လြမ္းေမာမိသည့္ ေန႔ရက္ေလးမ်ား (၄)

    ဆက္လက္ျပီး ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို ၀င္ေရာက္ေလ့လာ ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္၀န္းဟာ က်ယ္၀န္းသန္႔ရွင္းျပီး စိတ္ခ်မ္းေျမ့စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ေ၀ဠဳ၀န- ၀ါးေတာဆိုတဲ့ နာမည္နွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ကို ၀ါးပင္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါတယ္။ ပါဠိေတာ္ေတြမွာေတာ့ ေ၀ဠဳ၀ေန ကလႏၵက နိ၀ါေပ ဆိုျပီး တြဲဘက္ကာ ေဟာထားပါတယ္။ ကလႏၵကနိ၀ါေပ-ရွဥ့္နက္ တို႔အား အစာေကၽြး၍ ေမြးျမဴရာျဖစ္ေသာ၊ ေ၀ဠဳ၀ေန- ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ ၌၊ ဆိုျပီးေတာ့ ေတြ႔ရတာပါ။

    ေက်ာင္းေတာ္ေဟာင္း အေဆာက္အဦးေတြ ကိုေတာ့ မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး။ ေက်ာင္းတိုက္အလယ္က သန္႔ရွင္း ၾကည္လင္ျပီး အျပာေရာင္သန္းေနတဲ့ ေရေတြႏွင့္ သာယာလွပေနတဲ့ ကလႏၵကေရကန္ႀကီးကေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွား ရွိေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာ ဘုရားဖူးေတြ ကန္ေဘာင္ေပၚမွာ ေအးရိပ္ခိုၾကျပီး ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ အာရုံျပဳၾက၊ သံဃာေတြ ရွင္းလင္းျပလို႔ နာယူေနၾကတာကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ေ၀ဠဳ၀န္- ၀ါးေတာေက်ာင္း ဆိုတဲ့ သေဘာကို နားလည္ေနၾကတဲ့ ဦးသိရိန္ နဲ႔ မိမိတို႔ဟာ ၀ါးရုံလွလွႀကီးေတြရဲ့ေရွ႔မွာ တျဖတ္ျဖတ္ဓာတ္ပံုရိုက္ၾကျပီး မွတ္တင္းတင္ၾကပါတယ္။ 

