ထိုင္းမွတ္တမ္း

                မွတ္တမ္းဆိုတာ မွတ္မွ တမ္းတာကြဲ႔ ဟု၄င္း၊ မွတ္တမ္းဆိုတာ တမ္းျပီး မွတ္ရတာ ရမ္းမွတ္လို႔ မရဘူး ဟု၄င္း ဆရာ့ဆရာၾကီးမ်ား၏ စကားတို႔ကို မွတ္ခဲ့ဘူးသည္။ ကၽြႏု္ပ္မွာ တမ္းျပီး မမွတ္ခဲ့ မိသျဖင့္ ပ်က္ခဲ့ရသည့္ မွတ္တမ္းေတြ မ်ားခဲ့ျပီ။ လြန္ခဲ့သည္ ႏွစ္က သီရိလကၤာသို႔ ႏွစ္ပတ္ၾကာ ဘုရားဖူးသြားခဲ့သည္။ ခရီးစဥ္အတြင္း ဘုရားဖူးျပီးမွ မွတ္တမ္းကို တ၀ၾကီး ထုိင္ေရးမည္ဟု အားခဲခဲ့၏။ ခရီးစဥ္အျပီး ကီးဘုတ္ကိုကိုင္၍ မွတ္တမ္း ေရးေလေသာအခါ ေရာက္ခဲ့ ဖူးခဲ့သည့္ေနရာမ်ားက ၀ိုးတိုး၀ါးတား၊ မကြဲမျပား။ တိက် ေသခ်ာစြာ မွတ္မိေသာေနရာက အနည္းငယ္မွ်သာ ေပၚေတာ့၏။ ထုိေၾကာင့္ မွတ္တမ္းဆက္မေရးျဖစ္ေတာ့။ မွတ္တမ္းေကာင္းတစ္ခု မမွတ္ႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ ႏွေျမာတသ ျဖစ္ခဲ့ရ၏။  

         လြန္ခဲ့သည့္ တစ္လေက်ာ္က ထိုင္း၊ လာအို၊ ကေမၻာဒီယား သုံးႏုိင္ငံသို႔ ခရီး ထြတ္ခဲ့ သည္။ ေရာက္ခဲ့သည့္ ေနရာမ်ားကို စိတ္ျဖင့္ မွတ္ခဲ့ေသာ္လည္း မွတ္တမ္းမေရးျဖစ္ခဲ့။ ယခုမွသာ မေရးျဖစ္မွာ စိုးရိမ္သျဖင့္ ခ်ေရးျဖစ္သည္။ တစ္လၾကာခဲ့ျပီမိုိ႔ မျပည့္စုံမွာေတာ့ ေသခ်ာေန၏။ ထုိင္းကို သြားေရာက္လည္ပတ္ရန္ ယခင္ႏွစ္ကတဲက ထိုင္း၊ မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠ သိုလ္တြင္ ပညာသင္ၾကားေနေသာ ညီေမာင္ ၾသသဓႏွင့္ တိုင္ပင္ကာ စီစဥ္ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ အလုပ္မ်ား ရႈပ္ကာ အခြင့္အေရးမေပးသျဖင့္ မသြားျဖစ္ခဲ့။ 

           ယခုႏွစ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္အျပန္ ထိုင္းဖက္မွ ပတ္ျပန္ရန္ စီစဥ္ခဲ့၏။ ခရီးစဥ္အတြက္ ၾကိဳတင္ကာ နယူးေဒလီ-ဗန္ေကာက္ အင္ဒီဂို ေလေၾကာင္းလိုင္း လက္မွတ္ကို ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့၏။ လက္မွတ္၀ယ္ျပီးေနာက္ နယူးေဒလီသို႔ သြားကာ ထိုင္းဗီဇာကိစၥ ျပဳလုပ္သည္။ ထိုင္းဗီဇာမွာ သံရုံးသို႔ တိုက္ရုိက္မသြားရဘဲ ျမိဳ႔ထဲရွိ တာ၀ါတစ္ခုတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ထုိင္းဗီဇာရုံးသို႔ သြားရသည္။ ထိုင္းစပြန္ဆာကို မႏၱေလး၊ မဟာ၀ိသုဒၶါရုံတိုက္သစ္တြင္ (၇)ႏွစ္ၾကာ ပညာသင္ၾကားခဲ့ဘူးေသာ ထိုင္းရဟန္းေတာ္ ဥဴး၀ီရိယဓရက ကူညီသည္။ 

