ဒီရက္ပိုင္း အတြင္း စာမူ အသစ္ မတင္ျဖစ္ခဲ့။ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိဘေလာ့ဂ္သို႔ အလည္လာေရာက္ၾကေသာ မိတ္ေဆြမ်ားကိုလဲ အားနာမိသည္။ ေလး ငါးရက္ ဟု မွန္းဆကာ ခရီးထြတ္ခဲ့ျခင္းက မထင္မွတ္ဘဲ ဆယ္ရက္ေက်ာ္ ၾကာခဲ့သည္။ ခရီးထြတ္ျဖစ္ခဲ့ျခင္း အေၾကာင္းက ဤသို႔ ျဖစ္၏။
ေဒလီသို႔ ေခတၱေရာက္ေနၾကေသာ မိမိ ၏ ေမြးရပ္ရြာမွ ဒကာၾကီး ဦးေက်ာ္ေမာင္ နွင့္ ဒကာမၾကီး ေဒၚမေငြ တုိ႔ ဒီဇင္ဘာ(၈) ရက္ေန႔၌ ဗာရာဏသီ ေရာက္လာၾကသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ဦးအား ဗာရာဏသီ အေရာက္ ဥဴး အရုဏ က လိုက္ပုိ႔သည္။ (၉) ရက္ေန႔ နံနက္တြင္ ဆရဏသ္ မိဂဒါ၀ုန္ ဓမၼစၾကာ ေဟာၾကားေတာ္ မူသည့္ ေနရာ ဓမၼရာဇိက ေစတီ ၊ အနတၱ လကၡဏ သုတ္ ေဟာၾကားသည့္ ေနရာ ဓေမၼခ ေစတီ၊ ခရီးဦးၾကိဳဆိုသည့္ ေနရာ ေခ်ာက္ခ႑ီေစတီ ၊ နႏၵိယေက်ာင္းေတာ္ရာ၊ ဂႏၶကုဋီ ေစတီစသည့္ ေနရာစုံတို႔ကို ဖူးေမွ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္။ ဤေနရာျမတ္သို႔ ခုမွ ေရာက္ဖူးၾကေသာ ဥဴးအရုဏနွင့္ဒကာၾကီး ဒကာမၾကီးတုိ႔က အထူး ၀မ္းသာ ၾကည္ႏူးျဖစ္ၾကသည္။
မိမိေနထိုင္ရာ အေဆာင္သို႔ ၁၁-နာရီခဲြေက်ာ္တြင္ ျပန္ေရာက္သည္။ ဆြမ္းစားၾကျပီး ဗုဒၶဂယာသို႔ သြားရန္ ျပင္ဆင္ၾကသည္။ indico ကားကို ဗုဒၶဂယာသို႔ (၃၅၀၀) ရႈပီးျဖင့္ ငွားရန္းသည္။ ေန႔လည္ (၂)နာရီ အတိတြင္ ဗာရာဏသီမွ ထြတ္ခြါျဖစ္သည္။ (၅)နာရီေက်ာ္ ေမာင္းႏွင္းျပီး ညေန(ရ) နာရီ ခြဲေလာက္မွ ဗုဒၶဂယာ ျမန္မာေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ရွိသည္။ ျမန္မာေက်ာင္းမွ အရွင္သုစိတၱ က အခန္းၾကိဳတင္ စီစဥ္ထားသျဖင့္ တည္းခိုေရးကိစၥ အဆင္ေျပသည္။ခရီးလဲ ပင္ပန္းသျဖင့္ အျပင္မထြက္ၾကေတာ့ဘဲ အနားယူျဖစ္ၾကသည္။
ဒီဇင္ဘာ(၁၀)ရက္ေန႔ အရုဏ္ဆြမ္းစားအျပီး ဘုရားေလးဆူ ပြင့္ထြန္းျပီးရာ မဟာေဗာဓိ ေျမျမတ္မဟာကို သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကသည္။ သတၱ သတၱာဟ ကိုလဲ ဖူးေမွ်ာ္ၾကျပီး ဓာတ္ပုံ မွတ္တမ္းလဲ တင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ တိုက္ဆိုင္စြာ (ရ) ၾကိမ္ေျမာက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ တိပိဋက ရႊတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပြဲၾကီးနွင့္ ေတြ႔ဆုံခဲ့ရသည္။ ဒီဇင္ဘာ (၂ ) ရက္ေန႔မွ (၁၂ ) ရက္ေန႔အထိ က်င္းပမည့္ ပြဲေတာ္ျဖစ္သည္။ တိပိဋက ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပြဲၾကီးကား အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သံဃာေတာ္မ်ားျဖင့္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္းကားလွ်က္ရွိသည္။ သီးသန္႔ ပူေဇာ္ၾကရာ မ႑ပ္မ်ားအေနျဖင့္ ျမန္မာ၊ သိရီလကၤာ၊အိႏၵိယ၊ ဗီယက္နမ္၊ ထိုင္း၊ နီေပါ။ လာအုိ၊ ကေမၻာဒီယားတို႔ကို ေတြ႔ျမင္ရသည္။ အိႏၵိယသံဃာ အပါအ၀င္ ဘဂၤလားေဒရွ္ နွင့္ အျခားနိုင္ငံသံဃာမ်ားက သီးသန္႔ မ႑ပ္မထိုးဘဲ ေအးမွ်လွေသာ မဟာေဗာဓိ ပင္ၾကီး၏ အရိပ္အာ၀ါသ ေအာက္တြင္ ရြက္ဖတ္ပူေဇာ္ၾက၏။ ေထရ၀ါဒ သံဃာမ်ား သီးသန္႔ ရႊတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ၾကေသာ ပြဲေတာ္ၾကီးလဲ ျဖစ္ေပ၏။
နွစ္စဥ္နွစ္တိုင္း ေထရ၀ါဒ သံဃာမ်ားရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲ ျပီးလွ်င္ တိဗက္သံဃာမ်ား ရြက္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲၾကီးကို က်င္းပၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ ၀တ္ျပဳေနၾကေသာ တိဗက္သံဃာမ်ားစြာကိုလဲ ဖူးျမင္ခြင့္ရခဲ့သည္။
မိမိသည္လည္း ယင္းပြဲေတာ္ၾကီးကို နွစ္နွစ္ ပါ၀င္ ဆင္ႏြဲခဲ့ဖူးသည္။ ထိုႏွစ္မ်ားက ျမန္မာ မ႑ပ္သည္ အျခားႏုိင္ငံ မ႑ပ္မ်ားနွင့္ ယွဥ္လွ်င္ အညံ့ဆုံး မ်က္ႏွာ အငယ္ရဆုံးျဖစ္၏။ ယခုကား ယခင္ နွင့္ မတူေတာ့ျပီ။ အျခားမ႑ပ္မ်ား၏ အလယ္တြင္ ျမန္မာမ႑ပ္ကား အလွပဆုံး၊ အတင့္တယ္ ဆုံး ျဖစ္ေန၏။ ေရြတိဂုံ ဘုရားပုံေတာ္ အပါအ၀င္ အျခား တန္ခိုးၾကီးဘုရားပုံေတာ္မ်ားကလည္း မ႑ပ္ကို တန္ဆာ ဆင္ထားၾက၏။ မိဒီယာ ဓာတ္ပုံဆရာမ်ား စိတ္၀င္စားစရာ အေကာင္းဆုံး မ႑ပ္ျဖစ္ေနေပ၏။
ၾကဳံေတာင့္ၾကံဳခဲ ခ်တ္တင္း ပြဲေတာ္ၾကီးလဲ ျဖစ္ေပ၏။ ယင္းေန႔ ေန႔ဆြမ္းကို ဗီယက္နမ္ အဖြဲ႔က ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းသည္။ မိမိလည္း ျမန္မာေက်ာင္းတြင္ ဆြမ္းမစားဘဲ သီတင္းသုံးေဖာ္သံဃာမ်ားႏွင့္အတူ ခ်တ္တင္း ဆြမ္းေကၽြးမ႑ပ္တြင္ ဆြမ္းစားျဖစ္ခဲ့သည္။ ဒကာၾကီးႏွင့္ ဒကာမၾကီးတို႔လဲ ဘုရားဖူး တရားထုိင္ၾကျပီး ျမန္မာေက်ာင္းကို ျပန္ကာ အနားယူၾကသည္။ ေက်ာင္းႏွင့္ ဘုရား သိပ္မေ၀းသည့္အတြက္ သူတို႔ဘာသာ သူတို႔ သြားတတ္ ျပန္တတ္ၾကသည္။
သိမ္ေမြ႔ဦး ( BHU)
မိမိေနထိုင္ရာ အေဆာင္သို႔ ၁၁-နာရီခဲြေက်ာ္တြင္ ျပန္ေရာက္သည္။ ဆြမ္းစားၾကျပီး ဗုဒၶဂယာသို႔ သြားရန္ ျပင္ဆင္ၾကသည္။ indico ကားကို ဗုဒၶဂယာသို႔ (၃၅၀၀) ရႈပီးျဖင့္ ငွားရန္းသည္။ ေန႔လည္ (၂)နာရီ အတိတြင္ ဗာရာဏသီမွ ထြတ္ခြါျဖစ္သည္။ (၅)နာရီေက်ာ္ ေမာင္းႏွင္းျပီး ညေန(ရ) နာရီ ခြဲေလာက္မွ ဗုဒၶဂယာ ျမန္မာေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ရွိသည္။ ျမန္မာေက်ာင္းမွ အရွင္သုစိတၱ က အခန္းၾကိဳတင္ စီစဥ္ထားသျဖင့္ တည္းခိုေရးကိစၥ အဆင္ေျပသည္။ခရီးလဲ ပင္ပန္းသျဖင့္ အျပင္မထြက္ၾကေတာ့ဘဲ အနားယူျဖစ္ၾကသည္။
