လြမ္းေမာမိသည့္ ေန႔ရက္ေလးမ်ား ( ၆ )

    ၇-နာရီေက်ာ္တာေတာင္ ပတၱနားမွာ ႏွင္း မကြဲေသးပါဘူး။ သီရိဓမၼာ ေသာကမင္းႀကီး တတိယသဂၤါယနာတင္ခဲ့တဲ့ အေသာကာရုံ ေက်ာင္းေတာ္ရာကို ခဏ၀င္ ကာေလ့လာ ျဖစ္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ ၀င္းဟာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သာသာယာယာ ရွိေပမဲ့ ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္ေတြကိုေတာ့ သိပ္မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး။ အထင္ကရ အေနနဲ႔ ေက်ာက္တိုင္ အက်ဳိးအပဲ့ႀကီးတစ္ခုကိုပဲ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ 

     တကယ္ေတာ့ ဒီေနရာဟာ သာသနာေတာ္အတြက္ သိပ္အေရး ပါခဲ့တဲ့ေနရာပါ။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စ႑ာေသာကမင္းႀကီးကေန တူေတာ္သူ ခုႏွစ္နစ္သားကုိရင္နိေျဂာဓကို ဖူးျမင္ရျပီး ဓမၼာေသာက မင္းႀကီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆ မေထရ္ျမတ္ရဲ့ ဆံုးမမႈကို ခံယူကာ အဓမၼ၀ါဒေတြကို ျဖိဳခြင္းျပီး ဤေနရာမွာပဲ တတိယ သဂၤါယနာ တင္ခဲ့ၾကတာပါ။ မေထရ္ျမတ္လည္း အဘိဓမၼာ ခုႏွစ္က်မ္းမွာ တစ္က်မ္းအပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ ကထာ၀တၳဳက်မ္းႀကီးကို ဘုရားရွင္ရဲ့ အက်ဥ္းနည္းကို အက်ယ္ခ်ဲ႔ကာ ဤေနရာမွာပဲ ေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ျပန္႔ပြားဖို႔အေရး ကိုးတိုင္းကိုးဌာနကို သာသနာျပဳဖို႔ အတြက္ ဤေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကေန စတင္ေစလႊတ္ခဲ့တာပါ။
     “သု၀ဏၰဘူမိ ံ ဂႏ႖ာန ၊ ေသာဏုတၱရာ မဟိဒၶိကာ။” ဆိုတဲ့အတိုင္း မိမိတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလည္း အရွင္ေသာဏ အရွင္ဥတၱရတို႔ သာသနာကို သယ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ မိမိတို႔တစ္ေတြ ဗုဒၶရဲ့ တရားေတြကို သင္ယူ ၾကားနာခြင့္ က်င့္ၾကံခြင့္ေတြ ရေနၾကတာ မဟုတ္လား။ အခုေတာ့လည္း သမိုင္းေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာျကရင္ေတာင္ ယံုႏိုင္စရာ မရွိနိုင္ေလာက္ တဲ့ ေနရာတစ္ခုလိုပါပဲ။ အားလံုးဟာ သခၤါရေတြပဲေလလို႔ ႏွလံုးသြင္းမိပါတယ္။
     ပတၱနားကေန ေ၀သာလီကို ခရီးဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေ၀သာလီျမိဳ႔ဟာ ဘုရားရွင္ေခတ္ကေတာ့ ထင္ရွားတဲ့ျမိဳ႔တစ္ျမိဳ႔ပါ၊ ေ၀သာလီျပည္ လိစၦ၀ီမင္း ေတြက သူတို႔အတြက္ ေ၀စုရတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ ဓာတ္ေတာ္ေတြကို သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ကို ဦးစြာ ဖူးေမွ်ာ္ၾကပါတယ္၊ ေက်ာက္ျပားေတြ ထူထူထပ္ထပ္နဲ့ က်က်နနကို သိုမွီးထားတာပါ၊ ပတ္၀န္းက်င္တစ္၀ိုက္ကိုလည္း ပန္းျခံၾကီးတစ္ခုလို ျပင္ဆင္ထားလို႔ သာသာယာယာရွိလွပါတယ္။ လိစၦ၀ီမင္း မ်ား ေရကစားရာ ေရကန္ေတာ္ကို လည္း ေပ်ာ္ေမြ႔ဖြယ္ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။