          ပထမတစ္ရက္ ဗီဇာ ေလွ်ာက္ေသာအခါ အခ်က္အလက္ မျပည့္စုံ၊ စပြန္ဆာေပးေသာသူ၏ သာသနာ၀င္ကတ္ မိတၱဴ ႏွင့္ မိမိ၏ ဘဏ္အေကာင့္တြင္ ေဒၚလာ(၇၀၀) ႏွင့္ညီမွ်ေသာ ရူပီးရွိသည့္ ဘဏ္စတိတ္မန္႔ စာရြက္ပါ ပူးတြဲတင္မွ ဗီဇာရမည္ဟု ေျပာျပီး ပယ္ခ်ေလ၏။ ထုိေၾကာင့္ မိမိဘဏ္အေကာင့္တြင္ ေဒၚလာ(၇၀၀) ႏွင့္ ညီမွ်ေသာ ရူပီးမျပည့္သျဖင့္ နယူးေဒလီတကၠသုိလ္တြင္ က်မ္းျပဳေနေသာ ေနာင္ေတာ္ဥဴး၀ိဇယာ ဘိ၀ံသႏွင့္ တိုင္ပင္ကာ ျဖည့္ရေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဘဏ္အေကာင့္စတိက္မန္႔ကို ဘဏ္မွ ထုတ္ယူျပီး စပြန္ဆာေပးေသာ ထိုင္းရဟန္းေတာ္၏ သာသနာ၀င္ကတ္မိတၱဴကို အင္တာနက္မွ ထုတ္ယူရသည္။ အခ်က္အလက္ အျပည့္အစုံျဖင့္ ေနာက္ရက္ သြားတင္ေသာအခါမွ ဗီဇာကိစၥ အဆင္ေျပသည္။ ဗီဇာေၾကးမွာ ရူပီး ႏွစ္ေထာင္ျဖစ္ျပီး ေရြးခအျဖစ္ ရူပီး သုံးရာ့ငါးဆယ္ ကုန္က်သည္။ တင္ျပီး သုံးရက္အၾကာမွ ဗီဇာရသည္။ 

       သို႔ျဖင့္ ၂၀၁၄-ခု ဇြန္လ ၇-ရက္ေန႔ နံနက္ေစာေစာတြင္ ေဂါတမ္ ဗုဒၶတကၠသိုလ္ မွ ေဒလီ ႏုိင္ငံတကာေလဆိပ္သို႔ သြားခဲ့သည္။ ေလဆိပ္သို႔ ေဂါတမ္ ဗုဒၶတကၠသိုလ္တြင္ ပညာဆည္းပူ ေနၾကေသာ အရွင္စႏၵိမာႏွင့္ အရွင္သဇၨနတို႔က လုိက္ပို႔ၾကသည္။ အိႏၵိယစံေတာ္ခ်ိန္ နံနက္ (၅)နာရီ (၃၅)မိနစ္တြင္ ေဒလီမွ ေလယာဥ္စတင္ထြတ္ခြါျပီး ဗန္ေကာက္၊ သု၀ဏၰဘူမိေလဆိပ္သို႔ ထိုင္းစံေတာ္ ခ်ိန္ နံနက္ (၁၁)နာရီ မိနစ္ (၂၀) အခ်ိန္တြင္ ေရာက္ရွိသည္။ ေလဆိပ္တြင္ ညီေမာင္ၾသသဓက အသင့္ၾကိဳေစာင့္ေန၏။ အိႏၵိယ၏ ရာသီဥတုမွာ အဆမတန္ ပူျပင္းေနေသာ္လည္း ဗန္ေကာက္မွာကား မိုးအုံ႔အုံ႔မုိ႔ သိပ္မပူလွေပ။ ေနသာသျဖင့္ ရာသီဥတုေကာင္းေၾကာင္း ညီေမာင္ကို ေျပာျပရာ ဗန္ေကာက္မွာလည္း အရင္ရက္မ်ားက အလြန္ပင္ ပူျပင္းလွေၾကာင္း ေျပာျပေလ၏။ တည္းခိုရာ ၀ပ္တလုံးေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေန႔ဆြမ္းစားျပီးေနာက္ က်ိန္းစက္ အနားယူျဖစ္၏။ ေဒလီမွာ ကတဲက အိပ္ေ၇းပ်က္ခဲ့သမုိ႔ ထိုေန႔တြင္ လုံေလာက္စြာ အနားယူျဖစ္ခဲ့၏။

                ညေနခင္းတြင္ ညီေမာင္ႏွင့္ အရွင္သု၀ဏၰတို႔ လိုက္ပို႔ၾကသျဖင့္ The Mall Bangkel Market သို႔ သြားျဖစ္သည္။ ေထြေထြထူးထူး ဘာမွ မ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေစ်း၏ ၾကီးက်ယ္မႈ၊ လွပခန္႔ျငားမႈတို႔ကို ေလ့လာ ခြင့္ရခဲ့သည္။ ေစ်း၏ အလယ္တည့္တည့္တြင္ အလွပန္း သစ္ပင္တို႔ျဖင့္ ျခံရံပုံေဖာ္လ်က္ အထက္ဆုံးထပ္မွ ေအာက္ဆုံးထပ္ အထိ စီးဆင္းေနေသာ ေရတံခြန္ကား ပို၍ လွ၏။ 