     ေအးရိပ္ေကာင္းလွတဲ့ ၀ါးျခံဳႀကီးရဲ့ေအာက္ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ ထိုင္ကာအနားယူၾကျပီး ဘုရားရွင္ရဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အာရုံျပဳၾကပါတယ္။ ဘုရားေလာင္းသိဒၶတၱမင္းသားဟာ ေတာထြက္ရဟန္းျပဳျပီး ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးႏွင့္ ေတြ႔ပါတယ္။ မင္းႀကီးက သေဘာၾကျပီး ထီးနန္းတစ္၀က္အပ္ေပမဲ့ လက္မခံဘဲ ပယ္ခ်ကာ ဘုရားျဖစ္ဖို႔ကိုပဲ ဦးတည္ က်င့္ၾကံခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ဘုရားျဖစ္က ရာဇျဂိဳဟ္ကို ပထမဆံုး ၾကြခဲ့မယ္ဆိုတဲ့ ကတိကိုေတာ့ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီကတိအတိုင္း ဓမၼစၾကာတရာဦး ေဟာၾကားျပီးတဲ့ေနာက္ ရဟန္းေပါင္း တစ္ေထာင္ျခံရံကာ ရာဇျဂိဳဟ္ကို ၾကြလာခဲ့ပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးကလည္း ဘုရားရွင္ကို ေလးစားလွတဲ့အတြက္ မာဂဓတိုင္း အထင္ကရ ပုဏၰားသူၾကြယ္ေတြ တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းျခံရံကာ တခမ္းတနား ႀကိဳဆို ခဲ့ပါတယ္။ ဒီႀကိဳဆိုပြဲမွာ ဘုရားရွင္က မဟာနာရဒ ကႆပဇာတ္ေတာ္ကို ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးႏွင့္တကြ အျခံအရံ တစ္သိန္းတစ္ေသာင္း တို႔ဟာ ေသာတာပန္ေတြျဖစ္သြားၾကျပီး က်န္တဲ့ တစ္ေသာင္းကေတာ့ သရဏဂံု ျမဲတဲ့ ဥပါသကာေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ၾကပါတယ္။
     ေသာတာပန္ျဖစ္သြားတဲ့ ဗိမၺိသာရ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေနာက္ရက္အတြက္ ဘုရားရွင္ကို ဆြမ္းစားပင့္ျပီး ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို ေရစက္ခ် လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ေရစက္ခ် လွဴဒါန္းျပီးသည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ ယူဇနာႏွစ္သိန္းေလးေသာင္း အထုရွိတဲ့ ဤကမၻာေျမႀကီးဟာ ေကာင္းခ်ီး ေပးသည့္အေနျဖင့္ သြပ္သြပ္ခါ တုန္လႈပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဇမၺဴဒိပ္ တစ္ကၽြန္းလံုးမွာ ေျမႀကီးလႈပ္တဲ့ တစ္ခု တည္းေသာ ေက်ာင္းအလွဴျဖစ္ပါသတဲ့။ ဤသာသနာ ေတာ္မွာလည္း ပထမ ဆံုးေသာ ေက်ာင္းအလွဴျဖစ္ပါတယ္။
     ဤေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္း ဘုရားရွင္ ၾသ၀ါဒပါတိေမာက္ ျပတဲ့ေနရာမွာ တည္ထားတဲ့ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ျမတ္ကို ဖူးေမွ်ာ္ ၾကည္ညုိခဲ့ၾကတယ္။ မိမိတို႔လိုပဲ ႏုိင္ငံတကာ ဘုရားဖူးေတြ လက္ယာရစ္ လွည့္ပတ္ျပီး ရြက္ဖတ္ပူေဇာ္ေနၾကတာကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ရတယ္။ ဒီေနရာမွာပဲ ဘုရားရွင္က “ မေကာင္းမႈေရွာင္၊ေကာင္းမႈေဆာင္၊ျဖဴေအာင္ စိတ္ကိုထား။” စတဲ့ ဂါထာသံုးပုဒ္နဲ႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ၾသ၀ါဒပါတိေမာက္ကို ျပေတာ္မူခဲ့တယ္။

     ဤေက်ာင္းေတာ္မွာပဲ လက္ယာရံ လက္၀ဲရံ ျဖစ္လာၾကမဲ့ ဥပတိႆႏွင့္ ေကာလိတတို႔ ဧဟိဘိကၡဴျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သာသနာေတာ္မွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ သံဃာ့အစည္းအေ၀းပြဲႀကီးက်င္းပခဲ့တယ္။ ဘုရားရွင္ (ပထမ၊ဒုတိယ၊တတိယ) သံုး၀ါတိတိ ၀ါဆိုေတာ္မူခဲ့ျပီး ေဒသနာေတာ္မ်ားကို ေဟာၾကားကာ သတၱ၀ါမ်ားစြာကို ကယ္တင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ေတြးမိေလ တသိမ့္သိမ့္ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ သဒၶါတရားေတြ တိုးပြားေစတဲ့ေနရာျမတ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
      ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းက အျပန္မွာေတာ့ မနီးမေ၀း ေ၀ဘာရေတာင္ေျခမွာ တည္ရွိတဲ့ ေရပူစန္းကို ၀င္ေရာက္ေလ့လာၾကတယ္။ တေပါဒါျမစ္လို႔ေခၚတဲ့ ေျမာင္းငယ္ကို တံတားျဖင့္ ျဖတ္ကူးသြားရပါတယ္။ ဒီမွာ ေရခ်ဳိးရင္ ၉၆-ပါး ေရာဂါေပ်ာက္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကျပီး ေရခ်ဳိးသူေတြ မ်ားျပား စည္ကားလွပပါတယ္။ ေရပူစမ္းအနီးမွာ အစားအေသာက္ဆိုင္ေတြ က်ဳလယာဆိုင္ေတြလည္း မ်ားျပားလွပါတယ္။ ေရခ်ဳိးတဲ့ေနရာမွာ သံုးဆင့္ခြဲျခား သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ဇာတ္စနစ္ ခြဲျခားမႈ ျပင္းထန္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ေလေတာ့ ပထမဆံုး စဥ့္ပြန္မ်ားမွ စီးက်လာတဲ့ေရကို ဇာတ္ျမင့္တ႔ို ခ်ဳိးၾကရပါတယ္။ ဇာတ္ျမင့္ေတြ ခ်ဳိးျပီမွ က်ဆင္းလာတဲ့ေရကို အလယ္အလတ္တန္းစားတို႔ ခ်ဳိးၾကရပါတယ္။ ႏွစ္ဆင့္ခ်ဳိးျပီး အညစ္အေၾကးႏွင့္တကြ စီးက်လာတဲ့ ေရကိုမွ ဇာတ္နိမ့္ေတြ ခ်ဳိးၾကရတာပါ။ ေရခ်ဳိးဆိပ္ေတြကိုလည္း သူ႔နာမည္နဲ႔သူ ေပးထားပါတယ္။ ပထမဆံုး ခ်ဳိးတဲ့ေနရာကို ၾကည့္ေတာ့ခ်ဳိးခ်င္စရာ ရွိေပမဲ့ ေနာက္ႏွစ္ဆင့္ကေတာ့ အေတာ္ကို ညစ္ပတ္ပါတယ္။ ခ်ဳိးဖို႔မေျပာနဲ႔ ျမင္ရတာနဲ႔ေတာင္ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလွပါတယ္။ သူ႔အယူအဆႏွင့္ သူဆိုေတာ့လည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ခ်ဳိးေနလိုက္ၾကတာ တုိးမေပါက္ေအာင္ပါပဲ။ မိမိတို႔အဖဲြ႔ေတာ့ သူတို႔ကို ၾကည့္ျပီး တအံ့တၾသ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