  ဒုတိယသဂၤါယနာတင္ခဲ့တဲ့ ေ၀သာလီျပည္ ၀ါလိကာရုံေက်ာင္းေနရာ ကို ဆက္လက္ သြားေရာက္ၾကပါတယ္၊ အေသာကမင္းၾကီး တည္ထားခဲ့တဲ့ ေစတီေတာ္ၾကီး၊ တိုက္ထိပ္မွာ ျခေသၤ့ရုပ္ၾကီး ၾကီးၾကီးမားမားနဲ့ ေက်ာက္တိုက္ၾကီး၊ အျပာေရာင္သန္းေနတဲ့ေရေတြနဲ့ ျပည့္ေနတဲ့ ေရကန္၊ ေစတီေဟာင္း အုပ္ခံုမ်ားစြာနဲ႔ ေလ့လာလို႔ မကုန္ႏိုင္ေအာင္ပါဘဲ၊ သမိုင္းမွာ ၾကီးက်ယ္ခဲ့တဲ့ ေနရာအျဖစ္ ပံုရိပ္ေတြက ညႊန္ျပေနပါတယ္။ ၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးလည္း လွပေအာင္ ျပဳျပင္ထားတာမို႔ စိတ္ရႊင္းလန္းမႈကို မ်ားစြာ ျဖစ္ေစပါတယ္။
     ဒုတိယ သဂၤါယနာတင္ရျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ သာသနာ ႏွစ္(၁၀၀) ျပည့္တဲ့အခါ ေ၀သာလီျပည္ ၀ဇၨီပုတၱက ရဟန္းေတာ္ေတြက ၀ိနည္းတရားေတာ္ေတြကို မိမိတို႔စိတ္ၾကိဳက္ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။ မအပ္စပ္တဲ့ ၀တၳဳ (၁၀)ပါးကိုလည္း အပ္စပ္တယ္လို႔ ျပၾကပါတယ္၊ ဒီလို ျဖစ္လာတဲ့အဓမၼ အမႈေတြကို တားဆီးကာကြယ္ဖို႔အတြက္ အရွင္မဟာယသ အရွင္ေရ၀တ အမႈးျပဳတဲ့ ရဟႏၱာ ရ၀၀-တို႔ဟာ ကာဠာေသာကမင္းၾကီးရဲ့ ခ်ီးေျမွာက္မႈကို ခံယူျပီး ဒီေနရာမွာ ဒုတိယသဂၤါယနာတင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
     ဘုရားရွင္လက္ထက္မွာတံုးက ဤေ၀သာလီျပည္ဟာ ၇၇၀၀-ေသာ လိစၦ၀ီမင္းတို႔ ဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္ အလွည့္က် အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကတာပါ၊ ကပ္ေရာဂါေဘးၾကီးျဖစ္ေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္ၾကြေရာက္ျပီး ရတနာ သုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို အရွင္အာနႏၵာအား ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္၊ အရွင္အာနႏၵာလည္း ေ၀သာလီျမိဳ႔ တံတိုင္းသံုးထပ္အၾကား လွည့္လည္ျပီး ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ေပးရာ ကပ္ေရာဂါလည္း ကင္းရွင္းပေပ်ာက္သြားခဲ့ပါတယ္၊ ဘုရားရွင္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ သီတင္းသံုးေတာ္ မူခဲ့တဲ့ ျမိဳ႔ျဖစ္ျပီး ေနာက္ဆံုး၀ါကိုလည္း ေ၀သာလီျမိဳ႔အနီးက ေ၀ဠဳ၀ရြာမွာ ၀ါကပ္ကာ အာယုသခၤါရကို လႊတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္၊ အျခားအထင္ကရ အေနနဲ႔ စစ္သူၾကီးမဟာလိ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ျမိဳ႔ ျဖစ္တယ္၊ အလွဘုရင္မ အမၺပါလီ ေၾကာင့္လည္း ဤျမိဳ႔ဟာ ပိုျပီးထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။
     ေ၀သာလီကေန ကုသိနာရုံကို ဆက္လက္ထြတ္ခြါခဲ့ၾကတယ္၊ တစ္ေနကုန္ ေမာင္းရတဲ့ ခရီးပါ၊ ေန႔ဆြမ္းအတြက္ကို ပတၱနားကတဲက ဆြမ္းခ်ဳိမ့္ႏွင့္ စီစဥ္ခဲ့ၾကတယ္၊ အေ၀းေျပးလမ္းေဘး တစ္ေနရာက တစ္ဆိုင္တည္း ထီးထီးၾကီးဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ Reliance ဆိုတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးမွာ ေန႔ဆြမ္းဘုန္းေပးၾကပါတယ္၊ တိဗက္ဘုရားဖူးေတြ ခရီးသည္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါတယ္၊ သီးသန္႔ခန္းယူၾကျပီး ဆိုင္က စားေသာက္စရာ အခ်ဳိ႔မွာယူကာ ထည့္ယူလာတဲ့ ဆြမ္းဟင္းေတြနဲ႔ ဘုန္းေပးၾကတယ္၊ ဆြမ္းစားအျပီး ခရီးဆက္ၾကရာ ညေနေလးနာရီခန္႔မွာ ကုသိနာရုံကို ေရာက္ရွိပါတယ္။

                                                                              သိမ္ေမြ႔ဦး (BHU)