မ်ိဳးေစာင့္ခံတပ္

          ျပီးခဲ့သည့္ ရက္အနည္းက မဘသ အဖြဲ႔ၾကီး၏ ဗဟို ဥကၠ႒ဆရာေတာ္ ၊ အင္းစိန္ ရြာမပရိယတၱိ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးမွ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကို ေစာက္ေရွာက္ႏုိင္ေရးအတြက္ ဥပေဒေလးရပ္ကို ျပ႒ာန္းေပးပါရန္ ႏုိင္ငံသားေပါင္းတစ္သန္းေက်ာ္ ေထာက္ခံထိုးထားသည့္ လက္မွတ္တို႔ႏွင့္အတူ သမၼတထံ တင္ျပခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ သမၼတၾကီးမွ ဥပေဒျပဳႏိုင္ေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒သို႔ ေပးပို႔ခဲ့သည္။ ထိုသတင္းႏွင့္အတူ ေ၀ဖန္သံမ်ားလည္း ယခင္ႏွစ္ကကဲ့သို႔ ဆူညံစြာ ထြတ္ေပၚခဲ့၏။ 

  အခ်ိဳ႔က ဘုန္းၾကီးမ်ားကို ကိုယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ဘဲ ေယာနိလို ကိစၥေတြမွေတာင္ ၀င္ေရာက္စြတ္ဖက္ ေနသည္ဟု ရုိင္းျပစြာ ေ၀ဖန္ၾက၏။ အခ်ိဳ႔က ဒီမိုကေရစီ သက္တမ္းႏုႏု ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အခ်ိန္ကာလမို႔ အေရးၾကီးလုပ္စရာမ်ား မ်ားျပားလွ၏။ ထုိေၾကာင့္ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ကိစၥ ျပဳလုပ္ရန္ အခ်ိန္မတန္ေသးဟု ထင္ျမင္ခ်က္ေပးၾက၏။ အျပဳသေဘာေထာက္ျပမႈမ်ားအတြက္ စဥ္းစားေတြး ေခၚစရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ရုိင္းျပစြာ ေ၀ဖန္မႈ မ်ားအတြက္ေတာ့ အထူးပင္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရ၏။ 

        မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးေဆာင္ေနသည့္ပုဂၢိဳလ္၊ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း၏ အေၾကာင္းတရား တို႔ႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္တို႔ကို ဆန္းစစ္သင့္သည္။ ဦးေဆာင္ေနသည့္ဆရာေတာ္မွာ အင္းစိန္၊ ရြာမပရိယတၱိ စာသင္တုိက္ ပဓာနနာယက ဆရာေတာ္ၾကီး အရွင္တိေလာကာ ဘိ၀ံသျဖစ္သည္။ သီလ၀ႏၱ လဇၨီ ေပသလ သိကၡာကာမ ဆရာေတာ္ၾကီး ျဖစ္သကဲ့သို႔ က်မ္းေပါင္းမ်ားစြာကို ျပဳစုေရးသားခဲ့၏။ ယခုေခတ္ စာသင္သားတိုင္းလိုပင္ ဆရာေတာ္၏ က်မ္းစာတို႔ကို လက္စြဲျပဳကာ သင္ယူၾကရ၏။ အမွန္တရားဘက္တြင္ အျမဲရပ္တည္သူျဖစ္၍ စစ္အစိုးရ၏ ေထာင္တြင္း အက်ဥ္းခ်ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရ၏။ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႔တြင္ ပါ၀င္ခဲ့ဖူးျပီး အမွန္တရားအတိုင္းလုပ္၍ မရေသာကိစၥအခ်ိဳ႔ေၾကာင့္ မိမိဆႏၵအရ ယင္းအဖြဲ႔ၾကီးမွ ႏႈတ္ထြတ္ခဲ့သူ ျဖစ္၏။ ေမတၱာဓာတ္ၾကီးမားလွကာ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္လွသျဖင့္ ရဟန္း ရွင္ လူတို႔၏ ယုံၾကည္ကိုးစားျခင္းကို ခံယူရေသာ ဆရာေတာ္ၾကီး တစ္ပါးျဖစ္ေပ၏။