        ဒီေနရာကို ေရာက္ေတာ့ ၾကားဖူးတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုကို ျပန္လည္ သတိရမိပါတယ္။ ေရွးေခတ္က စာေရးဆရာေတြက မႏၱေလးျမိဳ႔ ေရႊတစ္ေခ်ာင္းေျမာင္းရဲ့ ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းေအးျမပံု၊ ေရခ်ဳိးပါက ၉၆-ပါးေသာ ေရာဂါေတြ ေပ်ာက္ကင္းပံုေတြကို စာတစ္တန္ ေပတစ္တန္ဖြဲ႔ျပီး အဂၤလိပ္လို မွတ္တမ္းတင္ ေရးခဲ့ၾကပါသတဲ့။ သူတို႔ေခတ္ကေတာ့ အမွန္ျဖစ္မွာေပါ့။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အလည္လာေရာက္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား ဧည့္သည္တစ္ေယာက္က သူ႔စိတ္ထဲမွာ အဓိက သြားလည္ရမဲ့ေနရာအျဖစ္ ေရႊတစ္ေခ်ာင္းေျမာင္းကိုလည္း ထည့္ထားပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ မႏၲေလးေရာက္ရင္ ေခ်ာင္းထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေရခ်ဳိးျပီး ေခ်ာင္းေရေတြ အ၀ေသာက္လိုက္မယ္ေပါ့။ ဂိုက္လုပ္တဲ့သူကို မႏၲေလးေရာက္ရင္ ေရႊတစ္ေခ်ာင္းကို အဓိက ပို႔ေပးဖို႔ ေျပာပါသတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ မႏၲေလး ေရႊတစ္ေခ်ာင္းေျမာင္းလဲ ေရာက္ေရာ ေရခ်ဳိးဖို႔ မေျပာနဲ႔ ကမ္းေဘးကေန တႏိုးႏိုး ေျပာျပီး ႏွားေခါင္းပိတ္ထားသတဲ့ေလ။ အခုေခတ္မွာေတာ့ အမိႈက္ေတြျပည့္ျပီး ညစ္ပတ္ေနတဲ့ ေရႊတစ္ေခ်ာင္းေျမာင္းဟာ အျမဲကို နံေစာ္ေနတာပါ။

                                                      သိမ္ေမြ႔ဦး (BHU)