည္ အေကာင္းဆံုးေဆြမ်ဳိးျဖစ္၏။ဘုရားေဟာ ေဒသနာေလးေတြပါ။ မိမိနားလည္မိသေလာက္ ဖြင့္ျပ ရရင္ ဘယ္လို ပင္ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ေနပါေစ ေဖာ္ေရႊ ရင္ႏွီးမႈ,ေႏြးေထြခင္မင္ မႈေတြ မရွိခဲ့ရင္ အေကာင္းဆံုးေဆြမ်ဳိးေတြ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ တစိမ္းတရံေတြ ျဖစ္ေနၿကေပမဲ့ ေဖာ္ေရႊရင္ႏွီးမႈ,အကၽြမ္း၀င္မႈ,ေႏြးေထြးမႈေတြ အျပည့္ရွိေန ျကရင္ အဲဒီသူဟာ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး ေဆြမ်ဳိးပါ။
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ အရသာေတြ ျဖစ္ေနပါေစ၊ေဖာ္ေရႊ ရင္ႏွီးမႈ မရွိတဲ့ေနရာမွာ ခင္မင္မႈမရွိတဲ့ သူေတြနဲ႔ အတူစားရရင္ အေကာင္းဆံုး အရသာလို႔ မဆိုႏိုင္ေသးပါဘူး။စာေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြ မဟုတ္ေပမဲ့ ကိုယ္သိပ္ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြနဲ႔ အတူစားရရင္ အေကာင္းဆံုး အရသာ ျဖစ္ပါတယ္။ျမိန္ရည္ယွက္ရည္ ရွိလွတယ္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ ျမန္မာ စကားပုံ မွာ“ခင္ရာေဆြမ်ဳိး ျမိန္ရာဟင္းေကာင္း“ လို႔ ဆိုၾကတယ္ မဟုတ္လား။
ပိဋကတ္စာေပေတြ ဖတ္ေနရင္း ဒီစာပိုဒ္ေတြ ေတြ႔မိေတာ့ ၂၀၀၉ခုႏွစ္ မတ္လက သံေ၀ဇနိယ ေလးဌာန ဘုရားဖူးသြာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြကို ျပန္လည္ျပီး သတိရမိပါတယ္။ သတိရမိတာေျကာင့္ အခုလို ခရီးသြား မွတ္တမ္းေလးကို ခ်ေရးျဖစ္ပါတယ္။
အေမရိကန္ဆရာေတာ္ ဥဴးသိရိန္က သူ႔ရဲ့ေက်ာင္းက ဒကာ, ဒကာမေတြ ျဖစ္ျကတဲ့ မစၥတာလန္း,မစ္ဆယ္လီ၊ ဆန္ဖရန္စစၥကိုက ဒကာမျကီး ေဒၚအိတို႔ႏွင့္ အတူ အိႏၵိယကို ဘုရားဖူးလာမဲ့အေျကာင္း,ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္ကို မိမိလိုက္ပါ ပို႔ေဆာင္ေပးေစခ်င္ေျကာင္း ႀကိဳတင္အေႀကာင္း ႀကားလာပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ မိမိဟာ အိႏၵိယမွာ ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ စာသင္သား တစ္ပါးပါ၊ သူမ်ားကို လမ္းညႊန္လုပ္ဖို႔ မေျပာနဲ႔ မိမိကိုယ္တိုင္ေတာင္ သံေ၀ဇနိယ ေလးဌာနစံုေအာင္ မေရာက္ဖူးေသးပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကတဲက ညီအကို အရင္းလို ခင္မင္ရင္းႏွီးေနတဲ့ ဥဴးသိရိန္တို႔ လာမယ္ဆိုေတာ့လည္း လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ေပးေစခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ တားမရ ေအာင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ လိုက္ပါဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ျပီး ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ကို ႏွစ္ႀကိမ္ေရာက္ဖူးတဲ့ ဦးကုဏ္နဲ႔ တိုင္ပင္ကာ အစီအစဥ္ေတြ ေရးဆြဲ ၾကပါတယ္။ တည္းခိုမဲ့ ေနရာေတြႏွင့္ ငွားမဲ့ ကားကို ႀကိဳတင္ ဘြတ္ကင္ လုပ္ၾက ပါတယ္။ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ ဘုန္းေပးပို႔အတြက္ လၻက္, ငါးပိေၾကာ္ႏွင့္ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္တို႔ စီမံၾကပါတယ္။