     ယင္းဥပေဒျဖစ္ေပၚရန္ တိုက္တြန္းရျခင္း၏ အေၾကာင္းတရားတို႔ကို ေလ့လာၾကည့္ေသာ္ ဘာသာျခားႏွင့္ လက္ထပ္မိေသာ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလးတို႔အတြက္ ဥပေဒ၏ ကာကြယ္ ေစာက္ေရွာက္မႈ မလုံေလာက္ျခင္း၊ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ဘာသာျခား လူဦးေရ အဆမတန္ ေဖာင္းပြေနမႈေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာတို႔အတြက္ လုံျခံမႈ မရွိေတာ့ျခင္း၊ လတ္တေလာ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ပဋိပကၡတို႔တြင္ အခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈ လြဲမွားၾကျခင္း စေသာ အေၾကာင္းတရားတို႔ကို ေတြ႔ရေပသည္။ ထိုေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား လူမ်ိဳးမ်ား ယုံၾကည္ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ သာသနာ အခ်င္းခ်င္း ယုံၾကည္ ခ်စ္ခင္မႈျဖင့္ သံသယကင္းစြာ ဆက္ဆံႏုိင္ရန္၊ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာႏွင့္ ႏုိင္ငံလူမ်ိဳးမကြယ္ေပ်ာက္ေရး အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း ဥပေဒကို ျပဌာန္းျပီး ကာကြယ္ေပးရန္၊ လူဦးေရ တိုးပြားမႈကို ထိန္းညိွေပးရန္ စေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ တို႔ကို ေတြ႔ရေပသည္။

         လူသားအမ်ားစုတို႔သည္ မိမိ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳးတို႔၏ အေရးကိစၥတို႔ကိုသာ အဓိကထား၍ ကူညီ စဥ္းစားၾက၏။ ေဆြမ်ိဳးေ၀းလွ်င္ အလုပ္ရႈပ္ခံ၍ ကူညီ မေျဖရွင္းခ်င္ၾကေပ။ အခန္႔မသင့္ပါက ကူညီသူပါ ၾကံရာပါအျဖစ္ ျပႆနာထဲ ပါသြားမွာ စိုးရိမ္ၾက၏။ ရဟန္းသံဃာတို႔ကား ထိုသို႔မဟုတ္ေပ။ ဒကာ၊ဒကာမတို႔၏ ျပႆနာမွန္သမွ် တတ္ႏုိင္သမွ် ကူညီေျဖရွင္းေပးၾက၏။ ဒုကၡေရာက္သူ တို႔ကို ေမတၱာျဖင့္ ေဖးကူၾကရ၏။ ထိုေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္သူတို႔သည္ ဘုန္းၾကီးမ်ားထံသုိ႔ ေျပးလားကာ အကူညီေတာင္းၾက၏။ 

       အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလး မ်ားသည္ ဘ၀ေရွ႔ေရး ေသခ်ာစြာ မေတြးပဲ မူစလင္ အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ လက္ထပ္မိၾက၏။ လက္ထပ္ျပီးေနာက္ မိမိဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးနည္းတူ တန္ဖိုးထား ေပါင္းသင္းပါက ျပႆနာမရွိေပ။ မူစလင္အမ်ိဳးသားတို႔ကား ထိုသို႔မဟုတ္၊ သူတို႔ဘာသာထုံးစံအတိုင္း မယားမ်ားစြာ ယူ၏။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးကို မယားငယ္ဘ၀ ေနေစ၏။ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိတ္စက္၏။ ဘုရားပုံနင္းကာ သူတို႔ဘာသာထဲ ၀င္ေစ၏။ အခ်ိဳ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးတို႔မွာ လက္ထပ္ျပီးေနာက္ မိဘကိုပင္ ရိုင္းျပစြာ ေစာ္ကားၾကေတာ့၏။ ထိုေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ေရးအမွားကို က်ဴးလြန္မိေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးေလးတို႔မွာ အတိဒုကၡေရာက္ၾကရသကဲ့သို႔ မိဘတို႔မွာလည္း စိတ္ဆင္းရဲၾကီးစြာ ျဖစ္ၾကရသည္။ ထိုမိသားစုတို႔သည္ ကူညီရာမဲ့ ျဖစ္ျပီး မ်က္ရည္လည္ရႊဲျဖင့္ ရဟန္းသံဃာတို႔ထံ လာေရာက္ကာ ကူညီေတာင္းၾက၏။ ရဟန္းသံဃာတို႔သည္ တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီေပးၾကပါေသာ္လည္း ကာကြယ္ေပးမႈ ဥပေဒ လုံျခံဳစြာ မရွိသျဖင့္ ကာယကံရွင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ နစ္နာလွသည္။ ထိုကဲ့သို႔ အစြန္းေရာက္ မူစလင္ တခ်ိဳ႔တို႔၏ လုပ္ရပ္တို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားစြာ ဒုကၡေရာက္ၾကရ၏။