       ဇြန္လ ၈-ရက္ေန႔ကား တနဂၤေႏြ အလုပ္ပိတ္ရက္ျဖစ္ရက္ျဖစ္၍ ထိုင္းတြင္ အလုပ္လုပ္ေန ၾကေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက ျမန္မာသံဃာမ်ား သီတင္းသုံးရာ ၀ပ္တလုံးေက်ာင္းသုိ႔ ေရာက္လာ  ၾက၏။ ေက်ာင္းတြင္ တတ္စြမ္းသမွ် လွဴဒါန္းၾကကာ ေအးေဆးစြာ အနားယူၾကျပီး ျပန္ေလ့ရွိသည္ဟု သိရသည္။ ထိုေန႔တြင္ ညီေမာင္၏ ႏိႈးေဆာ္မႈျဖင့္ ကေလးသူ/ကေလးသား အခ်ိဳ႔ လာေရာက္ ႏႈတ္ဆက္ၾကကာ န၀ကမၼ လွဴဒါန္းၾက၏။ ဆြမ္းစားျပီးေနာက္ မမာမာ၀င္းတို႔ သူငယ္ခ်င္းသုံးဦး၏ ယာဥ္ဒါန လွဴဒါန္းမႈျဖင့္ ျမဘုရားသို႔ သြားေရာက္ကာ ဖူးေမွ်ာ္ၾကသည္။ သူတို႔လဲ အတူလိုက္ပါၾက၏။ 

         ညီေမာင္ၾသသဓက သိသမွ် ဘုရားသမိုင္းကို ရွင္းျပေပးျပီး အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံလည္း ရိုက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဗန္ေကာက္၊ ျမဘုရားဟု နာမည္ၾကီးလွေသာ္လည္း ထင္သေလာက္ မၾကီးက်ယ္ဟု ခံစားမိသည္။ ျမဘုရား၀င္းအတြင္း သုံးထပ္ေဆာင္ၾကီးကေတာ့ ျမက္ခင္းျပင္၊ အလွပန္းအုပ္တို႔ျဖင့္ ၾကီးက်ယ္သည္။ ခန္႔နားသည္။ လွပသည္။ အေစာင့္တာ၀န္က်သူတို႔၏ စစ္ဟန္ စစ္သံတို႔ျဖင့္ တာ၀န္ကူးေျပာင္းဟန္မွာ လည္း စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းသည္။ ဘုရား၀င္းအတြင္း စုံလင္ေအာင္ လွည့္လည္ျပီးေနာက္ သူတို႔ သုံးဦးကို အိပ္ျပန္ေစကာ မိမိႏွင့္ ညီေမာင္တို႔က ထုိင္းရဟန္းေတာ္ ဥဴး၀ီရိယဓရ၏ ေက်ာင္းသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ၾကသည္။ သူ႔ေက်ာင္း၀င္း အတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ေသာအခါ ဧည့္သည္ရဟန္း ရွင္လူမ်ား အသီးသီး ျပန္ထြတ္လာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ စာေအာင္ပုဂၢဳိလ္မ်ားကို လက္မွတ္ကပ္ပြဲဟု သိရသည္။ 

       သူ႔အေဆာင္ေရာက္ေတာ့ စာေပစိတ္ ထက္သန္ေသာ ထုိင္းရဟန္းေတာ္က ဖန္သား ျပင္က်ယ္ ကြန္ပ်ဴတာၾကီးတစ္လုံးျဖင့္ အလုပ္မ်ား ေနေလ၏။ တိပိဋက အဘိဓာန္ ျမန္မာက်မ္းစာကို ထုိင္းဘာသာျဖင့္ ဘာသာျပန္က်မ္းျပဳစုေနျခင္းဟု သိရ၏။ ထိုင္းရဟန္းေတာ္၊ ထိုေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသုံးေနေသာ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္ ဥဴးဇုတိႏၶရတို႔ႏွင့္ စကားအတန္ၾကာ ေျပာျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း တည္ရွိသည့္ သပၸါယ္ ျမင့္မားလွေသာ ေစတီေတာ္ၾကီး ႏွင့္ ဓမၼာရုံ ေက်ာင္းေဆာင္တို႔ကို ေလ့လာ ခြင့္ရခဲ့သည္။ ဒုတိယ သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္၏ ေက်ာင္းျဖစ္၍ ေစတီ၊ ေက်ာင္းေဆာင္၊ ေက်ာင္း၀င္းတို႔မွာ ခန္႔နားေသသပ္ေပသည္။ ညပိုင္းမွ ၀တ္တလုံးေက်ာင္းသို႔ ျပန္ေရာက္၏။ 

(ဆက္လက္တင္ျပပါမည္)

သိမ္ေမြ႔ဦး (BHU)