ဒီဇင္ဘာ(၁၀)ရက္ေန႔ အရုဏ္ဆြမ္းစားအျပီး ဘုရားေလးဆူ ပြင့္ထြန္းျပီးရာ မဟာေဗာဓိ ေျမျမတ္မဟာကို သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကသည္။ သတၱ သတၱာဟ ကိုလဲ ဖူးေမွ်ာ္ၾကျပီး ဓာတ္ပုံ မွတ္တမ္းလဲ တင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ တိုက္ဆိုင္စြာ (ရ) ၾကိမ္ေျမာက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ တိပိဋက ရႊတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပြဲၾကီးနွင့္ ေတြ႔ဆုံခဲ့ရသည္။ ဒီဇင္ဘာ (၂ ) ရက္ေန႔မွ (၁၂ ) ရက္ေန႔အထိ က်င္းပမည့္ ပြဲေတာ္ျဖစ္သည္။ တိပိဋက ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပြဲၾကီးကား အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သံဃာေတာ္မ်ားျဖင့္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္းကားလွ်က္ရွိသည္။ သီးသန္႔ ပူေဇာ္ၾကရာ မ႑ပ္မ်ားအေနျဖင့္ ျမန္မာ၊ သိရီလကၤာ၊အိႏၵိယ၊ ဗီယက္နမ္၊ ထိုင္း၊ နီေပါ။ လာအုိ၊ ကေမၻာဒီယားတို႔ကို ေတြ႔ျမင္ရသည္။ အိႏၵိယသံဃာ အပါအ၀င္ ဘဂၤလားေဒရွ္ နွင့္ အျခားနိုင္ငံသံဃာမ်ားက သီးသန္႔ မ႑ပ္မထိုးဘဲ ေအးမွ်လွေသာ မဟာေဗာဓိ ပင္ၾကီး၏ အရိပ္အာ၀ါသ ေအာက္တြင္ ရြက္ဖတ္ပူေဇာ္ၾက၏။ ေထရ၀ါဒ သံဃာမ်ား သီးသန္႔ ရႊတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ၾကေသာ ပြဲေတာ္ၾကီးလဲ ျဖစ္ေပ၏။
နွစ္စဥ္နွစ္တိုင္း ေထရ၀ါဒ သံဃာမ်ားရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲ ျပီးလွ်င္ တိဗက္သံဃာမ်ား ရြက္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲၾကီးကို က်င္းပၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ ၀တ္ျပဳေနၾကေသာ တိဗက္သံဃာမ်ားစြာကိုလဲ ဖူးျမင္ခြင့္ရခဲ့သည္။
မိမိသည္လည္း ယင္းပြဲေတာ္ၾကီးကို နွစ္နွစ္ ပါ၀င္ ဆင္ႏြဲခဲ့ဖူးသည္။ ထိုႏွစ္မ်ားက ျမန္မာ မ႑ပ္သည္ အျခားႏုိင္ငံ မ႑ပ္မ်ားနွင့္ ယွဥ္လွ်င္ အညံ့ဆုံး မ်က္ႏွာ အငယ္ရဆုံးျဖစ္၏။ ယခုကား ယခင္ နွင့္ မတူေတာ့ျပီ။ အျခားမ႑ပ္မ်ား၏ အလယ္တြင္ ျမန္မာမ႑ပ္ကား အလွပဆုံး၊ အတင့္တယ္ ဆုံး ျဖစ္ေန၏။ ေရြတိဂုံ ဘုရားပုံေတာ္ အပါအ၀င္ အျခား တန္ခိုးၾကီးဘုရားပုံေတာ္မ်ားကလည္း မ႑ပ္ကို တန္ဆာ ဆင္ထားၾက၏။ မိဒီယာ ဓာတ္ပုံဆရာမ်ား စိတ္၀င္စားစရာ အေကာင္းဆုံး မ႑ပ္ျဖစ္ေနေပ၏။
ၾကဳံေတာင့္ၾကံဳခဲ ခ်တ္တင္း ပြဲေတာ္ၾကီးလဲ ျဖစ္ေပ၏။ ယင္းေန႔ ေန႔ဆြမ္းကို ဗီယက္နမ္ အဖြဲ႔က ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းသည္။ မိမိလည္း ျမန္မာေက်ာင္းတြင္ ဆြမ္းမစားဘဲ သီတင္းသုံးေဖာ္သံဃာမ်ားႏွင့္အတူ ခ်တ္တင္း ဆြမ္းေကၽြးမ႑ပ္တြင္ ဆြမ္းစားျဖစ္ခဲ့သည္။ ဒကာၾကီးႏွင့္ ဒကာမၾကီးတို႔လဲ ဘုရားဖူး တရားထုိင္ၾကျပီး ျမန္မာေက်ာင္းကို ျပန္ကာ အနားယူၾကသည္။ ေက်ာင္းႏွင့္ ဘုရား သိပ္မေ၀းသည့္အတြက္ သူတို႔ဘာသာ သူတို႔ သြားတတ္ ျပန္တတ္ၾကသည္။
သိမ္ေမြ႔ဦး ( BHU)
No comments:
Post a Comment