     မ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒကို ေထာက္ျပသူအခ်ိဳ႔က ၁၉၅၄ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား လက္ထပ္ ထိမ္းျမားျခင္းဆိုင္ရာ အထူးဥပေဒသည္ ျပည့္စုံ လုံေလာက္ျပီးျဖစ္၍ အသစ္ျပ႒ာန္းရန္ မလိုဟု ေထာက္ျပၾက၏။ ထိုကိစၥကို မိမိအေနျဖင့္ ဥပေဒဆိုင္ရာ မကၽြမ္းက်င္သျဖင့္ မသုံးသပ္လိုေပ။ သို႔ေသာ္ မူစလင္ႏွင့္ လက္ထပ္မိေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ားမွာ အတိဒုကၡ ေရာက္ေန ၾကဆဲျဖစ္၏။ စိတ္ခ်လုံျခဳံေသာ ကာကြယ္မႈကို ယခုအခ်ိန္ထိ မေပးႏုိင္ေသးေပ။ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ ယင္းဥပေဒကို မလိုက္နာ မက်င့္သုံးျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ကာကြယ္လုံျခံဳေသာ ဥပေဒ တိက်စြာ မရွိျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။ ထိုအခ်က္ကို ဥပေဒပညာရွင္မ်ား ေသခ်ာစြာ စဥ္းစားသင့္သည္။

         ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ား ဥပေဒျဖင့္ လုံျခဳံစြာ ေနထိုင္ႏုိင္ေရးအတြက္ ရဟန္းသံဃာ မ်ားက မ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒျဖစ္ေပၚလာရန္ တစ္စိုက္မတ္မတ္ ၾကိဳးစားေနၾက၏။ ထိုသို႔လုပ္ေနျခင္းမွာ အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္ေနျခင္း၊ ကန္႔သတ္ေနျခင္း မဟုတ္ဘဲ ရသင့္ရထိုက္သည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးတို႔၏ အခြင့္အေရးတို႔ကို ရရွိခံစားေစရန္ ကူညီေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ “အစၥလာမ္ ဘာသာတြင္ ဘာသာကြဲႏွင့္ လုံး၀ လက္ထပ္ခြင့္ မျပဳျခင္း ၊ ဘာသာကြဲ ျဖစ္သူသည္ အစၥလာမ္ဘာသာသို႔ တရား၀င္ ကူးေျပာင္းျပီးသည့္အခါမွသာ လက္ထပ္ခြင့္ ရရွိျခင္း” စသည္ျဖင့္ အျခားဘာသာတို႔တြင္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒကို တိက်စြာ ျပ႒ာန္းျပီး လိုက္နာက်င့္သုံးေနၾကေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတို႔အတြက္မႈ လုံျခံဳမႈ ျပည့္၀ေသာ ဥပေဒမရွိေသးေပ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔သည္ ထိုအေရး စိတ္မေအးဘဲ ေလးနက္စြာ ေတြးသင့္ေပသည္။ 

      ယခု ေရးဆြဲထားျပီးေသာ ဥပေဒမူၾကမ္း၌ အားနဲခ်က္၊ အားသာခ်က္မ်ား ရွိႏုိင္ေပသည္။ ထိုအေၾကာင္းအရာတို႔ကို ရဟန္းသံဃာမ်ား၊ ဥပေဒပညာရွင္မ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ား စုေပါင္းကာ အေျဖရွာသင့္သည္။ ထိုသို႔ အေျဖရွာၾကရာ၌ လူအခြင့္အေရးတစ္ခုတည္းကိုသာ မၾကည့္ဘဲ အျခားသာသာ၀င္တို႔၏ ဥပေဒတို႔ႏွင့္ ကိုက္ညီကာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးတို႔အတြက္ လုံျခံဳေသာ အခြင့္အေရးတို႔ကို ေပးၾကရေပမည္။ စုေပါင္း အေျဖရွာ အတည္ျပဳျပီးေနာက္ ထိုဥပေဒတစ္ရပ္ အတည္ျဖစ္လာရန္ ၾကိဳးစားသင့္ပါသည္။ ထိုဥပေဒကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ႏုိင္ငံေရးသမားတုိ႔၏ အျမတ္ထုတ္ျခင္း မခံရရန္ သတိၾကီးစြာ ထားၾကရေပမည္။ 

      ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔အေနျဖင့္ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္း၊ ဓမၼစကူးလ္သင္တန္း၊ အဘိဓမၼာသင္တန္း စေသာ သင္တန္းမ်ားကို ေတာေရာျမိဳ႔ပါ မက်န္ တြင္က်ယ္စြာ ဖြင့္လွစ္ၾကရမည္။ ထိုသင္တန္းမ်ား၌ ဗုဒၶဘာသာ၏ တန္ဖိုး၊ အႏွစ္သာရ၊ က်င့္စဥ္တို႔ကို သူ႔အရြယ္အလိုက္ နားလည္ ႏုိင္ရန္ ရွင္းျပသင့္သည္။ ႏွလုံးသား၌ ျငိမ္းခ်မ္းေသာ ဗုဒၶဘာသာ၏ အႏွစ္သာရမ်ား တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏုိးႏုိင္ရန္ လမ္းညႊန္ၾကရမည္။ ထုိသို႔လမ္းညႊန္ၾကရာ၌ အျခားဘာသာတုိ႔ကို ေစာ္ကားပုတ္ခတ္ ေသာ အေျပာအဆို အျပဳအမူတို႔ကို ေရွာင္ရွားၾကရမည္။ အတိတ္က ျဖစ္ရပ္တို႔ကို အေၾကာင္းျပဳကာ သင္ခန္းစာ ရေစရန္ ရွင္းျပရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယင္းျဖစ္ရပ္တို႔ကို သတိရေစကာ အမုန္းတရားတို႔ကို မကိန္းေအာင္းေစသင့္ေပ။ ခ်မ္းေျမ႔ ေအးခ်မ္းေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၌ ျငိမ္းခ်မ္းေသာပုံရိပ္မ်ား အျမဲ လႊမ္းထားသင့္သည္။ သို႔မွသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔က မိမိဘာသာကို တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏုိးၾကမည္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ အျခားဘာသာတုိ႔ကလည္း ေလးစားၾကေပလိမ့္မည္။ အေရးၾကီးသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီေလးမ်ားသည္ ကိုယ့္ဘာသာ သာသနာကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး ခ်စ္တတ္ျပီး တန္ဖိုးထားၾကဖို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရန္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔က ဆရာ ဒကာ လက္တြဲကာ ၾကိဳးစားၾကရမည္။ 

     ထိုသို႔မဟုတ္ပါက ဘာသာျခား အမ်ိဳးသားတို႔ႏွင့္ ခ်င္ခင္စုံမက္မိေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးတို႔သည္ ဘာသာ သာသနာ၏ တန္ဖိုးကို မသိဘဲ နီးစပ္ႏုိင္ရန္ ၾကိဳးစားၾကလိမ့္မည္။ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒသာ အတည္ျဖစ္ သက္၀င္ပါက သူတို႔အတြက္ လက္ထပ္ရန္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ၾကဳံေတြ႔လာႏုိင္ျပီး လမ္းခြဲရမႈမ်ားလည္း ျဖစ္လာႏုိင္ေပသည္။ ထိုအခါ သူတို႔ ဖူးစာလြဲတာ ဘုန္းၾကီးေတြေၾကာင့္ဟု ညိဳးမာန္ဖြဲ႔ျပီး ရဟန္းသံဃာအေပၚ အျပစ္ျမင္ကာ ျပစ္မွားႏုိင္သည္။ ယခုပင္လွ်င္ ဥပေဒမူၾကမ္းေၾကာင့္ အခ်ိဳ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက “ ဒီဥပေဒကို အတည္ျပဳလိုက္ပါက လက္ထပ္တာေတာင္ ကိုယ့္ဆႏၵနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ သူမ်ားသတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ စံႏႈန္းေတြထဲမွာပဲ ေရြးရေတာ့မယ္” ဟု ေ၀ဖန္ေနၾကေပျပီ။ ထုိေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာသာကို တန္ဖိုးထားစိတ္မ်ား သူတို႔ ရင္ထဲ၌ ကိန္းေအာင္ေနေစရန္ အထူးပင္ ၾကိဳးစားသင့္လွသည္။ မ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒမွာ အျခားဘာသာကို ႏွိတ္ကြက္ရန္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ား၏ အခြင့္အေရးဆုံးရႈံးေစရန္ မဟုတ္ဘဲ မိမိ ဘာသာ သာသနာ၏ ခံတပ္ကို လုံျခံေအာင္ ကာကြယ္ရန္သာျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သင့္ေပသည္။ 

         ထိုေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္၀င္ ရဟန္း ရွင္လူတို႔သည္ အမ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒ ျဖစ္ေပၚလာရန္ ၾကိဳးစားေနၾကသကဲ့သို႔ တစ္ဘက္မွလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ရင္ထဲတြင္ ျမတ္ဗုဒၶအဆုံးအမမ်ား၊ ဘာသာ သာသနာခ်စ္စိတ္မ်ား ကိန္းေအာင္လာေစရန္ ၾကိဳးစားၾကပါစို႔ဟု တိုက္တြန္းလိုက္ရေပသည္။ 

သိမ္ေမြ႔ဦး (BHU)

 (04-03-14)