ဦးကုဏ္ႏွင့္ မိမိတို႔ဟာ ဥဴးသိရိန္တို႔ ဗုဒၶဂါယာကို မေရာက္ခင္ ႀကိဳတင္ျပီး ေရာက္ေနခဲ့ၾကတယ္၊ သူတို႔လာရင္ ေလဆိပ္မွာ အဆင္သင့္ ႀကိဳႏိုင္ေအာင္ ဖို႔ပါ၊ စေရာက္တဲ့ရက္မွာေတာ့ ဘုရားဖူးမသြားေသးဘဲ ဗုဒၶဂါယာ ေက်ာင္းသားပညာေရးဗိမာန္ေတာ္မွာ တည္းခို အနားယူၾကပါတယ္။ ေနာက္တစ္ရက္မွ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ကို စတင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္၀န္းက်င္မွာ တိဗက္ဘုရားဖူးေတြ ႏိုင္ငံတကာ ဘုရားဖူးေတြႏွင့္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားေနပါတယ္၊ အိႏၵိယမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ တိဗက္လူမ်ဳိးအမ်ားစုဟာ ဘုန္းႀကီး ကိုရင္ေတြေရာ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြပါ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေဆာင္းရာသီ ဒီဇင္ဘာလ ေရာက္ျပီဆိုရင္ ဗုဒၶဂါယာမွာ လာေရာက္ေနထိုင္ေလ့ရွိၾကပါတယ္၊ တခ်ိဳ႔သူေတြက သံုးလ ေလာက္ေန ၾကျပီး တခ်ဳိ႔သူေတြ ကေတာ့ ေလးလေလာက္ေနၾကပါတယ္။ ဘုရားဖူးရင္း အပူေရွာင္ရင္း လာေရာက္ေနထိုင္ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ နံနက္ ေလးနာရီ မဟာေဗာဓိဘုရား၀န္းဖြင့္တာနဲ႔ တဖြဲဖြဲ လာေရာက္ၾကျပီး ၀တ္ျပဳမႈကို စၾကပါတယ္။တခ်ဳိ႔က ဘုရား၀န္းအစပ္ကေန ထိုက္ထိုး ၀တ္ျပဳလာၾကျပီး တခ်ဳိ့ကေတာ့ဘုရား၀န္း မိမိသတ္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာ ေရာက္မွ ၀တ္ျပဳၾကပါတယ္၊ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ေအးေနတဲ့ ရာသီဥတုမွာေတာင္ သူတို႔မွာ ေခၽြးေတြပ်ဳိင္းပ်ဳိင္းက်ေနၾကပါျပီ၊ သူတို႔ရဲ့ ထက္သန္တဲ့ သဒၶါတရားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ သာဓု ေခၚမိပါတယ္၊ တေနကုန္ ထိုက္ထိုးလိုက္, ရြတ္ဖတ္လိုက္ႏွင့္ ပူေဇာ္ၾကပါတယ္၊ အမ်ားစုကေတာ့ ညေနေလးနာရီ ေလာက္ဆိုရင္ မိမိတည္းခိုတဲ့ ေနရာကို ျပန္ၾကပါတယ္၊ တခ်ဳိ႔ၾကေတာ့လဲ ညကိုးနာရီ ဘုရား၀န္းတံခါးပိတ္တဲ့အခ်ိန္ထိ ပူေဇာ္ ၾကပါတယ္။ ၀တ္ျပဳေနတဲ့ သူအားလံုးကို သူတို႔ရဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြက ေန႔စဥ္ ႏွစ္ရာ သံုးရာ စသည္ျဖင့္ စားေသာက္စရိတ္ လိုက္လံလွဴဒါန္းပါတယ္၊ တိဗက္လူမ်ဳိးေတြတင္ မဟုတ္ဘဲ အျခား၀တ္ျပဳေနတဲ့ သံဃာအားလံုး ကိုလည္း လွဴပါတယ္။
မိမိတို႔ မဟာေဗာဓိကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ၾကံဳေတာင္ၾကံဳခဲ တိဗက္ဘုရားေတြ စည္ကားေနတဲ့အခ်ိန္ပါ၊ ဘုရား၀န္းတစ္ခုလံုး ထိုင္၀တ္ခ်စရာ ေနရာမရွိေလာက္ေအာင္ စည္ကားေနပါတယ္။ အားလံုးဟာ အညိဳေရာင္သကၤန္းေတြ ၀တ္ဆင္ထားျပီး ၀တ္ျပဳၾက ရြတ္ဖတ္ၾကႏွင့္ ပူေဇာ္ေနၾကပါတယ္။ ဘုရားရင္ျပင္တစ္ခုလံုး စိတ္ကို ေအးမွ် ခ်မ္းေျမ့ေစတဲ့ အေရာင္ေတြ ဖံုးလႊမ္းျပီး ဓမၼသံေတြ ပ်ံ႕လြင့္ေနပါတယ္၊ ျမင့္ျမတ္ဆံုးေနရာမွာ အျမတ္ဆံုးဘုရားရွင္ကို အာရုံျပဳျပီး ဖူးျမင္ရတဲ့ ၾကည္ႏူးမႈ၊ ဘုရားဖူးၾက ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေနၾကတဲ့ သံဃာေတြႏွင့္ ၀န္းက်င္တခုလံုး ျပည့္ႏွက္စြာ ဖူးျမင္ရတဲ့ ၀မ္းေျမာက္မႈေတြဟာ မိမိတို႔ကို ကုသိုလ္ေသာမနႆေဇာေတြ မ်ားစြာ ျဖစ္ေစပါတယ္။ သံဃာေတြ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ျခံရံျပီး တရားေဟာေနတဲ့ သက္ေတာ္ထင္ရွားဘုရားရွင္ရဲ့ ပံုရိပ္ေတြကိုလည္း မွန္းဆမိ ျကည္ညိုမိေစပါတယ္။
သိမ္ေမြ႔ဦး (BHU)
No comments:
Post a Comment